Στο Σύνταγμα της Ελλάδος, στο πρώτο μέρος, τμήμα Β, άρθρο 3, αναφέρεται επακριβώς για τις σχέσεις της πολιτείας και της Εκκλησίας:
“Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Xριστού. H Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Κωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Eκκλησία του Xριστού τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις.
Είναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Ιερά Σύνοδο των εν ενεργεία Αρχιερέων και από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και συγκροτείται όπως ορίζει ο Καταστατικός Xάρτης της Εκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Τόμου της κθ΄ (29) Ιουνίου 1850 και της Συνοδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίου 1928”.
Τις ημέρες αυτές, όπως κάθε χρόνο, ο Ελληνικός λαός βιώνει όλη την Μεγάλη Εβδομάδα, το Θείο δράμα της Σταυρώσεως του Ιησού και προσμένει την νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου όπου θα συντελεσθεί η Ανάσταση Του εκ νεκρών, σηματοδοτώντας την ελπίδα και την προσμονή για καλύτερες ημέρες.
Όλοι οι Χριστιανικοί Ναοί κατακλύζονται από πλήθος κόσμου που καρτερικά και ευλαβικά περιμένουν να προσκυνήσουν τον Σταυρό του Κυρίου και τον Επιτάφιο Του, που κατά την περιφορά του την Μεγάλη Παρασκευή τον ακολουθούν χιλιάδες πιστοί ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.
Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, στην πρώτη Ανάσταση, σε όλους τους Ναούς, από νωρίς το πρωί και ακόμη μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας συρρέουν πλήθη Ελλήνων προκειμένου να Μεταλάβουν του Σώματος και Αίματος Χριστού.
Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου όλοι οι Χριστιανοί φοράνε «τα καλά τους», τα παιδιά παίρνουν τις λαμπάδες τους, δώρο από τους νονούς τους και προσέρχονται στις Εκκλησίες για να γιορτάσουν την μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης, την Ανάσταση του Κυρίου Χριστού.
Στο «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» όλα τα μέλη της οικογένειας αλληλοασπάζονται και ανταλλάσουν ευχές:
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΠΗΓΗ
