Το νήμα που συνδέει τον αμερικανικό παράγοντα με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967 ξεκινάει είκοσι χρόνια νωρίτερα από εκείνη τη νύχτα, όταν εξαγγέλλεται το σχέδιο Τρούμαν. Τότε, το 1947 τίθενται για πρώτη φορά οι υλικοί όροι ένταξης του κλυδωνιζόμενου ελληνικού καπιταλισμού στο άρμα της αμερικανοκρατίας.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ τον Φεβρουάριο του 1952, η εγκατάσταση των στρατιωτικών βάσεων τον Οκτώβριο του 1953 και κυρίως η αφειδώλευτη δωρεάν οικονομική (μέχρι το 1963) και στρατιωτική (μέχρι τις αρχές της επόμενης δεκαετίας) βοήθεια των Αμερικανών προς την Ελλάδα συνδέουν με οργανικό τρόπο θεσμούς και πρόσωπα του ελληνικού κεφαλαιοκρατικού συστήματος με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.
Πάνω απ’ όλα όμως συνδέουν τον ελληνικό στρατό, που λόγω της σημασίας που απέκτησε στη μάχη επιβίωσης του ελληνικού καπιταλισμού το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’40, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του συστήματος αστικής εξουσίας.
«Συμφώνως προς επισήμους αμερικανικάς στατιστικάς, ο συνολικός αριθμός ελλήνων στρατιωτικών εκπαιδευθέντων εις τας Ηνωμένας Πολιτείας, κατά το Πρόγραμμα Στρατιωτικής Βοήθειας, μεταξύ του 1950 και του 1969, ανήλθεν εις 11.229. Εις τον αριθμόν αυτόν θα έπρεπε να προστεθούν 1.965 εκπαιδευθέντες, κατά το Πρόγραμμα Στρατιωτικής Βοηθείας, εις υπερποντίους εγκαταστάσεις. Εάν λάβει κανείς υπ’ όψη τον συνολικό αριθμό του σώματος των Ελλήνων αξιωματικών, περί τας 11.000 οι αριθμοί αυτοί εκπαιδευθέντων προσλαμβάνουν συντριπτικήν σημασία. Έτερος εύγλωτος δείκτης είναι ο εξής: Η αμερικανική στρατιωτική εκπροσώπησις εις την Ελλάδα είναι σημαντικώς υψηλοτέρα παρ’ ότι η πολιτική. Επί παραδείγματι, τον Ιούνιο 1970 υπήρχαν περίπου 3.300 στρατιωτικοί και πολιτικοί υπάλληλοι του υπουργείου Αμύνης (χωρίς να περιλαμβάνονται οι οικογένειαί των) έναντι περίπου 210 υπαλλήλων, οι οποίοι ευρίσκοντο εκτός του υπουργείου Αμύνης».
Κατάθεση Θ. Κουλουμπή στην υποεπιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων, στις 12/6/1971. Περιλαμβάνεται στο Θ. Κουλουμπής, Προβλήματα Ελληνοαμερικανικών Σχέσεων, Εστία, 1978).
Κατά συνέπεια, ο ελληνικός στρατός που αποτελούσε θεσμοφύλακα – εγγυητή και στυλοβάτη της «καχεκτικής» αστικής δημοκρατίας, πριν γίνει ο βιαστής της, αποτελούσε το προκεχωρημένο φυλάκιο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Υπό τις φτερούγες των ΗΠΑ λοιπόν, και μάλιστα στις πιο ζεστές γωνιές τους, ανδρώθηκαν οι πραξικοπηματίες.
«Ακόμη πιο σφιχτή ήταν η εξάρτηση της ελληνικής ΚΥΠ (Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών) από την CIA. Η ΚΥΠ ήταν ένα είδος υποκαταστήματος της CIA. Η αμερικανική οργάνωση επρομήθευε απ’ ευθείας στην ομογάλακτη αδελφή της των Αθηνών χρήματα, όπλα, οχήματα, συγχρονισμένα όργανα ανιχνεύσεως και ηλεκτρονικούς εγκεφάλους για τη μοντέρνα τήρηση αρχείου με τους φακέλους των υπόπτων Ελλήνων. Οι μισθοί των υπαλλήλων και πρακτόρων της ΚΥΠ κατεβάλλοντο απ’ ευθείας από το θησαυροφυλάκιο της CIA χωρίς τη μεσολάβηση της ελληνικής κυβερνήσεως». (Γ. Κατρή, 1960-1970: Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα, Παπαζήσης, 1974).
Στη μετεμφυλιακή ΚΥΠ όμως υπηρετούσαν τα σημαντικότερα στελέχη της χούντας.
«Η σύνδεση με τη CIA των τριών από τους πέντε ανθρώπους που αποτελούσαν το στενό εσωτερικό κύκλο της συνωμοσίας ήταν τέτοια που αποκλείει κάθε αμφιβολία για το ότι η CIA ήταν πραγματικά αναμεμειγμένη.
Ο Γ. Παπαδόπουλος ήταν ο αξιωματικός σύνδεσμος της CIA και της ΚΥΠ…ο Ν. Μακαρέζος ήταν διευθυντής του Γραφείου Πληροφοριών της ΚΥΠ τη βραδιά του πραξικοπήματος και ο Μ. Ρουφογάλης, ο αντισυνταγματάρχης στο σπίτι του οποίου συγκεντρώθηκε η ομάδα για να δώσει το σήμα για το πραξικόπημα, ήταν προσωπάρχης της ΚΥΠ. Και δεν θα πρέπει να λησμονηθεί πως η ΚΥΠ ήταν διοικητικά και οικονομικά, παράρτημα της CIA…
Ο διορισμός του Παύλου Τοτόμη σαν υπουργού Δημοσίας Τάξεως στην πρώτη κυβέρνηση της χούντας, αποτελεί πρόσθετη απόδειξη της στενής σύνδεσης της CIA με το πραξικόπημα. Ο Τοτόμης που εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1951… είχε επιστρέψει σαν προσωπάρχης των επιχειρήσεων του Τομ Πάπα. Η σύνδεση του Τομ Πάπα με τη CIA έγινε δημόσια γνωστή, από τον ίδιο, στην περίφημη συνέντευξή του προς την Απογευματινή, τον Ιούλιο του 1968 και το Ίδρυμα Πάπα στη Βοστώνη αποκαλύφθηκε σαν αγωγός κονδυλίων της προς τη Λατινική Αμερική). Αν λάβουμε υπ’ όψη πως ο Τοτόμης δεν είχε αναμιχθεί ποτέ στη δημόσια ζωή της Ελλάδας, ο διορισμός του σ’ ένα τόσο κρίσιμο υπουργείο, σε συνδυασμό με τη θέση του στις επιχειρήσεις Πάπα, μπορεί να εξηγηθεί επαρκώς μόνο υπό το πρίσμα συνεργασίας με τη CIA”. (A. Παπανδρέου, Η Δημοκρατία στο απόσπασμα, Καρανάσης, 1974).
Αμέσως
Μετά το πραξικόπημα οι επισκέψεις κορυφαίων αμερικανών αξιωματούχων, όπως του αντιπροέδρου Ρ. Νίξον στις 20 Ιουνίου του 1967 ο οποίος μάλιστα επισκέφθηκε τον «πρωθυπουργό» Κ. Κόλλια, τον «υπουργό» Εσωτερικών Στ. Παττακό δηλώνοντας μάλιστα ότι «υπήρχαν σοβαροί λόγοι διά την ανάληψιν κάποιας δράσης από το στρατό» επιβεβαιώνουν τους δεσμούς αίματος που είχε η χούντα με την Ουάσινγκτον.
Οι φίλοι των Αμερικανών δεν έφυγαν ποτέ από την εξουσία απλά πρασίνισαν ...
Ακολουθεί ενδιαφέρουσα ανακάλυψη από το thermopilai.org
Διαβάζουμε για μερικούς "σοσιαληστές" του ΠΑΣΟΚ ... στην Βραδυνή του 1981 πριν τις εκλογές (βλέπε φωτογραφίες):
* Εξυμνούσαν την "Εθνοσωτήριο" σε συγκεντρώσεις
* Αρθρογραφούσαν υπέρ του χουντικού συντάγματος
* Αξίωναν συμβιβασμό των φοιτητών με την καθεστηκυία τάξι
* Έστελναν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στον Παπαδόπουλο
Κάτι τέτοια έγραφε ο απερίσκεπτος Τζώρτζης Αθανασιάδης και δύο χρόνια μετά τον δολοφόνησαν οι γνωστοί "αριστεροί" της 17NOE-CIA.
