Η διαφαινόμενη ύπαρξη υδρογοναθράκων σε πεδία νοτίως της Κρήτης έφερε στην επιφάνεια και σειρά από ισχυρά ξένα συμφέροντα που επιβουλεύονται την εθνική κυριαρχία στον ευρύτερο χώρο, συχνά αμφισβητώντας την ελληνικότητα της Κρήτης. Μια παρόμοια άποψη εμφανίστηκε πρόσφατα σε συζήτηση του δικτύου Linkendin, όταν κάποιος ξένος, ξεναγός που διαμένει στα Χανιά, προέβαλλε απόψεις περί της “μη ελληνικότητας της Κρήτης”,
του δανεισμού” της στην Ελλάδα για μια εκατονταετία (που λήγει το 2013) κ.ά. Αυτή η “λογική” μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως αστεία, αλλά δημιουργεί σοβαρά ζητήματα σε βάθος χρόνου, ενώ (αν τη χρησιμοποιεί και σε επίπεδο τουριστικών ομάδων που ξεναγεί) συγκροτεί μια ομάδα κοινής γνώμης που θα μεταφέρει τις απόψεις στο εξωτερικό, δημιουργώντας σύγχυση και απορίες.
Στο παρελθόν κι ειδικώτερα τη δεκαετία του ’90, είχε πάλι οργανωθεί μια προσπάθεια απόσπασης της Κρήτης από την Ελλάδα φθάνοντας στο σημείο να προκαλέσει την επέμβαση των Ελληνικών αρχών.
Από τότε συχνά εμφανίζονται οι “σημαία της Κρήτης”, σύλλογοι – φαντάσματα κι άλλων ειδών “φρούτα” που πολλαπλασιάζονται ίσως σήμερα, την περίοδο της κρίσης καθώς καλλιεργούν ευκολώτερα μύθους στη βάση “η Κρήτη δεν έχει ανάγκη κανέναν”, “η Κρήτη είναι αυτάρκης”, μαζί με τη νέα άποψη “έχουμε πετρέλαια και μπορούμε μόνοι μας”.
Στην υπόθεση αυτή, ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ θέλει να ελπίζει ότι έχει υπάρξει ευαισθητοποίηση των αρχών και πως δεν τη θεωρούν σαν ένα ακόμη σύμπτωμα της κρίσης, που δεν απαιτείται να αντιμετωπιστεί άμεσα και σοβαρά. Απλά ας θυμηθούν ότι ως λίγα χρόνια πριν, επίσημοι χάρτες της Συρίας, του Ισραήλ ή άλλων χωρών νοτιώτερα έδειχναν την Κρήτη σαν τμήμα της επικρατείας τους…
