ΜΕΡΟΣ Πρώτο
Το “Μάτια Ερμητικά κλειστά” ("Eyes Wide Shut") προωθήθηκε ως μία καυτή, ταινία με σασπένς και με πρωταγωνιστές το πιο διάσημο ζευγάρι της ημέρας: Τον Τόμ Κρούζ (Tom Cruise) και την Νικόλ Κίντμαν (Nicole Kidman). Ενώ οι ηθοποιοί είχαν περίοπτη θέση στην ταινία, τα πάντα γύρω τους έλεγαν την αληθινή ιστορία του “Μάτια Ερμητικά κλειστά”. Η προσοχή του Στάνλεϊ Κιούμπρικ στη λεπτομέρεια και ο συμβολισμός έδωσαν μια άλλη διάσταση στην ταινία – μία διάσταση που δεν μπορεί να δει κανείς από εκείνους που έχουν τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά.
Σε αυτή τη σειρά σε τρία μέρη θα εξετάσουμε το κρυφό συμβολισμό της ταινίας του Κιούμπρικ.
Θυμάμαι όταν είδα για πρώτη φορά το “Μάτια Ερμητικά κλειστά”, στα 1999. Αγόρι μου, τη μίσησα . Μίσησα πόσο αργή ήταν, μίσησα πώς η Νικόλ Κίντμαν προσπαθούσε να φανεί μεθυσμένη ή μαστουρωμένη και μίσησα να βλέπω τον Τόμ Κρούζ να γυρνά με τα πόδια τη Νέα Υόρκη προβληματισμένος. Υποθέτω ότι αντέδρασα με τον ίδιο τρόπο που αντέδρασαν και οι άλλοι κριτικοί εκείνη την εποχή που βγήκε η ταινία και σκέφτηκα: «Αυτή η ταινία είναι βαρετή και δεν υπάρχει τίποτα ενδιαφέρον σ' αυτή."
Περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα, εξοπλισμένος με λίγο περισσότερη γνώση και υπομονή, παρακολούθησα εκ νέου την ταινία ... και εξεράγη το μυαλό μου. Στην πραγματικότητα, όπως και για τις περισσότερες ταινίες του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, θα μπορούσε να γραφτεί για την ταινία και τις έννοιες που πραγματεύεται ένα ολόκληρο βιβλίο. Το “Μάτια Ερμητικά κλειστά” δεν μιλά απλά για μια σχέση, είναι για όλες τις εξωτερικές δυνάμεις και τις επιρροές που καθορίζουν αυτή τη σχέση.
Πρόκειται για το αιώνιο μπρός-και-πίσω μεταξύ της αρσενικής και της θηλυκής αρχής στον συγκεχυμένο και παρηκμασμένο σύγχρονο κόσμο. Επίσης, το πιο σημαντικό, είναι για την ομάδα που κυβερνά αυτόν τον σύγχρονο κόσμο - μια μυστική ελίτ, που καναλιζάρει αυτόν τον αγώνα μεταξύ της αρσενικής και της θηλυκής αρχής, με ένα συγκεκριμένο και απόκρυφο τρόπο.
Η ταινία όμως δεν διευκρινίζει τίποτα. Όπως κάθε σπουδαία τέχνη, τα μηνύματα κοινοποιούνται μέσω λεπτών σύμβολων και μυστηριώδων αινιγμάτων.
Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή μόλις πέντε ημέρες μετά την υποβολή του τελικού μοντάζ της ταινίας στην Warner Bros, κάνοντας το “Μάτια Ερμητικά κλειστά” το κύκνειο άσμα του. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το “Μάτια Ερμητικά κλειστά” μιλά για μια απόκρυφη μυστική κοινωνία που εξαλείφει αυτούς που μπαίνουν στο δρόμο της, προέκυψαν μερικές θεωρίες για το θάνατο του Κιούμπρικ και την ύποπτη φύση του. Μήπως ο ίδιος αποκάλυψε στο κοινό πάρα πολλά και πάρα πολύ νωρίς;
Ίσως.
Ας δούμε τα κύρια θέματα της τελευταίας δημιουργίας του Κιούμπρικ.
Το Σύγχρονο Ζευγάρι
Τα αστέρια του “Μάτια Ερμητικά κλειστά” ήταν το διάσημο ζευγάρι του 1999:
Ο Τομ Κρουζ και η Νικόλ Κίντμαν. Όσοι περίμεναν η ταινία να είναι ένα είδος ηδονοβλεπτικής εμπειρίας που δείχνει ερωτικές σκηνές του ζευγαριού, αισθάνθηκε πιθανώς πολύ απογοητευμένος. Το κοινό είδε ένα μάλλον κρύο, εγωιστικό και βαθειά ανικανοποίητο ζευγάρι, που φαίνεται να μην συνδέεται με αγνή αγάπη, αλλά και από άλλους παράγοντες, όπως η ευκολία και η εμφάνιση. Ενώ το ζευγάρι είναι πολύ «σύγχρονο» και ανήκει στην «ανώτερη τάξη», οι δυνάμεις που το κρατούν μαζί είναι το αποτέλεσμα της βασικής, αρχέγονης και σχεδόν ζωώδους συμπεριφοράς. Αν κοιτάξουμε την ενστικτώδη συμπεριφορά των ανθρώπων και των ζώων, οι άνδρες κυρίως κοιτούν τις γυναίκες να έχουν καλές ιδιότητες τεκνοποίησης ενώ τα θηλυκά αναζητούν έναν ισχυρό χρηματοδότη. Απομεινάρια αυτής της συμπεριφοράς εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα όταν οι άντρες τείνουν να επιδεικνύουν τον πλούτο τους και τη δύναμη τους για να προσελκύσουν τα θηλυκά, ενώ τα θηλυκά επιδεικνύουν την ομορφιά τους για να προσελκύσουν τα αρσενικά. Στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά”, το ζευγάρι ακολουθεί απόλυτα το ενστικτώδες σενάριο.
Ο χαρακτήρας του Τομ Κρούζ ονομάζεται Δρ Μπιλ ... όπως το δολλάριο. Αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ταινίας, ο Δρ Μπιλ είτε “κουνά” τα χρήματά του, είτε το "σήμα του γιατρού" στους άλλους ανθρώπους για να τους κάνει ό, τι θέλει. Ο Μπιλ είναι μέρος της ανώτερης τάξης και οι σχέσεις του με τους ανθρώπους της κατώτερης τάξης συχνά επιλύονται με τα χρήματα.
Για να κάνει τον οδηγό του ταξί να τον περιμένει μπροστά από το αρχοντικό της ελίτ, ο Δρ Μπιλ σκίζει ένα τραπεζογραμμάτιο των εκατό δολαρίων και υπόσχεται να του δώσει πίσω το άλλο μισό όταν γυρίσει πίσω. Το σύνθημά του Δρ Μπιλ είναι μάλλον το «Ο καθένας έχει μια τιμή". Μήπως η σύζυγός του δεν έχει μια τιμή;
Η Αλίκη που ενσαρκώθηκε από τη Νικόλ Κίντμαν, έχασε τη δουλειά της στον κόσμο της τέχνης και τώρα υποστηρίζεται πλήρως από το μισθό του συζύγου της. Ενώ ζει πολύ άνετα, η Αλίκη φαίνεται να έχει βαρεθεί με τη ζωή της, όπως και την παραμονή της στο σπίτι ως μητέρα. Το όνομα Αλίκη είναι πιο πιθανό μια αναφορά στον κύριο χαρακτήρα της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων - ένα παραμύθι για ένα προνομιούχο κορίτσι που έχει βαρεθεί τη ζωή της και περνά “μέσα από τον καθρέφτη" για να καταλήξει στη Χώρα των Θαυμάτων. Στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά” , η Αλίκη συχνά φαίνεται να κοιτάζει τον καθρέφτη – να περιποιείται τον εαυτό της ή ... ίσως ψάχνει για κάτι περισσότερο στη ζωή.
Η Αλίκη συχνά εμφανίζεται μπροστά από τον καθρέφτη για να κάνει τον εαυτό της όμορφο. Στην αρχή της ταινίας, σχεδόν ο καθένας που της μιλά αναφέρεται στην εμφάνισή της. Η κόρη της η Έλενα (ίσως το όνομά του από την Ελένη της Τροίας, την πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο) ακολουθεί τα βήματά της.
Διαφημιστικές εικόνες για την ταινία δείχνουν την Αλίκη να φιλά τον Μπιλ αλλά να κοιτά τον εαυτό της στον καθρέφτη, σχεδόν σαν να βλέπει μια εναλλακτική πραγματικότητα.
Ενώ το ζευγάρι δείχνει σημάδια κόπωσης, ο Μπιλ και η Αλίκη βάζουν τις "ευτυχισμένες μάσκες" τους, όταν έρχεται η ώρα να συμμετάσχουν σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Όπως και οι άνθρωποι της ελίτ που συναναστρέφονται , υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ της εμφάνισης και της πραγματικότητας.
Συχρωτιζόμενοι με την Ελίτ
Ο Μπιλ και η Αλίκη παρευρίσκονται σε ένα αριστοκρατικό πάρτυ που δίνει ο Βίκτωρ Ζίγκλερ (Victor Ziegler), ένας από τους πλούσιους ασθενείς του Μπιλ. Κρίνοντας από το σπίτι του Βίκτωρα, δεν είναι απλά ένας πλούσιος, είναι μέρος της υπερ-ελίτ. Ενώ το πάρτυ του είναι πολύ κομψό και συμμετέχουν πολύ καλλιεργημένοι άνθρωποι, δεν απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για τους θεατές να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό είναι μία πρόσοψη που κρύβει μια αηδιαστική σκοτεινή πλευρά. Επίσης, οι μικρές λεπτομέρειες που προστέθηκαν από τον Κιούμπρικ αποτελούν υπαινιγμό καθώς συνδέουν το πάρτυ με το αποκρυφιστικό τελετουργικό που βλέπουμε αργότερα στην ταινία.
Κατά την είσοδο στο πάρτι, το πρώτο πράγμα που βλέπουμε είναι αυτή η παράξενη Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση . Αυτό το οκτάκτινο αστέρι βρίσκεται σε όλο το σπίτι.
Το αστέρι στο σπίτι του Ζίγκλερ είναι σχεδόν πανομοιότυπο με το αρχαίο σύμβολο του αστεριού της Ιστάρ.
Γνωρίζοντας την προσοχή του Κιούμπρικ στη λεπτομέρεια, η συμπερίληψη του αστεριού της Ιστάρ σε αυτό το πάρτι δεν είναι ένα τυχαίο. Η Ιστάρ είναι η Βαβυλωνιακή θεά της γονιμότητας, της αγάπης, του πολέμου και κυρίως, της σεξουαλικότητας. Η λατρεία της συμπεριλαμβάνει την ιερή πορνεία και τελετουργικές πράξεις - δύο στοιχεία που βλέπουμε αργότερα ξεκάθαρα στην ταινία.
"Οι Βαβυλώνιοι έδιναν στην Ιστάρ προσφορές με τρόφιμα και ποτά, το Σάββατο. Στη συνέχεια προχωρούσαν σε τελετουργικές ερωτικές πράξεις , στις οποίες με τη σειρά τους επικαλούντο την Ιστάρ για την περιοχή τους και τους ανθρώπους της ώστε να προωθήσει τη συνέχιση της υγείας και της καρποφορίας. "
- Θεά Ιστάρ, (Goddess Ishtar) Anita Revel
Η Ιστάρ θεωρείτο ότι είναι η "εταίρα των θεών» και είχε πολλούς εραστές. Ενώ ενέπνεε στο κρεββάτι, ήταν επίσης σκληρή για τους άνδρες που συνδέοντο με αυτήν. Αυτές οι έννοιες θα επανεμφανίζονται συνεχώς στην ταινία, ειδικά με την Αλίκη.
Κατά τη διάρκεια του πάρτι, οι δρόμοι του Μπιλ και της Αλίκης θα χωρίσουν, και οι δύο θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον πειρασμό. Η Αλίκη συναντά έναν άνδρα που ονομάζεται Sandor Szavost που την ρωτάει για την «Τέχνη της Αγάπης» του Οβίδιου. Αυτή η σειρά των βιβλίων, που γράφτηκε κατά την εποχή της Αρχαίας Ρώμης, ήταν ουσιαστικά ένας οδηγός «Πώς να εξαπατήσετε τον σύντροφό σας" και ήταν δημοφιλής με την ελίτ της εποχής. Το πρώτο βιβλίο ανοίγει με μια επίκληση στην Αφροδίτη - ο πλανήτης που εσωτερικά συνδέεται με τη σφοδρή επιθυμία. Το ενδιαφέρον είναι ότι, η Ιστάρ (και τα ισοδύναμά της σε άλλους Σημιτικούς πολιτισμούς ) θεωρούντο πως είναι η προσωποποίηση της Αφροδίτης.
Ο Sandor πίνει από το ποτήρι της Αλίκης. Αυτό το τέχνασμα έχει ληφθεί άμεσα από το έργο του Οβίδιου «Η Τέχνη της Αγάπης». Στέλνει στην Αλίκη ένα μήνυμα που δεν είναι πολύ υποσυνείδητο: "Θέλω να ανταλλάξω τα υγρά μου μαζί σας".
Το όνομα Sandor θα μπορούσε να είναι μια αναφορά στον ιδρυτή της Εκκλησίας του Σατανά: του Anton Lavey Szandor. Με τον τρόπο αυτό ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ μας λέει ότι ο άνθρωπος αυτός , ο οποίος προτρέπει την Αλίκη να εξαπατήσει τον σύζυγό της, είναι ένα μέρος της απόκρυφης ελίτ με τους παρακμιακούς τρόπους της; Ο Ούγγρος είναι προφανώς ειδικευμένος στον νευρο-γλωσσικό προγραμματισμό (NLP), καθώς υπνωτίζει σχεδόν την Αλίκη με καλά υπολογισμένες φράσεις σχετικά με τη ματαιότητα του έγγαμου βίου και την ανάγκη για διεκδίκηση της ευχαρίστησης.
Εν τω μεταξύ, ο Μπιλ συζητά με δύο ερωτύλα μοντέλα που του λένε ότι θέλουν να τον πάρουν «εκεί που τελειώνει το ουράνιο τόξο». Ενώ η έννοια της παρούσας αινιγματικής φράσης δεν εξηγείται ρητά στην ταινία, τα σύμβολα μιλούν από μόνα τους.
Ουράνια Τόξα Παντού
Τα Ουράνια Τόξα και τα πολύχρωμα φώτα εμφανίζονται σε όλη την ταινία, από την αρχή μέχρι το τέλος.
Το όνομα του καταστήματος, όπου ο Μπιλ μισθώνει κοστούμι του ονομάζεται «Ουράνιο Τόξο». Το όνομα του καταστήματος κάτω από αυτό: "Κάτω από το ουράνιο τόξο». Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ προσπαθεί να μας πει κάτι ... Κάτι που αφορά τα ουράνια τόξα.
Σαν να θέλει να τονίσει το θέμα με τα πολύχρωμα ουράνια τόξα, σχεδόν κάθε σκηνή στην ταινία περιέχει πολύχρωμα Χριστουγεννιάτικα φώτα , δίνοντας στις περισσότερες σκηνές μία θολή, ονειρική λάμψη.
Σχεδόν κάθε φορά που ο Μπιλ εισέρχεται σε ένα δωμάτιο, τα πρώτα πράγματα που βλέπουμε πολύχρωμα Χριστουγεννιάτικα φώτα .
Μερικές φορές τα Χριστουγεννιάτικα φώτα είναι το σημείο εστίασης της προσοχής.
Αυτά τα φώτα συνδέουν τις περισσότερες σκηνές της ταινίας, καθιστώντας τα μέρος της ίδιας πραγματικότητας. Υπάρχουν, ωστόσο, μερικές επιλεγμένες σκηνές όπου δεν υπάρχουν καθόλου χριστουγεννιάτικα φώτα. Το κυριότερο είναι το παλάτι Somerton - το μέρος όπου η λαμβάνει χώρα το τελετουργικό της μυστικής εταιρείας.
Σε έντονη αντίθεση με το υπόλοιπο της ταινίας, το Somerton είναι εντελώς άνευ πολύχρωμων φώτων. Τα πάντα σχετικά με αυτό το μέρος βρίσκονται σε έντονη αντίθεση με τον «έξω κόσμο».
Στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά”, υπάρχουν ως εκ τούτου δύο κόσμοι: Τα Χριστουγεννιάτικα φώτα γεμάτα με τον "κόσμο του ουράνιου τόξου», όπου οι μάζες περιφέρονται γύρω, προσπαθώντας να τα βγάλουν πέρα και ο άλλος κόσμος ... "εκεί που τελειώνει το ουράνιο τόξο» - όπου η ελίτ συγκεντρώνεται και εκτελεί τις τελετουργίες της. Η αντίθεση μεταξύ των δύο κόσμων δίνει την αίσθηση ενός σχεδόν ανυπέρβλητου χάσματος μεταξύ τους. Αργότερα, η ταινία θα μας δείχνει σαφώς πως εκείνοι από τον «κόσμο του ουράνιου τόξου" δεν μπορούν να εισέλθουν στο άλλο κόσμο.
Έτσι, όταν τα μοντέλα ζητούν από τον Μπιλ να πάνε "εκεί που τελειώνει το ουράνιο τόξο", που πιθανόν να πάνε, «εκεί που συγκεντρώνεται η ελίτ και πραγματοποιεί τις τελετουργίες». Θα μπορούσε επίσης να αφορά αυτούς που διαχωρίζονται με τον προγραμματισμό Beta Programming. Υπάρχουν αρκετές αναφορές στην ταινία για τον έλεγχο του νου «Monarch mind control» (διαβάστε αυτό το άρθρο για περισσότερες πληροφορίες). Οι γυναίκες που συμμετέχουν στα τελετουργικά της ελίτ είναι συχνά τα προϊόντα ελέγχου του νου των Illuminati. Στο λεξιλόγιο του MK Ultra, το «πηγαίνω πέρα από το ουράνιο τόξο» σημαίνει αποσύνδεση από την πραγματικότητα και εισαγωγή σε άλλο πρόσωπο (περισσότερα γι’ αυτό στο επόμενο άρθρο).
Τα μοντέλα ζητούν από τον Μπιλ να φύγει από το " κόσμο του ουράνιου τόξου» (υπάρχει ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο ακριβώς από πίσω τους) και να επιδοθούν σε ερωτικές τελετουργίες της απόκρυφης ελίτ.
Πίσω από την κουρτίνα
Το φλερτ του Μπιλ με τα μοντέλα διακόπτεται όταν ο Βίκτωρ Ζίγκλερ τον καλεί στο μπάνιο του. Εκεί, θα ρίξουμε μια πρώτη ματιά «εκεί που τελειώνει το ουράνιο τόξο" – την σκοτεινή αλήθεια για την ελίτ.
Ο Μπιλ συναντά τον Βίκτωρα Ζίγκλερ στο γιγαντιαίο μπάνιο του. Ο άνδρας ντύνεται ενώ δίπλα του βρίσκεται μια αναίσθητη γυμνή γυναίκα ... που δεν είναι η σύζυγός του.
Αν γυρίσουμε πίσω λίγο, όταν ο Μπιλ και η Αλίκη εισήλθαν για πρώτη φορά στο πάρτυ, τους υποδέχτηκαν ο Βίκτωρας Ζίγκλερ και η σύζυγός του σε ένα δωμάτιο γεμάτο με χριστουγεννιάτικα φώτα. Είδαμε δύο αξιοσέβαστα ζευγάρια να μιλούν για αξιοσέβαστα πράγματα σ΄ ένα δωμάτιο γεμάτο με μαγευτικά φώτα. Αλλά όταν ο Μπιλ πηγαίνει "εκεί που τελειώνει το ουράνιο τόξο", (παρατηρήστε πως δεν υπάρχουν Χριστουγεννιάτικα φώτα στο μπάνιο) βλέπουμε την πραγματικότητα: Ο Βίκτωρας Ζίγκλερ με μία σκλάβα προγραμματισμού Beta που πήρε υπερβολική δόση ναρκωτικών. Όταν η γυναίκα αποκτά συνείδηση, ο Βίκτωρ Ζίγκλερ της μιλά με μια περίεργη, πατρική φωνή, τονίζοντας το γεγονός ότι αυτός είναι ο αφέντης και αυτή ο σκλάβος. Το πολυτελές περιβάλλον αυτής της σκηνής είναι ο τρόπος του Κιούμπρικ να πεί ότι ο ακραίος πλούτος δεν είναι απαραίτητο να έχει ανάλογο υψηλό ήθος.
Ο Βίκτωρ Ζίγκλερ προτρέπει τον Μπιλ να κρατήσει μυστικό ό, τι είδε . Ο κόσμος "εκεί που τελειώνει το ουράνιο τόξο" δεν πρέπει ποτέ να αποκαλυφθεί στον έξω κόσμο. Λειτουργεί σε δικό του χώρο, έχει τους δικούς του κανόνες και εξαρτάται από την άγνοια των μαζών ».
Αμφισβητώντας τον Γάμο.
Ενώ η Αλίκη απέρριψε τελικά τις προτάσεις του Sandor, είχε, ωστόσο, δελεαστεί από αυτές. Την επόμενη μέρα, η Αλίκη λέει στον Μπιλ ότι θα μπορούσε να τον είχε απατήσει στο πάρτι. Όταν ο Μπιλ λέει στη σύζυγό του ότι την αγαπά και την εμπιστεύεται, αυτή τα χάνει τελείως. Στη συνέχεια προχωρεί για να του πεί μια ιστορία για το πώς ήταν κάποτε έτοιμη να τον απατήσει με ένα αξιωματικό του ναυτικού που γνώρισε σε ένα ξενοδοχείο. Αυτή η σκληρή ιστορία αναδεικνύει την «Ιστάρ" πλευρά της Αλίκης καθώς δημιουργεί συναισθήματα ζήλιας, ανασφάλειας, προδοσίας, ακόμη και την ταπείνωσης στον σύζυγο της. Εν ολίγοις, η Αλίκη προκάλεσε σκόπιμα ό, τι είναι αρνητικό στη σχέση της για να προκαλέσει την "αγάπη φούσκα" του Μπιλ. Αυτό προκαλεί αφύπνιση στον Μπιλ για να ξεκινήσει μια παράξενη διαδρομή γύρω από τη Νέα Υόρκη , ένα με πολλαπλές σημασίες επίπεδο. Αυτή η παράξενη νύχτα θα τον οδηγήσει τελικά στο ακριβώς αντίθετο από μια μονογαμική σχέση: Ανώνυμος, αναζητά την συνουσία με ξένους σ’ ένα τελετουργικό σκηνικό. Το ταξίδι του Μπιλ θα αναλυθεί περαιτέρω στο δεύτερο μέρος αυτής της σειράς των άρθρων.
Συμπέρασμα του πρώτου μέρους.
Το πρώτο μέρος αυτής της σειράς για το “Μάτια Ερμητικά κλειστά” έριξε μια ευρεία ματιά στον Μπιλ και την Αλίκη, ένα σύγχρονο ζευγάρι που έχει το «προνόμιο» να σχετίζεται με τα ανώτερα κλιμάκια της Νέας Υόρκης. Ενώ τα πάντα φαίνονται υπέροχα στην επιφάνεια, ο Κιούμπρικ λέει γρήγορα πως οι θεατές δεν πρέπει να εξαπατηθούν από την εμφάνιση και να μην εντυπωσιαστούν από την επίδειξη του πλούτου. Διότι, πίσω από τον «κόσμο του ουράνιου τόξου», υπάρχει μια σκοτεινή και ενοχλητική πραγματικότητα, αυτό που ο Κιούμπρικ εκθέτει με πολλούς λεπτούς τρόπους σε όλη την ταινία.
Ενώ ο Μπιλ και η Αλίκη είναι απλά "επισκέπτες" στον κύκλο της ελίτ, είναι όμως γοητευμένοι και έλκονται από αυτήν. Βλέπουν σε αυτόν τον τρόπο ζωής έναν τρόπο για την εκπλήρωση των σκοτεινών μυστικών και των αναγκών τους.
Στο επόμενο μέρος αυτής της σειράς, θα εξετάσουμε την απόκρυφη έννοια του ταξιδιού του Μπιλ - μια ιστορία με λεπτά σύμβολα που διανθίζουν όλη την ταινία.
Η σκιά είναι ένα ηθικό πρόβλημα που προκαλεί ολόκληρο το εγώ , γιατί κανείς δεν μπορεί να γίνει συνειδητός από τη σκιά χωρίς ιδιαίτερη ηθική προσπάθεια. Για να γίνει συνειδητός αυτό προϋποθέτει την αναγνώριση των σκοτεινών πλευρών της προσωπικότητας, ως κάτι παρόν και πραγματικό. Αυτή η πράξη είναι η βασική προϋπόθεση για κάθε είδους αυτογνωσία.
Carl Jung - Aion (1951). CW 9, Μέρος ΙΙ: σελ. 14
____________________________________________________________________
Μέρος ΙΙ
Τα Κρυφά (και όχι τόσο κρυφά) Μηνύματα στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά” ("Eyes Wide Shut") του Στάνλεϊ Κιούμπρικ (pt. II)
18 Ιουλίου 2013
Το δεύτερο μέρος αυτής της σειράς των άρθρων σχετικά με τα “Μάτια Ερμητικά κλειστά” ρίχνει μια πιο προσεκτική ματιά στην μυστική εταιρεία της ελίτ που ανακαλύφθηκε από τον κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας, Μπιλ Χάρφορντ, και δείχνει πώς μοιάζει με τις πραγματικές οργανώσεις της ζωής. Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ προσπαθεί να προειδοποιήσει τον κόσμο για την απόκρυφη ελίτ και τους διεφθαρμένους τρόπους της;
Σημείωση: Συνιστάται να διαβάσετε πρώτο, το πρώτο μέρος αυτής της σειράς .
Στο πρώτο μέρος αυτής της σειράς για το “Μάτια Ερμητικά κλειστά”, μελετήσαμε τους κύριους χαρακτήρες της ταινίας και τον συμβολικό κόσμο του Στάνλεϊ Κιούμπρικ που δημιουργήθηκε γύρω τους. Είδαμε ότι ο Μπιλ και η Αλίκη Χάρφορντ είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι της ανώτερης τάξης που δεν είχε ανοσία στους πειρασμούς της μοιχείας. Είδαμε, επίσης, ότι το ζευγάρι ήταν σε επαφή με το ανώτερο κλιμάκιο-της Νέας Υόρκης και τους παρακμιακούς τρόπους τους- ένας κόσμος που συναρπάζει τον Μπιλ, αλλά και πως έχει μια σκοτεινή πλευρά, αυτή που κρατά μυστική από το κοινό. Σε αυτό το άρθρο, θα μεταβούμε κατευθείαν στο πιο ανησυχητικό μέρος της ταινίας: Στο τελετουργικό της μυστικής εταιρείας.
Όταν ο Μπιλ μαθαίνει ότι η σύζυγός θεωρείται ότι τον απατά, ξεκινά μια παράξενη σειρά από συναντήσεις (που θα αναλύσουμε στο τρίτο και τελευταίο μέρος αυτής της σειράς), για να καταλήξει τελικά σε ένα πολυτελές σπίτι στο Λόγκ Άιλαντ, όπου συναντά μία μεγάλη συγκέντρωση ανθρώπων με καλυμμένα τα πρόσωπα σε μια απόκρυφη τελετουργία. Επειδή ποτέ δεν κινήθηκε σε αυτή την μυστική κοινωνία, ο Μπιλ δεν έπρεπε καν να γνωρίζουν ότι υπήρχε, πόσο μάλλον να συμμετέχε σε μία από τις «συναντήσεις» της. Πώς έμαθε λοιπόν για αυτή τη συνάντηση; Λοιπόν, ένα μικρό πουλάκι του το είπε.
Ο Νίκος Αηδόνης (Nick Nightingale)
Σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια της παράξενης νύχτας που πέρασε έξω, ο Μπιλ συναντά τον παλιό του φίλο τον Nick Nightingale στο τζαζ καφέ Σονάτα (jazz cafe). Ο επαγγελματίας πιανίστας αποκαλύπτει στον Μπιλ ότι μερικές φορές προσλαμβάνεται από μυστηριώδεις ανθρώπους για να παίξει, με δεμένα μάτια, σε μυστηριώδη μέρη που είναι γεμάτα από όμορφες γυναίκες. Αυτό το ζουμερό κομμάτι των πληροφοριών προκαλεί τον Μπιλ στον υψηλότερο δυνατό βαθμό, διότι, δεδομένης της συνομιλίας του με τη σύζυγό του, φαίνεται να ψάχνει για κάποιο είδος ... εμπειρίας. Ο Νικ τελικά κάνει ένα μεγάλο λάθος (;) και συμφωνεί να παράσχει στον Μπιλ όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για την πρόσβαση στο χώρο.
Το αηδόνι είναι το είδος των πτηνών που είναι γνωστό για το τραγούδι το βράδυ, ακριβώς όπως ο Nick Nightingale "τραγουδά" μυστικές πληροφορίες κατά την έναρξη της μοιραία νύχτας με τον Μπιλ.
Ο κωδικός πρόσβασης για να εισαχθεί στο τελετουργικό είναι "Fidelio", που σημαίνει "πιστός", που είναι το κύριο θέμα της ταινίας. Το πιο σημαντικό, όπως επισημαίνει και ο Nightingale, το "Fidelio" είναι το όνομα μιας όπερας που γράφτηκε από τον Μπετόβεν για μια γυναίκα που θυσιάζει τον εαυτό της για να απελευθερώσει τον άντρα της από το θάνατο, αφού βρίσκεται φυλακισμένος ως πολιτικός κρατούμενος. Αυτός ο κωδικός πρόσβασης προαναγγέλλει τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια της τελετουργίας.
Αφού πάρει τις λεπτομέρειες από τον Nightingale, ο Μπιλ νοικιάζει ένα κοστούμι σε ένα κατάστημα που ονομάζεται «Ουράνιο Τόξο» (περισσότερα για το κατάστημα στο επόμενο άρθρο) ... και στη συνέχεια προχωρά για να πάει στο Somerton, το κτήμα, όπου πραγματοποιείται το πάρτι.
Η Απόκρυφη Ελίτ
____________________________________________________________________________
Το απόκρυφο τελετουργικό λαμβάνει χώρα στο Somerton, στο Long Island. Το κτίριο που χρησιμοποιήθηκε για να κινηματογραφήσουν την εξωτερική σκηνή είναι το Mentmore Towers στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η τοποθεσία που έχει επιλεχθεί για να κινηματογραφήσουν τις σκηνές της ελίτ είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Το Mentmore Towers χτίστηκε τον 19ο αιώνα ως εξοχική κατοικία για ένα μέλος από τα πιο γνωστά και ισχυρά της ελίτ οικογένειας του κόσμου: Τους Ρότσιλντ. Με την επιλογή αυτής της θέσης, ο Κιούμπρικ προσπαθεί να δείξει στο κοινό του το "πραγματικό κόσμο" που είναι ισοδύναμος με την υπερ-ελίτ που αποκαλύπτεται στην ταινία; Παρεμπιπτόντως, το όνομα της σύνδεσης του Μπιλ με την ελίτ, ο Βίκτωρας Ζίγκλερ, είναι Γερμανο-εβραϊκής καταγωγής, όπως και οι Ρότσιλντ.
Έχει τεκμηριωθεί ότι οι Ρότσιλντ συμμετέχουν πραγματικά σε εκδηλώσεις μασκοφόρεμένοι σε εκδηλώσεις πολύ παρόμοιες με αυτές που εμφανίζονται στο Μάτια Ερμητικά Κλειστά. Εδώ βρίσκονται σπάνιες φωτογραφίες που ελήφθησαν από ένα πάρτυ το 1972 που δόθηκε από την Marie-Hélène de Rothschild.
Η Βαρόνη Marie-Hélène de Rothschild και ο Βαρόνος Alexis de Redé σε ένα πάρτι του 1972. Οι προσκλήσεις τυπώθηκαν σε αντίστροφη γραφή. Αναρωτιέται κανείς αν αυτό το πάρτυ "εκφυλίστηκε" σε κάτι που μοιάζει με αυτό που φαίνεται στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά”.
Στην ταινία, όταν ο Μπίλ μπαίνει στο αρχοντικό, αναμιγνύεται με ένα πλήθος μεταμφιεσμένων ανθρώπων που σιωπηλά βλέπει το τελετουργικό. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους φαίνεται να αναγνωρίζει αμέσως τον Μπιλ (ή το γεγονός ότι ο ίδιος δεν ανήκει εδώ).
Ένα ζευγάρι φορώντας βενετσιάνικες μάσκες (πιο συγκεκριμένα τις μάσκες «θηλυκός γελωτοποιός" και "Bauta"), στρέφεται αργά προς τον Μπιλ και κάνει νεύμα με ένα πολύ ανατριχιαστικό τρόπο. Είναι ο Βίκτωρας Ζίγκλερ και η σύζυγός του; Ίσως. Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ θέλει να κρατήσει τα πράγματα μυστηριώδη.
Οι Βενετσιάνικες μάσκες είχαν αρχικά φορεθεί κατά τη διάρκεια της ιταλικής Αναγέννησης του Ελληνικού πνεύματος στη Βενετία και ήταν ένας τρόπος για την ισχυρή ελίτ της εποχής για να επιδοθεί σε ακολασίας χωρίς συνέπειες.
"Αν και η ακριβής προέλευση της παράδοσιακής χρήσης της μάσκας δεν μπορεί να είναι γνωστή με βεβαιότητα, (αν και η μάσκα ανήκει στο Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο και τις Διονυσιακές τελετές) η επικρατούσα θεωρία λέει κάτι σαν αυτό: αρχίζοντας από την ιταλική Αναγέννηση του Ελληνικού πνεύματος, η Βενετία ήταν μια εξαιρετικά πλούσια και ισχυρή εμπορική αυτοκρατορία. Η θέση της στη Μεσόγειο θάλασσα την άνοιξε σε μια μυριάδα εμπορικών ευκαιριών σε ολόκληρη την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μικρά Ασία και το ισχυρό ναυτικό της επέτρεπε να ασκήσει τη στρατιωτική δύναμη που χρειάζεται για να υπερασπιστεί τον τεράστιο πλούτο της. Σε μια πόλη-κράτος τόσο ευημερούσα, είναι ένα μικρό θαύμα ότι η Βενετική κοινωνία είχε ταξική εμμονή και αυστηρή στρωματοποίηση. Η κοινωνική θέση ενός ιδιώτη ήταν πάρα πολύ σημαντική για την τοποθέτηση ολόκληρης της οικογένειάς του και έτσι φυσικά η πίεση να ενεργήσει σύμφωνα με τους κοινωνικούς θεσμούς που διέπουν την κοινωνική θέση κάποιου, ήταν τεράστια και ασφυκτική. Οι Ενετοί, λέει η θεωρία, υιοθέτησαν την πρακτική να φορούν μάσκες και άλλες μεταμφιέσεις κατά την περίοδο του Καρναβαλιού ως ένας τρόπος για την αναστολή της άκαμπτης κοινωνικής τάξης. Κάτω από τον μανδύα της ανωνυμίας, οι πολίτες της Βενετίας μπορούσαν να χαλαρώσουν τις αναστολές τους, χωρίς το φόβο των ποινών. Οι Μάσκες είχαν κερδίσει τόσο πολλή δημοτικότητα και οι mascherari (κατασκευαστές μάσκας) τιμούντο ως συντεχνία στην Βενετσιάνικη κοινωνία. Ωστόσο, καθώς η φήμη του Βενετσιάνικου Καρναβαλιού εξαπλώθηκε παγκόσμια, όλο και περισσότεροι ξένοι συρρέουν στην πόλη κάθε χρόνο για να λάβουν μέρος στους εορτασμούς. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η γιορτή του Καρναβαλιού γινόταν όλο και πιο χαοτική και ανήθικη μέχρι την πτώση της Βενετίας κατά τον 18ο αιώνα. "
- Geoffrey Stanton, Οδηγός για τις Μάσκες του Βενετσιάνικου Καρναβαλιού
Από τότε, οι βενετσιάνικες μάσκες έχουν χρησιμοποιηθεί από τους κύκλους της ελίτ και έχουν γίνει κάπως ένα σύμβολο της σκοτεινής απόκρυφης φιλοσοφίας της. Ακόμη και η βρετανική βασιλική οικογένεια φαίνεται να απολαμβάνει τον ίδιο τύπο με μάσκες και ανάλογες εκδηλώσεις.
Πρίγκιπας Κάρολος και η Δούκισσα Καμίλλα στο Clarence House με μάσκες Bauta.
Σε αυτή τη συγκεκριμένη Βασιλική εκδήλωση συμπεριλαμβάνονται μασκοφόρες γυναίκες που ΔΕΝ ήταν ντυμένες όπως αυτές στο τελετουργικό του “Μάτια Ερμητικά κλειστά”.
Μοντέλα στο πάρτι που πραγματοποίησε η βασιλική οικογένεια.
Είναι προφανές ότι ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ επιλέγει προσεκτικά την τοποθεσία που ανήκει στους Ρόθτσιλντ και διαλέγει τις μάσκες που φοριούνται από τους συμμετέχοντες στο τελετουργικό, απηχώντας τις οικογένειες της πραγματικής ζωής και τις εκδηλώσεις τους.
Η τοποθεσία του τελετουργικού
Όταν ο Μπιλ μπαίνει στο Somerton, τα πάντα σχετικά με την ταινία αλλάζουν. Δεν υπάρχουν πια τα πολύχρωμα φώτα των Χριστουγέννων ούτε και έντονες διακοσμήσεις. Αντί για την αδιάκοπη φλυαρία των φτωχών και των απόρων, εδώ υπάρχει ακινησία και σιωπή.
Κοιτώντας απ' ευθείας στην κάμερα (και τους θεατές της ταινίας), οι μάσκες είναι ανατριχιαστικά σιωπηλές αλλά μας υπενθυμίζουν ενοχλητικά δείχνοντας τα "πραγματικά πρόσωπα" της ελίτ. Σημειώστε ότι η πολυπρόσωπη μάσκα στα αριστερά είναι παρόμοια με εκείνη που φοριέται στο παραπάνω Βασιλικό πάρτι.
Η μουσική στην ταινία αλλάζει δραστικά. Το τραγούδι που ακούγεται στο βάθος ονομάζεται “Backwards Priests” («αντίστροφοι ιερείς») και αφορά μια Ρουμανική Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία που παίζεται αντίστροφα. Η αντιστροφή των ιερών αντικειμένων είναι χαρακτηριστικό της μαύρης μαγείας και των σατανικών τελετών. Παίζοντας αυτή τη χριστιανική λειτουργία προς τα πίσω λίγο πριν την πορνεία, δηλώνει ο Κιούμπρικ ότι η ελίτ δεν είναι τίποτα λιγότερο από σατανική.
Εδώ βλέπουμε τον Nick Nightindale να παίζει το τραγούδι “Backwards Priest” "αντίστροφα ιερείς», που σημαίνει ότι οι άνθρωποι στο τελετουργικό ακούν στην πραγματικότητα αυτή τη μουσική και ότι το όλο θέμα είναι χορογραφημένο πάνω σε αυτό. Ο Nightindale έχει δεμένα τα μάτια, επειδή οι "έξωθεν", οι βέβηλοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις αποκρυφιστικές τελετές της ελίτ.
Οι εσωτερικές σκηνές γυρίστηκαν στο Elveden Hall, μια ιδιωτική κατοικία στο Ηνωμένο Βασίλειο που έχει σχεδιαστεί να μοιάζει με ινδικό παλάτι. Όταν οι "γιορτές" ξεκινούν, παίζει στο παρασκήνιο ένα τραγούδι των Ταμίλ που ονομάζεται «Μετανάστευση», προσθέτοντας στην ατμόσφαιρα της Νότιας Ασίας (η αρχική έκδοση του τραγουδιού περιέχει την απαγγελία της Μπαγκαβάτ Γκιτά (Bhagavad Gita), αλλά το άσμα αφαιρέθηκε στην τελική έκδοση της ταινίας).
Αυτή η ιδιόμορφη ινδική ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό με τις λάγνες σκηνές στις οποίες έγινε μάρτυρας ο Μπιλ καθώς περπατά μέσα στο σπίτι, τελικά στοχεύει προς το πιο σημαντικό, αλλά και το πιο κρυφό μέρος της ταινίας: Την Tantric Yoga και το Δυτικό παράγωγο του αποκρυφισμού, την Σεξουαλική Μαγεία . Αυτή η τελευταία ιδέα "εισήχθη" από τον Βρετανό αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόουλυ (Aleister Crowley) και τώρα είναι στο επίκεντρο των διδασκαλιών των διαφόρων μυστικών εταιριών:
"Οι σχέσεις του Άλιστερ Κρόουλυ, με την Ινδική Γιόγκα και την Τάντρα ήταν σημαντική και πολύπλοκη. Ο Άλιστερ Κρόουλυ είχε άμεση σχέση σε ορισμένες μορφές αυτών των πρακτικών και ήταν εξοικειωμένος με τη σύγχρονη λογοτεχνία αυτών των θεμάτων, έγραψε εκτενώς γι 'αυτά και - αυτό που είναι ίσως το πιο σημαντικό – τα εφήρμοζε. Στην εκτίμησή του για την αξία της Τάντρα, ήταν μπροστά από την εποχή του, η οποία συνήθως θεωρεί την Τάντρα μια εκφυλισμένη μορφή του Ινδουισμού. Αντ ' αυτού, υποστήριζε ότι, « ακούγεται παράδοξο αλλά οι Tantrics είναι στην πραγματικότητα το πιο προηγμένοι των Ινδουιστών". Η επιρροή του Άλιστερ Κρόουλυ στην άσκηση της Ανατολικής, κυρίως ινδικής, εσωτερικής παράδοσης προς τη Δύση εκτείνεται επίσης στην ενσωμάτωση από τα στοιχεία της Γιόγκα και τηςΤάντρα στη δομή και το πρόγραμμα των δύο σημαίνοντων μαγικών ταγμάτων , του Α.: Α.:. και του OTO "
- Martin P. Starr, “Ο Άλιστερ Κρόουλυ και ο δυτικός εσωτερισμός”
Το παραπάνω απόσπασμα ορίζει ότι οι Ταντρικές έννοιες ενσωματώθηκαν σε δύο σημαντικές μυστικές εταιρείες: του Α.: Α.: και του OTO (Ordo Templi Orientis). Το OTO εξακολουθεί να έχει εξαιρετικά μεγάλη επιρροή στους κύκλους της ελίτ και φτάνει τα υψηλότερα επίπεδα της πολιτικής, των επιχειρήσεων και ακόμη και τη βιομηχανία του θεάματος. Στον πυρήνα αυτών των εντολών είναι το «Θέλημα», μια φιλοσοφία που δημιουργήθηκε από τον Άλιστερ Κρόουλυ που συνοψίστηκε στο ρητό «κάνε ότι θέλεις". Αυτό το ρητό είναι στην πραγματικότητα μια μετάφραση του « fais ce que tu voudras" το σύνθημα μιας μυστικής εταιρείας του 18ου αιώνα, που είναι το περίφημο Hellfire Club.
Τα Hellfire Clubs ειπώθηκε πως είναι τα «σημεία συνάντησης των προσώπων της ελίτ που επιθυμούσαν να λάβουν μέρος σε ανήθικες πράξεις, και τα μέλη της πολύ συχνά ήταν ενεργά στην πολιτική ". Σύμφωνα με διάφορες πηγές, οι δραστηριότητές τους συμπεριλαμβάνουν παρωδία θρησκευτικών τελετών, λατρεία του διαβόλου και απόκρυφες τελετές. Αν και οι λεπτομέρειες είναι ασαφείς σχετικά με αυτό το ελίτ κλαμπ, που ήταν γνωστό για την εκτέλεση στοιχειωδών σατανικών τελετών ως προοίμιο για τις νύχτες πορνείας. Οι πράξεις αυτές όμως δεν ήταν μόνο "για διασκέδαση" ή για να " σοκάρουν τους ανθρώπους", όπως κάποιες πηγές ισχυρίζονται, τα μέλη της ήταν μύστες των απόκρυφων μυστηρίων και τα τελετουργικά τους βασίστηκαν σε αρχαία έθιμα που αφορούν επικλήσεις και άλλες μορφές μαύρης μαγείας.
Εν ολίγοις, αν και στην πραγματικότητα ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ ποτέ δεν ονομάζει τη μυστική εταιρεία που διεισδύει ο Μπιλ, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις για να καταλάβουμε σε τι είδους εταιρεία αναφέρεται. Το πιο σημαντικό, ο ίδιος λέει στους θεατές του: Αυτές οι εταιρεία εξακολουθούν να υπάρχουν.. ... και είναι πιο ισχυρές από ποτέ.
Η Τελετουργία και τα μέλη της
Το τελετουργικό ξεκινά με τον Αρχιερέα, ντυμένο στα κόκκινα, εκτελώντας μια τελετουργική ρουτίνα. Είναι στο κέντρο ενός «μαγικού κύκλου» που σχηματίζεται από νεαρές γυναίκες που είναι πολύ πιθανό να είναι Beta σκλάβοι . Αργότερα, όταν ο Μπιλ δεν έχει μάσκα, σχηματίζεται ένας άλλος μαγικός κύκλος.
Οι μαγικοί κύκλοι είναι μία έννοια που χρησιμοποιείται στην τελετουργική μαγεία κατά τις επικλήσεις. Η τοποθέτηση των ανθρώπων σε αυτή τη σκηνή υπενθυμίζει τους μαγικούς κύκλους. Δεξιά: Ένας μαγικός κύκλος, όπως απεικονίζεται σε ένα αρχαίο Grimoire (Σφραγίδα).
Η τελευταία σκηνή της ταινίας λαμβάνει χώρα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών - ένα μέρος γεμάτο από άκρως συμβολικά στοιχεία (περισσότερα για αυτό στο επόμενο άρθρο). Εδώ, η Έλενα Χάρνφορντ κάνει βόλτες με ένα παιχνίδι που ονομάζεται Μαγικός Κύκλος (Magic Circle) - δείχνει ότι οι μέθοδοι της απόκρυφης ελίτ διαρρέουν μέσω του λαϊκού πολιτισμού, αλλά δεν γίνονται αντιληπτοί από όσους έχουν τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά .
Η Αμάντα (Amanda)
Κατά την έναρξη της τελετής, μία από τις Beta σκλάβους πηγαίνει στον Μπιλ και τον προτρέπει να φύγει από το σπίτι πριν συλληφθεί. Εμείς τελικά μαθαίνουμε ότι ήταν η Αμάντα, το κορίτσι που είχε περάσει από το μπάνιο του Βίκτωρα Ζίγκλερ. Όταν ο Μπιλ συλληφθεί και βγάλει (κυριολεκτικά) την μάσκα με εντολή του Αρχιερέα, η Αμάντα εμφανίζεται στο μπαλκόνι με ένα πολύ δραματικό τρόπο και λέει στον αρχιερέα πως θέλει να τον «εξαγοράσει», με μία φωνή που πλησιάζει το τελετουργικό δράμα. Ο ιερέας απαντά στη συνέχεια "Είστε σίγουροι ότι καταλαβαίνετε τι αναλαμβάνετε κάνοντας κάτι τέτοιο;" Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κακοποιήθηκε επανειλημμένως και στη συνέχεια να θυσιάστηκε.
Την επόμενη ημέρα, ο Μπιλ ανακαλύπτει την αληθινή δύναμη αυτής της μυστικής εταιρείας.
Ο Μπιλ ανακαλύπτει στην εφημερίδα ότι η Αμάντα βρέθηκε νεκρή σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και ο θάνατός της οφείλεται σε υπερβολική δόση. Ο τρόπος με τον οποίο αυτή η τελετουργική δολοφονία είναι μεταμφιεσμένη ως υπερδοσολογία είναι πολύ παρόμοια με πολλούς τελετουργικούς θανάτους διασημοτήτων που συμβαίνουν στην πραγματική ζωή και που μεταμφιέζονται ως υπερβολικές δόσεις.
Με πάγωμα και ανάγνωση του παραπάνω άρθρου στις ειδήσεις για την Αμάντα, μαθαίνουμε σημαντικές λεπτομέρειες σχετικά με το υπόβαθρο της Αμάντα (κλασσική κρυφή υπο-πλοκή του Κιούμπρικ). Για εκείνους που είναι «εν γνώσει», το άρθρο περιγράφει τέλεια τη ζωή ενός σκλάβου Beta προγραμματισμού της βιομηχανίας του θεάματος [(δηλαδή την Μέρυλιν Μονρόε (Marilyn Monroe) ή τον Μάικλ Τζάκσον]. Μπορούμε πράγματι να μάθουμε ότι η Αμάντα ήταν «συναισθηματικά ταραγμένη» ως έφηβος και υποβλήθηκε σε «θεραπείες» (μια λέξη κωδική για τον MK Programming ίσως;), είχε «σημαντικούς φίλους στον κόσμο της μόδας και της ψυχαγωγίας», και είχε μια «σχέση» με ένα ισχυρό σχεδιαστή μόδας ο οποίος "εντυπωσιάστηκε από τις ιδιωτικές, σαγηνευτικές σόλο παραστάσεις της" (τυπική συμπεριφορά μιας γατούλας Beta Programming). Αυτό το άρθρο, ωστόσο βολικά δεν αναφέρει ότι πωλούσε το σώμα της στην ελίτ και χρησιμοποιείτο στις απόκρυφες τελετές τους.
Όπως είναι η περίπτωση για τις γατούλες Beta Programming που έχουν γίνει "παρίες", και έχουν εξοντωθεί από τους ανθρώπους που ήλεγχαν τη ζωή της. Το άρθρο αναφέρει ότι την είχαν δει να συνοδεύεται τελευταία στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της, από δύο άνδρες και ότι «γελούσε» (υπό την επήρεια ναρκωτικών και διαχωρισμού;). Όπως στην "πραγματική ζωή" οι θυσίες της ελίτ, παρουσιάζουν την «υπερβολική δόση» ως αιτία του θανάτου των.
Ο αρχιερέας
Κρυμμένος σε κόκκινο χρώμα, ο Αρχιερέας κάθεται σε θρόνο που διαθέτει ένα πολύ σημαντικό σύμβολο: Ένα δικέφαλο αετό που συμπληρώνεται από ένα στέμμα.
Ο δικέφαλος αετός είναι ένα από τα αρχαιότερα και τα πιο εμφανή σύμβολα του Τεκτονισμού. Ένας εστεμένος δικέφαλος αετός είναι αντιπροσωπευτικός του 33ου βαθμού του Ελευθεροτεκτονισμού, του υψηλότερου εφικτού βαθμού. Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ υπαινίσσεται ότι ο Αρχιερέας είναι 33ου βαθμού Τέκτων;
Όπως και με τους άλλους συμμετέχοντες του τελετουργικού, η πραγματική ταυτότητα του αρχιερέα δεν αποκαλύπτεται ποτέ. Ωστόσο, ο Κιούμπρικ άφησε μερικά στοιχεία και υπαινίχθηκε την ταυτότητά του και τη σχέση του με την Αμάντα.
Στο τέλους της ταινίας (και πηγές, όπως η IMDB), αναφέρει ότι τον ρόλο του αρχιερέα έπαιξε ο "βοηθός σκηνοθέτη» της ταινίας, ο Leon Vitali. Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά το άρθρο ειδήσεων που αναφέρονται παραπάνω, ο Leon Vitali είναι το όνομα του σχεδιαστή μόδας του Λονδίνου που η Αμάντα είχε "σχέση" . Επιπλέον, ο Αρχιερέας έχει την αδιαμφισβήτητη Αγγλική προφορά. Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ότι ο Αρχιερέας είναι ο σχεδιαστής μόδας.
Απόσπασμα του άρθρου που παραπέμπει στον Leon Vitali.
Αυτό το κρυφό άρθρο είναι ενδιαφέρον, δεδομένου ότι αποκαλύπτει την αληθινή φύση της βιομηχανίας της μόδας και της ψυχαγωγίας. Οι εξέχουσες προσωπικότητες σε αυτούς τους τομείς είναι μυημένοι στις απόκρυφες μυστικές εταιρείες και απασχολούν MK σκλάβους.
Η δύναμη της Μυστικής Εταιρείας
Όταν ο Μπιλ αποκαλύπτεται από τον Αρχιερέα, του λένε ότι ο ίδιος και η οικογένειά του θα πληρώσουν για οποιαδήποτε παράβαση. Την επόμενη μέρα, συνειδητοποιεί ότι παρακολουθείται από παράξενους ανθρώπους και γίνεται παρανοϊκός.
Ο τίτλος της εφημερίδας είναι "Lucky to be alive" (Τυχερός που είναι ζωντανός). Αυτό ισχύει και για τον Μπιλ.
Αμέσως μετά ο Μπιλ πηγαίνει στο νεκροτομείο για να επιβεβαιώσει ότι η Αμάντα πέθανε και ο Βίκτωρ Ζίγκλερ τον καλεί.
Η συνάντηση λαμβάνει χώρα σε μία αίθουσα μπιλιάρδου του Βίκτωρα Ζίγκλερ, και η συζήτηση μεταξύ των δύο ανδρών είναι πιο έντονη από κάθε παιχνίδι.
Παρά το γεγονός ότι ο Μπιλ είναι ένας πλούσιος γιατρός, δεν είναι μέρος της ελίτ. Ο Βίκτωρ Ζίγκλερ στέκεται απέναντι στον Μπιλ και είναι πολύ σαφής. Ενώ ο Βίκτωρ Ζίγκλερ φαίνεται να θέλει να είναι ειλικρινής και ευθύς με τον Μπιλ, έχουμε συνειδητοποιήσει ότι απλά προσπαθεί να καλύψει την άσχημη αλήθεια. Εκτός αυτού ο Μπιλ είναι ένας «αουτσάιντερ», ένας ξένος. Λέει στον Μπιλ:
«Δεν νομίζω ότι έχετε συνειδητοποιήσει τι είδους πρόβλημα είχατε χθες το βράδυ. Ποιοι νομίζετε ότι ήταν αυτοί οι άνθρωποι; Αυτοί εκεί δεν ήταν απλοί άνθρωποι. Αν σου έλεγα ονόματά τους – και δεν θα σας πω τα ονόματά τους - Αλλά αν το έκανα, δεν νομίζω ότι θα κοιμόσασταν τόσο καλά"
Ως εκ τούτου, ο Βίκτωρας Ζίγκλερ παραδέχεται ότι οι άνθρωποι που παρακολουθούν το τελετουργικό ήταν υψηλού επιπέδου, γνωστοί και ισχυροί άνθρωποι. Ο Κιούμπρικ ως εκ τούτου, καθιστά σαφές ότι οι πλουσιότεροι, οι πιο ισχυροί διαμορφωτές του «πραγματικού κόσμου» συναντώνται σε αυτούς τους τύπους των τελετουργιών ... και ότι αυτές οι τελετουργίες είναι εκτός ορίων για τον βέβηλο.
Όταν ο Μπιλ αναφέρει την Αμάντα, ο Βίκτωρας Ζίγκλερ παίρνει μια πιο αμυντική στάση και απαντά: «Ήταν μια πόρνη» - πράγμα που σημαίνει ότι ήταν μια Beta σκλάβος που θα μπορούσε εύκολα να απορριφθεί. Στη συνέχεια, Βίκτωρας Ζίγκλερ λέει στον Μπιλ ότι όλα όσα συνέβησαν στο τελετουργικό ήταν μια κωμωδία για να τον τρομάξει, ο Μπιλ απαντά:
"Είπες ότι ήταν ψεύτικο, μια παρωδία. Σας πειράζει να μου πείτε τι είδους γ... κωμωδία τελειώνει με κάποιον νεκρό; "
Αυτό υπογραμμίζει τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ της αντίληψης του κοινού για τις απόκρυφες τελετές και τι πραγματικά συμβαίνει. Η τακτική τους είναι να οδηγήσουν τους κοινούς ανθρώπους στο συμπέρασμα ότι αυτές οι τελετουργίες της ελίτ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ανόητες συναντήσεις ανθρώπων με πολύ χρόνο στη διάθεσή τους. Στην πραγματικότητα, αυτά τα περίτεχνα τελετουργικά ενσωματώνουν συχνά πραγματικές προσπάθειες στην Μαύρη μαγεία και περιλαμβάνουν πραγματικές θυσίες αίματος και άλλων αποτρόπαιων πράξεων.
Στη συνέχεια, ο Βίκτωρ Ζίγκλερ λέει στον Μπιλ τα ίδια πράγματα που λέει στις μάζες το σύστημα όταν κάποιος έχει θυσιαστεί από την ελίτ: Είναι OD’ed, ήταν ένα πρεζόνι, ήταν μόνο θέμα χρόνου και η αστυνομία δεν βλέπει κανένα βρώμικο παιχνίδι.
Συμπέρασμα του Δεύτερου Μέρους
Το δεύτερο μέρος αυτής της ανάλυσης εστιάζεται αποκλειστικά στην απροσδιόριστη μυστική εταιρεία που ο Μπιλ σκοντάφτει πάνω στο τελετουργικό της. Αν και τίποτα δεν αναφέρεται ρητά στους θεατές, οι συμβολισμοί, οι οπτικές ενδείξεις, ακόμα και η μουσική του “Μάτια Ερμητικά κλειστά” αποκαλύπτει μια πλευρά της απόκρυφης ελίτ που σπάνια εμφανίζεται στις μάζες. Δεν έχει μόνο η ταινία απεικονίσει τους πλουσιότερους και πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο που συμμετέχουν σε απόκρυφες τελετουργίες, δείχνει επίσης πώς αυτός ο κύκλος έχει επίσης την εξουσία να εκμεταλλευτεί σκλάβους, να καταδιώξει ανθρώπους, ακόμα και να ξεφύγει με θυσίες και δολοφονίες. Ακόμα χειρότερα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συμμετέχουν στην κάλυψη των εγκλημάτων τους.
Η μυστική εταιρεία στην ταινία μοιάζει με το περίφημο Hellfire Club (Η Λέσχη της Φωτιάς της Κολάσεως), όπου εξέχουσες πολιτικές προσωπικότητες συναντήθηκαν για να συμμετάσχουν σε περίτεχνες σατανικές τελετές. Σήμερα, το O.T.O. και παρόμοιες μυστικές εταιρείες εξακολουθούν να συμμετέχουν σε τελετές που περιλαμβάνουν σωματική ενέργεια, όπως αυτή γίνεται αντιληπτή για να είναι ένας τρόπος για να επιτευχθεί μια κατάσταση του Διαφωτισμού. Η ενέργεια αυτή, που λαμβάνεται από την Ταντρική Γιόγκα, είναι στον πυρήνα των σύγχρονων και ισχυρών μυστικών κοινωνιών. Παρά το γεγονός ότι τίποτε από αυτά δεν αναφέρεται στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά”, ολόκληρη η ταινία μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα μεγάλο «μαγικό» ταξίδι, που χαρακτηρίζεται από ένα πίσω-εμπρός μεταξύ των αντίθετων δυνάμεων: τη ζωή και το θάνατο, τη σφοδρή επιθυμία και τον πόνο, το αρσενικό και το θηλυκό, το φως και το σκοτάδι, και ούτω καθεξής ... Τελειώνει σε μία μεγάλη οργασμική στιγμή του Διαφωτισμού. Αυτή η πτυχή της ταινίας, μαζί με άλλες κρυφές λεπτομέρειες, θα αναλυθούν στο τρίτο και τελευταίο μέρος αυτής της σειράς των άρθρων σχετικά με το “Μάτια Ερμητικά κλειστά”.
Η σκιά είναι ένα ηθικό πρόβλημα που αμφισβητεί το σύνολο της προσωπικότητας του εγώ, γιατί κανείς δεν μπορεί να έχει συνείδηση για τη σκιά χωρίς ιδιαίτερη ηθική προσπάθεια. Για να γίνει συνείδηση προϋποθέτει την αναγνώριση της σκοτεινής πλευράς της προσωπικότητας, ως παρούσας και πραγματικής. Αυτή η πράξη είναι η βασική προϋπόθεση για κάθε είδους αυτογνωσίας.
Carl Jung - Aion (1951). CW 9, Μέρος ΙΙ: σελ. 14
_________________________________________________________________________
Μέρος ΙΙΙ
Τα Κρυφά (και όχι τόσο κρυφά) Μηνύματα στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά” ("Eyes Wide Shut") του Στάνλεϊ Κιούμπρικ (pt. I)
16 Αυγούστου 2013
Στο τρίτο και τελευταίο μέρος αυτής της σειράς για το “Μάτια Ερμητικά κλειστά” , θα εξετάσουμε το ταξίδι του Μπιλ στο σύνολό του και στο υποκείμενο εσωτερικό νόημα του. Θα δούμε πώς ο συμβολισμός που τοποθετήθηκε από τον Κιούμπρικ συνδέει όλες οι γυναίκες στην ταινία, κάνοντας τις συναντήσεις του Μπιλ μια πολύπλευρη εξερεύνηση της θηλυκής αρχής.
Σημείωση: Συνιστάται πρώτα να έχετε διαβάσει το πρώτο και το δεύτερο μέρος αυτής της σειράς.
Τα προηγούμενα μέρη αυτής της σειράς των άρθρων σχετικά με το “Μάτια Ερμητικά κλειστά” ήταν αποκλειστικά αφιερωμένα στην μυστική εταιρεία που ανακαλύφθηκε από τον Μπιλ. Αυτή η ελίτ ομάδα, στην οποία συμμετείχαν οι πιο ισχυροί άνθρωποι στον κόσμο, ασχολείται με το σατανισμό, την μαύρη μαγεία, ακόμη και τις τελετουργικές θυσίες. Με τη βοήθεια του φίλου του Nightingale, ο Μπιλ εισήλθε σε μία από τις αποκρυφιστικές τελετές και έγινε μάρτυρας της μυστικής τελετουργίας σε μία τελετή που προήδρευε ένας αρχιερέας. Στη συνέχεια ακολούθησε ένα όργιο.
Στο δεύτερο άρθρο, εξήγησα πως πραγματικές μυστικές εταιρείες, όπως η λέσχη Hellfire και το OTO, εφαρμόζουν στην πράξη αυτά τα είδη των τελετουργιών. Οι απόκρυφες αρχές πίσω από αυτά προέρχονται από την Ταντρική Γιόγκα, όπου η ενέργεια που παράγεται από τη φυσική διέγερση χρησιμοποιείται για να επιτευχθεί μια "υψηλότερη κατάσταση". Αυτή η έννοια είχε ξαναχρησιμοποιηθεί (και ίσως διεστράφη) από τον Άλιστερ Κρόουλυ που την αποκάλεσε Σεξουαλική Μαγεία ή "Sex Magick". Σύμφωνα με τον ίδιο και τους συμμαθητές του, η γνώση αυτού του τύπου της μαγείας ήταν το μεγαλύτερο μυστικό του παρελθόντος των μυστικών εταιρειών και αποκαλύπτονται μόνο στους υψηλότερα μυημένους.
Δεν υπάρχει, ωστόσο, μία (άμεση) μνεία για οτιδήποτε από αυτά, στο Μάτια Ερμητικά Κλειστά. Στην πραγματικότητα, η τελετή στην οποία έγινε μάρτυρας ο Μπιλ, με περίτεχνη χορογραφία και ανατριχιαστική μουσική, φαίνεται να είναι ένα μεγάλο, άδειο, ψεύτικο κομμάτι του δραματικού θεάτρου που υπάρχει απλά για να δώσει στους πλούσιους ένα είδος μυστικής πρόφασης για να συμμετάσχουν σε μια δωρεάν ακολασία. Ενώ ο Κιούμπρικ αφαίρεσε από το απόκρυφο τελετουργικό όλον τον εσωτερισμό , την «μαγική» έννοια, εμπότισε όλη την ταινία με αυτό. Αν κοιτάξει κανείς το ρυθμό της ταινίας, στο ταξίδι του Μπιλ και τους ανθρώπους που συναντά, γίνεται κάπως προφανές ότι η «μαγεία» δεν εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της ίδιας της τελετουργίας, αλλά κατά τη διάρκεια της ταινίας στο σύνολό της. Μήπως ο Κιούμπρικ μυήθηκε στα απόκρυφα μυστικά; Ήταν αυτός που προσπαθεί να τα κοινοποιήσει μέσω της ταινίας; Ας δούμε τις έννοιες πίσω από το τελετουργικό.
Η έγερση της Κουνταλίνι (Kundalini Rising)
Η έννοια της μαγείας μέσω της αναπαραγωγικής δυνάμεως λέγεται ότι προέρχεται από τις αρχαίες τελετουργικές πρακτικές, όπως ίχνη τους μπορούν να βρεθούν στον Ινδουισμό, τον Ταοϊσμό και στις Μεσαιωνικές μυστικές εταιρείες, όπως οι Ναΐτες. Στο σημερινό δυτικό κόσμο, το OTO λέγεται ότι είναι ο κληρονόμος αυτής της διαδρομής, όπως ισχυρίστηκε ο Άλιστερ Κρόουλυ και ο βοηθός ιερέας του, Theodor Reuss.
" Ο Theodor Reuss ήταν αρκετά κατηγορηματικός: το OTO ήταν ένα σώμα μυημένων στα χέρια του οποίου συγκεντρώθηκε η μυστική γνώση όλων των ανατολίτικων ταγμάτων και όλων των υφισταμένων μασονικών βαθμών (...) Το Τάγμα είχε «Ανακαλύψει ξανά» "τα μεγάλα μυστικά των Ναϊτών Ιπποτών, τη μαγεία του σεξ και όχι μόνο το κλειδί για την αρχαία Αιγυπτιακή και την Ερμητική παράδοση, αλλά και όλα τα μυστικά της φύσης, όλους τους συμβολισμούς του Τεκτονισμού, και όλα τα συστήματα της θρησκείας. "
- Peter Tomkins, Η Μαγεία των οβελίσκων (The Magic of Obelisks)
Η Θεσσαλονίκη είναι μία "μαύρη" πόλη γεμάτη Οβελίσκους
ΟΒΕΛΙΣΚΟΙ
Η βασική αρχή πίσω από αυτό το «μεγάλο μυστικό» είναι η έγερση της Κουνταλίνι ή «δύναμη ζωής», μια ενέργεια που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαγικούς σκοπούς.
"Σε όλη την Tantric μαγεία, η βασική απαίτηση - είτε στην έκσταση των ζευγαριών ή το σόλο τελετουργικό της ιέρειας - αφορούσε την αύξηση της ενέργειας είναι γνωστό ως το φίδι της φωτιάς, ή Κουνταλίνι. Αυτή η μυστηριώδης ενέργεια περιγράφεται ως η ενέργεια που κοιμάται στο χαμηλότερο από τα επτά τσάκρα, η οποία μπορεί να ενεργοποιηθεί με δύο διαφορετικές μεθόδους, που ονομάζεται, παραδοσιακά, το δεξί και το αριστερό μονοπάτι. Το δεξί παραχωρεί την υπεροχή στην αρσενική αρχή, το αριστερό στην θηλυκή. Καθώς η ισχύς του φιδιού ανορθώνεται, σύμφωνα με τους διορατικούς, ανεβαίνει τη ραχοκοκαλιά του μύστη, ενεργοποιώντας κάθε τσάκρα, μέχρι που βγαίνει από το κρανίο - συμβολικά ως το κεφάλι του φιδιού, όπως αυτό απεικονίζεται ξεκάθαρα στα αιγυπτιακά αγάλματα.
(...)
Όπως οι μύστες περιγράφουν την άνοδο του φιδιού, ενώνεται με τα "πολλά-πέταλα του λωτού της εγκεφαλικής περιοχής" να επιφέρει φωτισμό - ή την υψηλότερη μορφή μύησης – όπως η παρούσα "ανεβαίνει από τη δυαδικότητα της ενότητας αντιστρέφοντας το μονοπάτι που αρχικά πήραν τα τσάκρα για να τεκνοποιήσουν την ανθρωπότητα. "
Λεπτομέρειες σχετικά με την μύηση του OTO στην ινδουιστική και του Θιβετιανή Τάντρα, συμπεριλαμβανομένων τελετών που αφορούν τη χρήση της "εξίδρωση» από ειδικά εκπαιδευμένες ιέρειες που οδηγήθηκαν σε ένα ευρύτερο κοινό από τον οπαδό του Άλιστερ Κρόουλυ τον Κέννεθ Γκραντ (Kenneth Grant). Ιερές εταίρες, ειδικές στον τελετουργικό ερωτισμό, γνωστό στην Ινδία ως κορίτσια nautch (...) τιμώντο εξαιρετικά. "
- Ibid.
Ενώ στον Ανατολικό εσωτερισμό ιερές εταίρες «τιμώντο εξαιρετικά», η σημερινή διεστραμμένη μαύρη μαγεία χρησιμοποιεί σκλάβους Προγραμματισμού Beta και τους απορρίπτει όταν δεν τους χρειάζεται πια. Εν ολίγοις, το ακριβές αντίθετο του "τιμώντο εξαιρετικά ".
Η Κουνταλίνι ανορθώνεται, η ιδέα πίσω από την Ταντρική μαγεία εκπροσωπείται εξ ολοκλήρου από μια εικόνα, την απεικόνιση του Μπαφομέτ (Baphomet) του Ελίφας Λεβί.
Αυτή η διάσημη απεικόνιση του Μπαφομέτ περιλαμβάνει όλα τα σύμβολα πίσω την Σεξουαλική Μαγεία - η έγερση της Κουνταλίνι (αντιπροσωπεύεται από το φαλλικό πόλο τυλιγμένο με δύο φίδια), μέσα από την ένωση των αντίθετων δυνάμεων. Η δάδα πάνω από το κεφάλι του τράγου αντιπροσωπεύει τον φωτισμό.
Έτσι τι έχουν να κάνουν όλα αυτά με το “Μάτια Ερμητικά κλειστά”; Με την πρώτη ματιά, δεν υπάρχουν και πολλά. Ενώ βλέπουμε στην ταινία μια τελετή που να περιλαμβάνει «ιερές πόρνες", δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στην "έγερση της Κουνταλίνι " σε όλο το θέμα. Ωστόσο, αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο ταξίδι του Μπιλ στο σύνολό του, από την αρχή της ταινίας μέχρι το τέλος, έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η πραγματική τελετουργία δεν συμβαίνει στο αρχοντικό της ελίτ, αλλά μέσα στο κεφάλι του Μπιλ. Καθώς ο ίδιος αντιμετωπίζει νέες γυναίκες και εκτίθεται σε νέες ευκαιρίες, η Κουνταλίνι του αυξάνεται - και ο Κιούμπρικ προσθέτει ενδείξεις για να υποδηλώσει το γεγονός αυτό.
Ο κινηματογράφος ως τελετουργία
Ενώ στο “Μάτια Ερμητικά κλειστά” φαίνεται όλα να είναι σχετικά με τη σεξουαλικότητα, κανείς στην ταινία δεν φτάνει ποτέ σε κορύφωση. Ενώ ο Μπιλ έχει πολλές πιθανότητες να ικανοποιήσει τις ορμές του με ελκυστικές γυναίκες, αυτό δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα. Ωστόσο, καθώς η ταινία εξελίσσεται, υπάρχει μια σαφής αύξηση στην επιθυμία και τη λαγνεία, αλλά ο Μπιλ κατάφερε να την κρατήσει υπό έλεγχο. Η διαχείριση αυτής της «δύναμης της ζωής» αποτελεί τον πυρήνα της Ταντρικής μαγείας. Υπενθυμίζεται συνεχώς στους θεατές η διαδικασία αυτή αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ταινίας, όταν ο Μπιλ φαντάζεται τη γυναίκα του με ένα αξιωματικό του ναυτικού. Κάθε φλας είναι όλο και πιο έντονο - πηγαίνοντας από τα φιλιά, στην συνουσία.
Καθώς προχωρά η ταινία, τα φλας του Μπιλ που δείχνουν την Αλίκη να τον απατά, γίνονται όλο και πιο έντονα. Προς το τέλος της ταινίας, είναι έτοιμη να φτάσει στο αποκορύφωμα. Αυτές οι σκηνές αντικατοπτρίζουν την αύξηση της Κουνταλίνι του Μπιλ. Τα φλάς αυτά είναι επιζήμια και επώδυνα και θυμίζουν στους θεατές ότι το ταξίδι του Μπιλ ξεκίνησε από τον πόνο και την ταπείνωση.
Προς το τέλος της ταινίας, ο Μπιλ είναι τόσο ερεθισμένος που φλερτάρει και συναλλάσσεται με μία πλήρως ξένη, λίγα λεπτά μετά την συνάντηση τους. Αν και αυτή η σκηνή ήταν μάλλον περίεργη και σουρεαλιστική, αντανακλά την "πρόοδό" του στην τελετή.
Οι τελευταίες στιγμές της ταινίας καθορίζουν το ταξίδι του Μπιλ. Αφού έχει γυρίσει τη Νέα Υόρκη και αφού ξύπνησε τον ερωτισμό του με όλα τα είδη διέγερσης, ο Μπιλ βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο με τη σύζυγό του και της λέει πόσο "ερεθισμένος" είναι τώρα . Με τη "δύναμη της ζωής" του πλήρως φορτισμένη, η Αλίκη τελειώνει την ταινία με μια φράση που ολοκληρώνει την τελετουργία:
"- Ναι σ 'αγαπώ. Και ξέρεις, υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να κάνουμε όσο το δυνατόν συντομότερα.
- Τι είναι αυτό;
- F * ck ".
Ολοκληρώνοντας την ταινία με αυτή τη συγκεκριμένη νότα, αυτό φαίνεται πως είναι το σύνολο της διαδρομής. Ήταν αυτή η αυξανόμενη ένταση, η οποία θα οδηγήσει τελικά σε μια «φορτισμένη μαγικά" κορύφωση, που είναι ο στόχος της μαγείας του Κρόουλυ.
Το ταξίδι του Μπιλ δεν ήταν όμως όλο διασκέδαση και παιχνίδια. Καθώς η ταινία εξελίσσεται, υπάρχει ένα σταθερό εμπρός-και-πίσω ανάμεσα στην ευχαρίστηση και τον πόνο, την έλξη και την απώθηση, τη ζωή και το θάνατο, και ούτω καθεξής. Το μονοπάτι αναφέρεται στη δυαδικότητα και ακριβώς όπως τα δάπεδα στις μασονικές στοές είναι καρό, μαύρα και άσπρα, το ταξίδι του Μπιλ συνίσταται στην εναλλακτική μεταβολή σε μαύρα και άσπρα πλακάκια - βλέποντας την δυαδική φύση όλων των πραγμάτων.
Έρως και Θάνατος
Η νύχτα έξω στην πόλη της Νέας Υόρκης, οδηγεί τον Μπιλ σε πολλές συναντήσεις με το γυναικείο φύλο - κάθε μία από αυτές προσφέρει μια "θεραπεία" για μια πληγωμένη καρδιά. Ωστόσο, κάθε συνάντηση δίνει επίσης μια δυνητικά καταστροφική διάσταση, που αντισταθμίζει την επιθυμία και την έλξη της. Ενώ ο Μπιλ θέλει να τεκνοποιήσει, βλέπει ότι οι παρορμήσεις του προκαλούν πόνο, ακόμα και θάνατο. Το ταξίδι του Μπιλ είναι επομένως παλινδρόμιση ανάμεσα σε δύο βασικές παρορμήσεις του ανθρώπου: τον Έρωτα και τον Θάνατο.
Ο Φρόιντ είδε στον Έρωτα το ένστικτο για τη ζωή, την αγάπη και τη σεξουαλικότητα στην ευρύτερή της έννοια, και στο Θάνατο, το ένστικτο του θανάτου, την επιθετικότητα. Ο Έρωτας είναι η κίνηση προς την έλξη και την αναπαραγωγή. Ο Θάνατος είναι απώθηση και θάνατος. Ο ένας οδηγεί στην αναπαραγωγή του είδους, ο άλλος προς την ίδια την καταστροφή του. Ενώ κάθε μία από τις συναντήσεις του Μπιλ υπόσχονται το γλυκό πειρασμό της λαγνείας, έχουν επίσης μια καταστροφική αντίθετη πλευρά.
Η Πρώτη συνάντηση του Μπιλ συμβαίνει όταν επισκέπτεται έναν από τους τακτικούς του ασθενείς που πέθανε. Η κόρη του νεκρού ασθενούς φιλά τον Μπιλ και του λέει ότι τον αγαπά. Βλέπουμε λοιπόν σε αυτή τη σκηνή την παράθεση των εννοιών της λαγνείας και την επιθυμία με το θάνατο. Επίσης, εάν ο Μπιλ πήγαινε με τη γυναίκα αυτή, θα έβλαπτε τελικά την σύζυγό του - μια άλλη κακή πλευρά όταν συμβαίνει να υποκύπτεις στην σφοδρή επιθυμία.
Κάθε μία από τις θηλυκές συναντήσεις του Μπιλ υπόσχονται ικανοποίηση, αλλά καταλήγουν να διακόπτονται από κάτι αρνητικό, όπως η ενοχή ή ο δυνητικός κίνδυνος. Επίσης, κάθε φορά που ο Μπιλ είναι σε επαφή με τις δελεαστικές πτυχές του πόθου (την πορνεία ή την δουλεία), ανακαλύπτει γρήγορα το σκοτάδι, την εκμεταλλευτική και καταστροφική πλευρά του.
Για παράδειγμα, αφού ο Μπιλ απολαύσει την "χαρά" να δει τις MK γατούλες επί το έργον στην ελίτ τελετουργία, κατά την επιστροφή του κοστουμιού, βλέπει αμέσως την σκοτεινή πλευρά του. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, ο οποίος έπιασε την ανήλικη κόρη του με δύο Ασιάτες επιχειρηματίες και εξοργίστηκε από αυτό, είχε μια ξαφνική αλλαγή διάθεσης.
Πίσω από τον πάγκο της επιχείρησής του, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος πωλεί την ανήλικη κόρη του, σαν να ήταν ένα άλλο προϊόν. Αφού απόλαυσε τις μασκοφόρες σκλάβες σε πολυτελείς τελετές, ο Μπιλ βλέπει την άλλη πλευρά του "εμπορίου": Νεαρά κορίτσια που πωλούνται από εκμεταλλευτές ανθρώπους σε μια διατροφή του συστήματος για τους ανηλίκους, μετατρέποντάς τους σε σκλάβους του ελέγχου του νου (MK: Mind Kontrol). Γι 'αυτό το κατάστημα ονομάστηκε "Rainbow" (Ουράνιο Τόξο);
Το ταξίδι του Μπιλ είναι, επομένως, αυτό που εναλλάσσεται συνεχώς μεταξύ της αρχέγονης γοητείας της λαγνείας και τις καταστροφικές κοινωνικές δομές που έχουν στηθεί γύρω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο βασικό και ενστικτώδες από την σαρκική έλξη, αλλά στον σύγχρονο κόσμο μας ότι έχει να κάνει με αυτές τις σχέσεις, δεσμεύεται από τους κανόνες, και είναι επιρρεπές στην εκμετάλλευση. Ενώ η λαγνεία είναι ο τρόπος της φύσης να πιέζει τους ανθρώπους να τεκνοποιήσουν, οι κοινωνικές δομές έχουν δημιουργήσει όλα τα φετίχ, τις στρεβλώσεις, τα παιχνίδια, και τις διαστροφές γύρω από αυτή την πρωταρχική ανάγκη ... σε σημείο που να έχει μετουσιωθεί και απαξιωθεί σε μια νοσηρή εμμονή.
Όπως Μπιλ περιηγείται ανάμεσα στη χαρά και τον πόνο, την μονογαμία και την ανώνυμη ακολασία, παρατηρούμε ότι υπάρχει ένα κοινό νήμα που ενώνει τις διάφορες συναντήσεις του.
Κοκκινομάλες Γυναίκες
Οι πιο σημαντικές γυναίκες στην ταινία είναι η σύζυγος του Μπιλ, η κόρη του Ελένη, η Αμάντα (η σκλάβα Beta MK που θυσιάστηκε στο τελετουργικό) και η Ντόμινο (μια πόρνη που συνάντησε στο δρόμο). Και οι τρεις ενήλικες γυναίκες είναι κάπως παρόμοιες σωματικά, δεδομένου ότι είναι ψηλές, με καλές αναλογίες, και κοκκινομάλλες. Επίσης, φαίνεται να συνδέονται σε "άλλο επίπεδο".
Ενώ η Αλίκη είναι μία σεβαστή κυρία, της ανώτερης τάξης, που προσπορίζεται τα προς το ζην, χρησιμοποιώντας την εμφάνισή της σε μία σχέση χωρίς αγάπη, κάτι σαν αυτό που κάνει μια πόρνη. Από την άλλη πλευρά, ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ του Μπιλ και της Ντόμινο είναι γλυκός και τρυφερός, κάτι που συμβαίνει σε μια σχέση αγάπης. Ως εκ τούτου, η Αλίκη δεν είναι πολύ διαφορετική από την Ντόμινο, και αντίστροφα.
Υπάρχουν επίσης σύνδεσμοι με την Αμάντα. Ενώ η Αλίκη δεν ήταν (μάλλον) στο απόκρυφο τελετουργικό που παρακολούθησε ο Μπιλ, όταν επέστρεψε από αυτό, περιγράφει ένα όνειρο που είναι παρόμοιο με αυτό που μόλις είδε και η Αμάντα μόλις βίωσε.
"Με φιλούσε. Στη συνέχεια κάναμε έρωτα. Τότε υπήρχαν όλοι αυτοί οι άλλοι άνθρωποι γύρω μας, εκατοντάδες από αυτούς, παντού. Όλοι έκαναν σεξ . Και τότε ... Έκανα σεξ με άλλους άνδρες. Τόσοι πολλοί. Δεν ξέρω πόσοι ήταν μαζί μου. Και ήξερα ότι θα μπορούσες να με δεις στα χέρια όλων αυτών των ανδρών ... απλά έκανα σεξ με όλους αυτούς τους ανθρώπους. "
Το όνειρο της Αλίκης την "συνδέει" με την Αμάντα, που ήταν το τελετουργικό και το οποίο έζησε στην πραγματικότητα στο όνειρο της η Αλίκη.
Την ημέρα μετά από το τελετουργικό, ο Μπιλ βρίσκει τη μάσκα του ανατριχιαστικά να "κοιμάται" δίπλα στη γυναίκα του. Είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο του λέει η Αλίκη ότι είναι ενήμερη για το τι συμβαίνει; Ίσως ότι συμμετείχε σε αυτό; Είναι μια προειδοποίηση από την μυστική εταιρεία; Η Αλίκη δεν αναγνωρίζει τη μάσκα, οπότε υποθέτω ότι δεν θα μάθουμε ποτέ.
Ήταν η Ντόμινο στο τελετουργικό; Είναι επίσης ενδιαφέρον να επισημάνω ότι " Ντόμινο " είναι ένα είδος μάσκας που χρησιμοποιείται σε αυτούς τους τύπους των συγκεντρώσεων.
Μια μάσκα Ντόμινο
Κοιτάζοντας πιο κοντά στο «μαγικό κύκλο» που σχηματίζεται από τις γυναίκες του τελετουργικού, μπορούμε να εντοπίσουμε μερικές γυναίκες που θα μπορούσαν να είναι Ντόμινο. Μία ημέρα μετά από το τελετουργικό, ο Μπιλ εμφανίζεται στο σπίτι της Ντόμινο με ένα δώρο, αλλά η συγκάτοικός της τον πληροφορεί ότι είναι φορέας του ιού HIV (Έιτζ) ... και ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να γυρίσει πάλι πίσω. Είναι αυτό αλήθεια ή ήταν η Ντόμινο ένα ακόμη "ατύχημα" στο ταξίδι του Μπιλ; Όπως η Αμάντα και ο Nightingale, έτσι και η Ντόμινο εξαφανίζονται μυστηριωδώς μετά το τελετουργικό.
Το γεγονός ότι όλες οι γυναίκες αυτές είναι συνδεδεμένες, αποκαλύπτει ένα θεμελιώδες γεγονός: το ταξίδι του Μπιλ δεν είναι για μια συγκεκριμένη γυναίκα, πρόκειται για την θηλυκή αρχή στο σύνολό της. Πρόκειται για μια εσωτερική αναζήτηση για να καταλάβει και να γίνει "ένα με" την θηλυκή αρχή που είναι αντίθετη του.
H Έλενα στο ίδιο μονοπάτι;
Καθ 'όλη την ταινία, η Έλενα (κόρη του Μπιλ) φαίνεται να καλλωπίζεται για να γίνει μια άλλη Αλίκη. Υπάρχουν επίσης κάποια στοιχεία που συνδέουν την Έλενα με την Ντόμινο. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα καροτσάκι μπροστά από το διαμέρισμά της Ντόμινο και στο τέλος της ταινίας, στο κατάστημα παιχνιδιών, η Έλενα ενδιαφέρεται πάρα πολύ για ένα καρότσι και το δείχνει στη μητέρα της.
Η Ντόμινο στο κρεββάτι της έχει ένα λούτρινο κουκλάκι γάτας, ένα σύμβολο του προγραμματισμού Beta .
Μια ολόκληρη σειρά από το ίδιο ακριβώς παιχνίδι βρίσκεται στο κατάστημα όπου ψωνίζει η Έλενα στην τελική σκηνή της ταινίας.
Υπάρχει επίσης κάτι περίεργο σχετικά με την παραπάνω σκηνή: οι δύο άνδρες πίσω από την Έλενα έτυχε να βρίσκονται στο πάρτι του Ζίγκλερ στην αρχή της ταινίας.
Οι δύο άνδρες στο πάρτι του Ζίγκλερ είναι ίδιοι: ίδια μαλλιά, ίδιο σωματικό ανάστημα και ο τύπος στα δεξιά φοράει παρόμοια γυαλιά.
Γιατί αυτοί οι δύο άνδρες βρίσκονται στο κατάστημα, και κοιτάζουν τα παιχνίδια; Είναι η Νέα Υόρκη μια τόσο μικρή πόλη; Λείπουν από τον Κιούμπρικ τα extras για να εμφανίζονται στη σκηνή; Απίθανο. Θα μπορούσαν να είναι μέρος της μυστικής εταιρείας που παρακολουθεί τον Μπιλ και την οικογένειά του; Περίεργο γεγονός: Όταν οι άνδρες φεύγουν και εξαφανίζονται από την σκηνή, η Έλενα φαίνεται να τους ακολουθεί ... και δεν την βλέπουμε για το υπόλοιπο της ταινίας. Η κάμερα κάνει ζουμ πράγματι στην Αλίκη και τον Μπιλ, που απορροφώνται πλήρως με τον εαυτό τους. Είναι αυτό ένας πολύ λεπτός τρόπος για να πούμε ότι η κόρη τους θα απορροφηθεί από το σύστημα σκλάβοι Beta της μυστικής εταιρείας; Ένα άλλο αίνιγμα.
Ως Συμπέρασμα
Τα έργα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ δεν έχουν ποτέ απολύτη σχέση με την αγάπη ή τις σχέσεις. Ο σχολαστικός συμβολισμός και τα καλολογικά στοιχεία του σε όλα τα έργα του επικοινωνούν συχνά μια άλλη διάσταση του νοήματος-εκείνο που ξεπερνά το προσωπικό για να γίνει ένα σχόλιο για την εποχή και τον πολιτισμό μας. Και, σε αυτή τη μεταβατική περίοδο μεταξύ του τέλους του 20ου αιώνα και τις αρχές του 21ου αιώνα, ο Κιούμπρικ είπε την ιστορία ενός ανθρώπου σε σύγχυση που περιφέρεται γύρω, ψάχνει απεγνωσμένα έναν τρόπο για να ικανοποιήσει τις αρχέγονες παρορμήσεις του. Ο Κιούμπρικ είπε την ιστορία μιας κοινωνίας που έχει εντελώς απαξιωθεί και καταστραφεί από κρυφές δυνάμεις, όπου η ανθρωπότητα την πιο αρχέγονη παρόρμηση-τεκνοποίηση-την έχει ευτελίσει, φετιχοποιήσει, διεστρέψει και “αξιοποιήσει” σε τέτοιο σημείο ώστε να έχει χάσει την ομορφιά που προσφέρει. Στην κορυφή αυτού του κόσμου είναι μια μυστική εταιρεία που οργιάζει σε αυτό το πλαίσιο και ευδοκιμεί σε αυτό. Οι προοπτικές του Κιούμπρικ για το θέμα δεν ήταν σίγουρα ιδεαλιστικές ούτε πολύ αισιόδοξες.
Η ζοφερή ιστορία του επικεντρώνεται σε ένα μόνο άνθρωπο, τον Μπιλ, ο οποίος ψάχνει για ένα απροσδιόριστο κάτι. Ακόμα κι αν ο ίδιος φαίνεται να έχει τα πάντα, υπάρχει κάτι που λείπει στη ζωή του. Κάτι σπλαχνικό και θεμελιώδες που ποτέ δεν έχει τεθεί με λέξεις, αλλά είναι αρκετά προφανές. Ο Μπιλ δεν μπορεί να είναι πλήρης, εάν δεν είναι σε ειρήνη με το αντίθετο από αυτόν: την θηλυκή αρχή. Η αναζήτηση του, ως εκ τούτου, ακολουθεί την εσωτερική αρχή που ενώνει δύο αντίθετες δυνάμεις σε μία. Όπως προτείνεται από τις τελευταίες γραμμές της ταινίας, ο Μπιλ θα είναι τελικά «ένα» και να κάνει σεξ με τη σύζυγό του. Μετά από αυτό, η αλχημική διαδικασία και το τελετουργικό Ταντρικό θα είναι πλήρες. Ωστόσο, όπως Κιούμπρικ επικοινωνεί με κάποιο τρόπο στην τελική σκηνή, ακόμη κι αν αυτά τα δύο εξαιρετικά εγωκεντρικά, εγωιστικά και επιφανειακά άτομα πιστεύουν ότι έχουν φθάσει σε ένα κάποιο είδος Θεοφανίων, τι πραγματικά έχει αλλάξει; Ο πολιτισμός μας στο σύνολό του εξακολουθεί να έχει τα μάτια του ερμητικά κλειστά ... και αυτά ήταν τα τελευταία κινηματογραφικά λόγια του Κιούμπρικ.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ:
_____________________________________________________________________
«Ντονμέδες». Οι νομάδες της θρησκείας. (Άρθρο του Απόστολου Γάτσια στο περιοδικό Τρίτο Μάτι)
Ο Ataturk είχε προφανώς πολύ σπουδαί¬ους λόγους για να αποκρύπτει την καταγωγή του από τους Ντονμέδες. Όχι μόνο επειδή ήταν ένας ντονμές, [Doenmes, που παντρεύονταν μόνο μεταξύ τους και αριθμούσαν περίπου 15.000, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, συγκεντρωμένοι στην Θεσσαλονίκη, κατά τις παραμονές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου], αλλά επειδή οι Ντονμέδες γεννούσαν την αποστροφή ως «αιρετικοί» τόσο στους μουσουλμάνους όσο και στους Εβραους, καθότι είχαν μια κακιά φήμη για σεξουαλική διαφθορά [profligacy], και τούτο θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα σε όποιον ανήκε στην αίρεσή τους.
Αυτή η σεξουαλική πρακτική των Ντονμέδων, δικαιολογήθηκε θεολογικά, από την πίστη τους, ότι απεικόνισε την απόλυτη ελευθερία από τις βιβλικές εντολές, σύμφωνα με τη νέα διακήρυξη του ψευτομεσσία Sabbetai Ζevi! Περιγράφεται μάλιστα από τον Ezer Weizman ο οποίος στο παρελθόν ήταν ο δεύτερος Πρόεδρος του Ισραήλ, σύμφωνα με όσα παρουσιάζει ο Yitzchak Ben- Ζevi, στο βιβλίο του για τις χαμένες εβραϊκές κοινότητες, «The Exiled and the Redeemed», [Οι εξορισμένοι και οι εξαγορασμένοι]: «Μία φορά τον χρόνο, [κατά την διάρκεια των ετήσιων «εορτών του προβάτου» των ντονμέδων], τα κεριά σβήνουν κατά τη διάρκεια ενός γεύματος που το διαδέχονται σεξουαλικά όργια και η τελετή της ανταλλαγής των συζύγων... Ή ιεροτελεστία ασκείται τη νύχτα των παραδοσιακών γεννεθλίων του Sabbetai Ζevi. Μάλιστα θεωρείται ότι τα παιδιά που γεννιούνται στην διάρκεια τέτοιων ενώσεων, είναι άγια».
{Να σημειωθεί όχι to παραπάνω «έθιμο» εξυπηρετεί βαθύτατα τη ντονμεδική στρα¬τηγική που θέλει να μην υπάρχει καμία προσκόλληση σε κάποια από τις συνήθεις αξίες...Έτσι ο Ντονμές δεν κολάει πουθενά, ούτε σε θρησκεία, ούτε σε πατρίδα, ούτε σε οικογένεια... Πράγμα που απαντά στην εύλογη απορία που εκφράζει συχνά ο λαός για τη συμπεριφορά κάποιου πολιτικού λχ.]
Αν και ο Ben-Ζevi, που τα γράφει αυτά, στην δεκαετία του 1950, συμπεραίνει πως «υπάρχει λόγος να θεωρείται ότι αυτή η τελετή δεν έχει εγκαταλειφθεί εξ ολοκλήρου και συνεχίζεται σήμερα», ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για το εάν οποιαδήποτε από τις κοινωνικές δομές ή τις παραδοσιακές πρακτικές των Ντονμέδων, επιζούν ακόμα στην σύγχρονη Τουρκία.
«Η ΣΑΛΟΝΙΚΙΑ ΣΕΚΤΑ» "Από τον Φρανκισμό στον Ιακωβινισμό». ΕΡΕΥΝΑ TOY GERSHOM SCHOLEM
(Άρθρο του Σπύρου Αναγνώστου στο περιοδικό Τρίτο Μάτι)
Ο Gershom Scholem, και το σημαντικότατο βιβλίο του, “Από τον Φρανκισμό στον Ιακωβινισμό”.
Το 1979, ο Πρόεδρος της Ισραηλινής Ακαδημίας Gershom Scholem είχε δώσει μια αποκαλυπτική διάλεξη στο Παρίσι η οποία δυο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε και σε βιβλίο. Ο εύγλωττος τίτλος της διάλέξης του αυτής –όπως και του βιβλίου - ήταν,
"Από τον Φρανκισμό στον Ιακωβινισμό. Η ζωή του Moses Dobruska άλλως Franz Thomas von Schonfeld, άλλως Junius Frey»
Αυτό που παρουσίασε o Scholem. ήταν ότι το πρόσωπο που είναι ευρύτατα γνωστό στους μελετητές της Γαλλικής Επανάστασης ως Junius Frey, δεν ήταν άλλος από τον ανιψιό του ψευδο-μεσσία Γιάκομπ Φρανκ, και παρ' ολίγον διάδοχο του, Moses Dobruska. Ήταν ο άνθρωπος που είχε ιδρύσει την Ιλλουμινατική Στοά της Ασιατικής Αδελφότητας, στη Βιέννη.
Το μυστηριώδες αυτό άτομο με τα τρία ονόματα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση των Ιακωβίνων, και τοποθετήθηκε από αυτούς Πρόεδρος της Επιτροπής Αποχριστιανισμού του Παρισιού...
Όπως έχουμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο μας (ΤΜ 213), οι Σαμπαταϊστές του Γιάκομπ Φρανκ είχαν από την εποχή εκείνη ήδη συγχωνευτεί με τους Ιλλουμινάτι του Βαϊσχάουπτ. Έτσι, η μεγάλη συμβολή του Scholem, με το συγκεκριμένο βιβλίο, είναι ότι ουσιαστικά συμπλήρωσε τις έρευνες παλαιών ερευνητών (όπως ο Μπαρουέλ, στον οποίον αναφερθήκαμε), που είχαν προσεγγίσει τη σχέση των Ιακωβίνων με τους Ιλλουμινάτι γενικά, αλλά όχι με τη «Σαλονικιά Σέκτα» ειδικότερα... .
αναρτήθηκε από endymion στις 10:27 am
