Κανένα δάκρυ για τους μετανάστες
Εχω την εντύπωση ότι τις τελευταίες ημέρες γύρω από το θέμα των μεταναστών περίσσεψε η υποκρισία και τα επικοινωνιακά παιχνίδια στην Ε.Ε.
Οι αποφάσεις που πάρθηκαν επιδιώκουν απλώς να κατευνάσουν τις αντιδράσεις όσων πολιτών υπέστησαν σοκ από την τραγωδία των ναυαγών που έχασαν τη ζωή τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη. Παραλλήλως, επιχειρήθηκε με μέτρα-ασπιρίνες να διασκεδαστεί η διογκούμενη ανησυχία στις χώρες υποδοχής. Στην προχθεσινή Σύνοδο Κορυφής αποφασίστηκε π.χ. να επιχειρηθεί η καταστροφή δουλεμπορικών πλοίων! Ποιος όμως θα επιχειρήσει μια τέτοια αποστολή έμεινε αδιευκρίνιστο. Αλλά ακόμη κι αν βρεθεί ο «στρατός» που θα επιχειρήσει κι αν ανακαλυφθούν τα δουλεμπορικά που προφανώς δεν αναγράφουν επί του πλοίου την ιδιότητά τους, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να πραγματοποιηθεί μια τέτοια εκστρατεία στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας όπου αυτή τη στιγμή παραμένουν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες; Αποφασίστηκαν και άλλες γενικότητες όπως «ενίσχυση των απελάσεων, ανάπτυξη του δικτύου συλλογής πληροφοριών, περιπολίες πολεμικών πλοίων με σκοπό τη διάσωση ναυαγών κ.λπ.». Ο αρμόδιος επίτροπος μάλιστα, στο ίδιο κλίμα, προέβη στην εξής πομπώδη δήλωση: «Η Ευρώπη είναι σε πόλεμο με τα εγκληματικά κυκλώματα που εκμεταλλεύονται και συχνά καταδικάζουν σε θάνατο αθώους ανθρώπους». Για την ταμπακιέρα, εν ολίγοις, δεν έγινε κουβέντα.
Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε αναμονή στην Τουρκία, τη Λιβύη και αλλού εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που θα επιδιώξουν με κάθε τρόπο να περάσουν μέσω Ελλάδας και Ιταλίας στην Ευρώπη. Εννοείται ότι επιθυμούν να φτάσουν κυρίως στις ανεπτυγμένες και πολιτισμένες χώρες, όπου μπορούν να επωφεληθούν τουλάχιστον από τις δομές πρόνοιας. Εάν οι ισχυροί της Ευρώπης επιθυμούν στ’ αλήθεια να επιδείξουν εμπράκτως ανθρωπισμό και να απαλλάξουν παραλλήλως τις χώρες εισόδου από το βάσανο των λαθρομεταναστών, ας ορίσουν πόσους μπορούν να απορροφήσουν οι ίδιες. Ας αποφασιστεί ακολούθως τι αναλογεί στις πιο αδύναμες χώρες και ας δοθεί επιτέλους βίζα στους δύσμοιρους από τα προξενεία των χωρών εκκίνησης. Ο άλλος δρόμος είναι απάνθρωπος και επικίνδυνος. Τροφοδοτεί τις ευρωπαϊκές χώρες με απελπισμένους. Κατ’ εξοχήν πρώτη ύλη για ανασφάλιστη εργασία και τρομοκρατία...
Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε αναμονή στην Τουρκία, τη Λιβύη και αλλού εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που θα επιδιώξουν με κάθε τρόπο να περάσουν μέσω Ελλάδας και Ιταλίας στην Ευρώπη. Εννοείται ότι επιθυμούν να φτάσουν κυρίως στις ανεπτυγμένες και πολιτισμένες χώρες, όπου μπορούν να επωφεληθούν τουλάχιστον από τις δομές πρόνοιας. Εάν οι ισχυροί της Ευρώπης επιθυμούν στ’ αλήθεια να επιδείξουν εμπράκτως ανθρωπισμό και να απαλλάξουν παραλλήλως τις χώρες εισόδου από το βάσανο των λαθρομεταναστών, ας ορίσουν πόσους μπορούν να απορροφήσουν οι ίδιες. Ας αποφασιστεί ακολούθως τι αναλογεί στις πιο αδύναμες χώρες και ας δοθεί επιτέλους βίζα στους δύσμοιρους από τα προξενεία των χωρών εκκίνησης. Ο άλλος δρόμος είναι απάνθρωπος και επικίνδυνος. Τροφοδοτεί τις ευρωπαϊκές χώρες με απελπισμένους. Κατ’ εξοχήν πρώτη ύλη για ανασφάλιστη εργασία και τρομοκρατία...
