Η ΕΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΔΙΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΛΙΤΑΝΕΙΑι ΤΑΣ ΟΔΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙΟΝ ΤΗΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ ΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΝ
Γρηγοριανόν (25-8-2009) / Ιουλιανόν (12-8-2009), Αι οφειλόμεναι εκδηλώσεις τιμής και ευλαβείας προς το πρόσωπον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου ήρξαντο εις το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων από την 1ην του Δεκαπενταυγούστου με την ακολουθίαν της Παρακλήσεως και άλλων προσευχών εις το Θεομητορικόν αυτής Μνήμα εν Γεθσημανή, εις τον μοναστηριακόν Ναόν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και άλλους ναούς.
Αι εκδηλώσεις αύται ήρξαντο κορυφούμεναι, όσον επλησίαζον αι ημέραι της Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως.
Μία των εκδηλώσεων τούτων, ήτο η κατανυκτική άμα δε και μεγαλοπρεπής λιτανεία της Ιεράς εικόνος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου από του Μετοχίου της Γεθσημανής έναντι του Ναού της Αναστάσεως προς το Θεομητορικόν αυτής Μνήμα εν Γεθσημανή, λαβούσα χώραν συμφώνως προς το Ιεροσολυμιτικόν Tυπικόν και το Προσκυνηματικόν καθεστώς την 12ην του μηνός Αυγούστου.
Η λιτανεία αύτη ήρξατο την 5.00 π.μ., αφού προηγήθη η θ. Λειτουργία εις τον Ναόν της Αναστάσεως και εις το έναντι τούτου Ιερόν Μετόχιον της Γεθσημανής. Πολλοί ήσαν οι προσκυνηταί Ελληνικής, Ρωσικής, Ουκρανικής και άλλης καταγωγής, έτι δε και οι εντόπιοι Ορθόδοξοι αλλά και οπαδοί άλλων χριστιανικών ομολογιών, οι οποίοι ήδη από όρθρου βαθέος εκ διαφόρων σημείων προερχόμενοι, συνέτρεχον προς την οδόν του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και την χριστιανικήν οδόν και κατέληγον προς το Μετόχιον, προσεκύνουν την Ιεράν Εικόνα, ακολούθως δε ανέμενον εις την αυλήν του Ναού της Αναστάσεως την έναρξιν της λιτανείας.
Το σήμα της ενάρξεως εδόθη με την κρούσιν των κωδώνων του Ναού της Αναστάσεως.
Ευθύς αμέσως ήρξαντο κινούμεναι αι μακραί τάξεις των μοναχών, μοναζουσών και των ιερέων, των προπορευομένων της Ιεράς Εικόνος και εξερχομένων εκ της μικράς νοτιοανατολικής πύλης της αυλής του Ναού της Αναστάσεως με κατεύθυνσιν την οδόν του Μαρτυρίου.
Όπισθεν τούτων ηκολούθει η τιμωμένη εικών της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, η καθ' όλον το έτος εν τω Μετοχίω φυλασσομένη, βασταζομένη υπό του ηγουμένου του Ιερού Προσκυνήματος του Αγίου και Θεομητορικού Μνήματος εν τη Γεθσημανή Πανοσιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Φιλουμένου και περιστοιχουμένη υπό του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, συνοδεύοντος του γέροντος Δραγουμάνου, Ιερωτάτου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ. Χριστοδούλου.
Πολλοί ήσαν οι προσκυνηταί, υπέρ τας τρεις χιλιάδας, οι ιστάμενοι ένθεν και ένθεν καθ' όλον το μήκος της χριστιανικής οδού, συνωστιζόμενοι, συνωθούμενοι, ενίοτε δε και ηπίως φιλονεικούντες, ίνα προφθάσωσι να προσκυνήσωσι και εγγίσωσι την Ιεράν Εικόνα και ζητήσωσι τας πρεσβείας και τας ποικίλας βοηθείας της εν αυτή εικονιζομένης Θεοτόκου, Μητρός του Θεού ημών, θανούσης, ταφείσης και προ της καθολικής αναστάσεως εις ουρανούς μεταστάσης και εκ δεξιών του Υιού αυτής καθεζομένης εν «ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένης, πεποικιλμένης».
Τω τρόπω τούτω, αργώ τω ρυθμώ, η Ιερά Εικών διώδευσεν όλην την οδόν του Μαρτυρίου, σταθμεύσασα δια δέησιν προ του Ναού του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκυ των Ρώσων της Διασποράς, της Ιεράς Μονής Πραιτωρίου, της Ιεράς Μονής των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης εντός των τειχών και της Ιεράς Μονής του Αγίου πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου εκτός των τειχών εν τη κοιλάδι των Κέδρων και κατέληξεν εις τον αρχαίον Ιερόν Ναόν της Κοιμήσεως και εις το Θεομητορικόν Μνήμα, εν ω εψάλλοντο υπό των ιεροψαλτών και του πλήθους οι ύμνοι: «Απόστολοι εκ περάτων», «Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε».
Μετά την εν τω Ναώ είσοδον, την κάθοδον των βαθμίδων και την προσκύνησιν του Θεομητορικού Μνήματος, η Ιερά Εικών ετοποθετήθη επί του δι' αυτήν ηυτρεπισμένου Επιταφίου όπισθεν του Θεομητορικού Μνήματος εν τω χώρω της Πλατυτέρας, ένθα εσυνέχισαν να προσέρχωνται οι πιστοί και να προσκυνώσι, εγγίζοντες χείρας, όμματα, χείλη, μέτωπα και ζητούντες την θεομητορικήν βοήθειαν και παραμυθίαν και εν ω ετελείτο η ακολουθία της Παρακλήσεως η θ. Λειτουργία, προεξάρχοντος του ηγουμένου του Ιερού Προσκυνήματος του Αγίου και Θεομητορικού Μνήματος εν Γεθσημανή Πανοσιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Φιλουμένου και συλλειτουργούντων ιερέων του Πατριαρχείου και άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Όντως το γεγονός τούτο είναι εν εκ των συγκινητικωτέρων και σημαντικωτέρων του Ιεροσολυμιτικού εκκλησιαστικού εορταστικού κύκλου, στηρίζον δια του αχράντου προσώπου της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου πολλάς ψυχάς Ορθοδόξων, αλλά και οπαδών άλλων χριστιανικών ομολογιών, έτι δε και άλλων θρησκευμάτων, τω ιδίω αυτών τρόπω ευλαβουμένων την Θεοτόκον.
Αι εκδηλώσεις αύται ήρξαντο κορυφούμεναι, όσον επλησίαζον αι ημέραι της Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως.
Μία των εκδηλώσεων τούτων, ήτο η κατανυκτική άμα δε και μεγαλοπρεπής λιτανεία της Ιεράς εικόνος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου από του Μετοχίου της Γεθσημανής έναντι του Ναού της Αναστάσεως προς το Θεομητορικόν αυτής Μνήμα εν Γεθσημανή, λαβούσα χώραν συμφώνως προς το Ιεροσολυμιτικόν Tυπικόν και το Προσκυνηματικόν καθεστώς την 12ην του μηνός Αυγούστου.
Η λιτανεία αύτη ήρξατο την 5.00 π.μ., αφού προηγήθη η θ. Λειτουργία εις τον Ναόν της Αναστάσεως και εις το έναντι τούτου Ιερόν Μετόχιον της Γεθσημανής. Πολλοί ήσαν οι προσκυνηταί Ελληνικής, Ρωσικής, Ουκρανικής και άλλης καταγωγής, έτι δε και οι εντόπιοι Ορθόδοξοι αλλά και οπαδοί άλλων χριστιανικών ομολογιών, οι οποίοι ήδη από όρθρου βαθέος εκ διαφόρων σημείων προερχόμενοι, συνέτρεχον προς την οδόν του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και την χριστιανικήν οδόν και κατέληγον προς το Μετόχιον, προσεκύνουν την Ιεράν Εικόνα, ακολούθως δε ανέμενον εις την αυλήν του Ναού της Αναστάσεως την έναρξιν της λιτανείας.
Το σήμα της ενάρξεως εδόθη με την κρούσιν των κωδώνων του Ναού της Αναστάσεως.
Ευθύς αμέσως ήρξαντο κινούμεναι αι μακραί τάξεις των μοναχών, μοναζουσών και των ιερέων, των προπορευομένων της Ιεράς Εικόνος και εξερχομένων εκ της μικράς νοτιοανατολικής πύλης της αυλής του Ναού της Αναστάσεως με κατεύθυνσιν την οδόν του Μαρτυρίου.
Όπισθεν τούτων ηκολούθει η τιμωμένη εικών της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, η καθ' όλον το έτος εν τω Μετοχίω φυλασσομένη, βασταζομένη υπό του ηγουμένου του Ιερού Προσκυνήματος του Αγίου και Θεομητορικού Μνήματος εν τη Γεθσημανή Πανοσιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Φιλουμένου και περιστοιχουμένη υπό του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, συνοδεύοντος του γέροντος Δραγουμάνου, Ιερωτάτου Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως κ. Χριστοδούλου.
Πολλοί ήσαν οι προσκυνηταί, υπέρ τας τρεις χιλιάδας, οι ιστάμενοι ένθεν και ένθεν καθ' όλον το μήκος της χριστιανικής οδού, συνωστιζόμενοι, συνωθούμενοι, ενίοτε δε και ηπίως φιλονεικούντες, ίνα προφθάσωσι να προσκυνήσωσι και εγγίσωσι την Ιεράν Εικόνα και ζητήσωσι τας πρεσβείας και τας ποικίλας βοηθείας της εν αυτή εικονιζομένης Θεοτόκου, Μητρός του Θεού ημών, θανούσης, ταφείσης και προ της καθολικής αναστάσεως εις ουρανούς μεταστάσης και εκ δεξιών του Υιού αυτής καθεζομένης εν «ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένης, πεποικιλμένης».
Τω τρόπω τούτω, αργώ τω ρυθμώ, η Ιερά Εικών διώδευσεν όλην την οδόν του Μαρτυρίου, σταθμεύσασα δια δέησιν προ του Ναού του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκυ των Ρώσων της Διασποράς, της Ιεράς Μονής Πραιτωρίου, της Ιεράς Μονής των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης εντός των τειχών και της Ιεράς Μονής του Αγίου πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου εκτός των τειχών εν τη κοιλάδι των Κέδρων και κατέληξεν εις τον αρχαίον Ιερόν Ναόν της Κοιμήσεως και εις το Θεομητορικόν Μνήμα, εν ω εψάλλοντο υπό των ιεροψαλτών και του πλήθους οι ύμνοι: «Απόστολοι εκ περάτων», «Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε».
Μετά την εν τω Ναώ είσοδον, την κάθοδον των βαθμίδων και την προσκύνησιν του Θεομητορικού Μνήματος, η Ιερά Εικών ετοποθετήθη επί του δι' αυτήν ηυτρεπισμένου Επιταφίου όπισθεν του Θεομητορικού Μνήματος εν τω χώρω της Πλατυτέρας, ένθα εσυνέχισαν να προσέρχωνται οι πιστοί και να προσκυνώσι, εγγίζοντες χείρας, όμματα, χείλη, μέτωπα και ζητούντες την θεομητορικήν βοήθειαν και παραμυθίαν και εν ω ετελείτο η ακολουθία της Παρακλήσεως η θ. Λειτουργία, προεξάρχοντος του ηγουμένου του Ιερού Προσκυνήματος του Αγίου και Θεομητορικού Μνήματος εν Γεθσημανή Πανοσιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Φιλουμένου και συλλειτουργούντων ιερέων του Πατριαρχείου και άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Όντως το γεγονός τούτο είναι εν εκ των συγκινητικωτέρων και σημαντικωτέρων του Ιεροσολυμιτικού εκκλησιαστικού εορταστικού κύκλου, στηρίζον δια του αχράντου προσώπου της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου πολλάς ψυχάς Ορθοδόξων, αλλά και οπαδών άλλων χριστιανικών ομολογιών, έτι δε και άλλων θρησκευμάτων, τω ιδίω αυτών τρόπω ευλαβουμένων την Θεοτόκον.
Εκ της Αρχιγραμματείας
