Εβραίοι και οικονομική κρίση.

γράφει ο Δ. Ζαφειρόπουλος

Δεν γνωρίζουμε αν το παρακάτω κείμενο εμπίπτει στα πλαίσια του υπάρχοντος ή του επερχόμενου αντιρατσιστικού νόμου. Σε κάθε περίπτωση όμως, έχουμε αποδείξει στον ΕΚ, ότι το τελευταίο πράγμα που θα μας εμποδίσει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι μία μήνυση από τον οποιοδήποτε κατ' επάγγελμα ή πεποίθηση αντιρατσιστή.

Και δυστυχώς αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα της εποχής μας, το ότι φοβούνται να πούνε πολλοί τα πράγματα με το όνομά τους ή αφήνουν αντιπάλους των ιδεών μας, να ονοματίζουν τα πάντα όπως αυτοί θέλουν.

Στην προκειμένη περίπτωση, λόγω οικονομικής κρίσης, όλοι έχουν βάλει στο λεξιλόγιό τους εκφράσεις όπως οικονομικά λόμπυ και τραστ, τραπεζική ολιγαρχία, οικονομική κερδοσκοπία και άλλες πολλές που μέχρι εχθές τις χρησιμοποιούσαν ανούσια κάποια γκρουπούσκουλα της αριστεράς. Και τι σχέση έχουν οι εβραίοι με όλα αυτά, μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος;

Φταίνε αυτοί που κάποια λαμόγια της πολιτικής, έκλεψαν, σπατάλησαν και κακοδιαχειρίστηκαν την ελληνική οικονομία; Ασφαλώς όχι! Όμως από την άλλη, παραμένει γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι στους διεθνείς κερδοσκόπους και εξουσιαστές του χρήματος, η συγκεκριμένη ομάδα κατέχει την πλειοψηφία. Σόρος, Γκρήσπαν, Στρος Καν, Λέμαν Μπράδερς, Λαζάρ Γκρουπ, Γκόλντμαν Σάχς... θέλετε να συνεχίσω;

Τι σημαίνουν όμως τα παραπάνω; Ότι όλοι οι ανά της Γης εβραίοι είναι οικονομικοί κερδοσκόποι ή ότι όλοι οι κερδοσκόποι είναι εβραίοι; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αυτό όμως που οφείλουμε να καταδείξουμε είναι ότι η έννοια της κερδοσκοπικής οικονομίας, το σύγχρονο χρηματοπιστωτικό σύστημα που στηρίζεται όχι στην παραγωγή και ούτε καν στον χρυσό πλέον, αλλά στους τόκους και τα τοξικά οικονομικά παράγωγα, είναι γέννημα της φιλοσοφίας και της πρακτικής του εβραϊκού τρόπου σκέψης. Αυτό δε, σίγουρα δεν είναι τωρινή ανακάλυψη καθώς ήδη από το 1911 ο Βέρνερ Ζόμπαρτ είχε καταδείξει στο βιβλίο του «Εβραίοι και οικονομική Ζωή» (το οποίο σύντομα θα εκδοθεί από τις εκδόσεις μας) ότι ο καπιταλισμός είναι γέννημα του εβραϊσμού και του εξαδέλφου του, αγγλοσαξωνικού προτεσταντισμού, εξαιτίας συγκεκριμένων κοινωνικών, θρησκευτικών, πολιτικών αλλά και ψυχολογικών λόγων.

Συνοψίζοντας την σκέψη του μεγάλου αυτού γερμανού οικονομολόγου οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε αρχικά ότι οι εβραίοι είναι μία ξεχωριστή ομάδα, με συγκεκριμένα εθνοτικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά.

Χαρακτηριστικά που με ιδιαίτερο ζήλο και κόπο διατήρησε ανά τους αιώνες κρατώντας την διαφορετικότητα από τους λαούς με τους οποίους την φιλοξενούσαν. Και ακριβώς επειδή αισθάνονταν φιλοξενούμενοι ασχολήθηκαν όχι με την κατοχή ακίνητης αλλά με την δημιουργία κινητής περιουσίας καθώς ελλόχευε πάντα ο φόβος της εκδίωξής τους.

Στο ίδιο συνέβαλλε και η, τουλάχιστον μέχρι την Γαλλική Επανάσταση, απαγόρευση για θρησκευτικούς ή κοινωνικούς λόγους να εξασκούν συγκεκριμένα επαγγέλματα. Η ίδια η θρησκεία των Εβραίων τέλος, προβλέπει σε αντίθεση με τις μεταφυσικές αναζητήσεις άλλων θρησκειών, την ηθική επιβράβευση του υλικού πλούτου σε αυτόν τον κόσμο.

Οι Εβραίοι λοιπόν, αποκλεισμένοι και αποφασισμένοι να επιβιώσουν, δημιούργησαν το πλέγμα του σύγχρονου καπιταλισμού. Όχι απλά της ελεύθερης αγοράς, αλλά αυτού που εδράζεται στην παραγωγή χάρτινου (άρα ψεύτικου) χρήματος, στους τόκους και στην δημιουργία των ανάλογων κοινωνικών συνθηκών που ευνοούν αυτή την λειτουργία:

 την έλλειψη εθνικών, θρησκευτικών, πολιτισμικών διαφορών. Αυτό που ονομάζουμε Παγκοσμιοποίηση, το οποίο είναι ακριβώς το σύστημα που ζει από την παρασιτική οικονομία της ελεύθερης και ανεξέλεγκτης διακίνησης κεφαλαίων και των κερδοσκοπικών μηχανισμών.

«ο Σιωνισμός είναι η δυστυχία μας» λένε κάποιοι. Εμείς αντίθετα πιστεύουμε ότι τα μεγαλύτερα θύματα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας θα είναι οι ίδιοι οι εβραίοι. Γιατί και το σύστημα που έχουν φτιάξει είναι αδιέξοδο και την οργή των λαών προκαλούν αλλά και τους αφυπνίζουν κάνοντάς τους να στρέφονται σε παραδοσιακές αξίες, τρόπους σκέψης και συμπεριφορές.

 Η μεγαλύτερη εξάλλου επιτυχία του εβραϊσμού είναι ότι επέβαλλε τον δικό του τρόπο σκέψης στους άλλους. Τον υλισμό και την νοοτροπία της ανταπόδοσης ξένης προς κάθε ιερότητα και μεταφυσικότητα της ζωής. Οι Εβραίοι κοινώς «βρήκαν και έκαναν» το ότι έκαναν προς όφελός τους. Αυτό που μένει σε εμάς είναι να αντιληφθούμε το αδιέξοδο αυτής της λογικής και της πολιτικής και να επιστρέψουμε στους παλαιούς μας τρόπους, τους ελληνικούς και όχι τους εβραϊκά καμωμένα διεθνιστικούς.

elkosmos.gr