Τη δράση των αιρέσεων που πλήττουν τους δημοκρατικούς μηχανισμούς και δημιουργούν αντιεξουσία, με τη διείσδυσή τους στους πολιτικούς κύκλους, στη διοίκηση, στην οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα, στην εκπαίδευση, καταγγέλλει ο Γάλλος δημοσιογράφος Μπρούνο Φουσερό, που έχει διακριθεί για τις δημοσιογραφικές έρευνές του, τα ρεπορτάζ και τα βιβλία του σχετικά με το θέμα.Ο Γάλλος δημοσιογράφος (συγγραφέας του βιβλίου «Η Μαφία των Αιρέσεων») λίγο πριν να ξεκινήσει για ρεπορτάζ στα άδυτα των αιρετικών οργανώσεων. Οι συνεργάτες του τοποθετούν μικρόφωνα και κάμερα μέσα στο μπουφάν του
Ο Μπρούνο Φουσερό δημοσίευσε 150 άρθρα, δημιούργησε 10 ντοκιμαντέρ 45 λεπτών και κυκλοφόρησε πέντε βιβλία. Ολο του το έργο επικεντρώνεται στην εξιχνίαση των οργανώσεων και των πολυεθνικών διασυνδέσεων που κρύβονται πίσω από τις αιρέσεις, τις εξτρεμιστικές ομάδες, το έγκλημα, την πορνεία, το σατανισμό. Το βιβλίο του «Η Μαφία των Αιρέσεων» προκάλεσε αίσθηση, όπως και το σημαντικό πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στη «Monde diplomatique» με τον τίτλο «Οι αιρέσεις, Δούρειος Ιππος για τις ΗΠΑ στην Ευρώπη». Πριν από το ταξίδι του στην Ελλάδα, ο Μπρούνο Φουσερό σε συνέντευξή του στην «Ε» μας μίλησε για το καυτό θέμα των αιρέσεων και για τους κινδύνους που συνεπάγεται η αισθητή τα τελευταία χρόνια διάδοσή τους και αναφέρθηκε ειδικότερα στο ενδιαφέρον που έχει το ταξίδι του στην Ελλάδα.
«Η Ελλάδα είναι μια χώρα που από γεωστρατηγική άποψη αποτελεί "κλειδί" στις σχέσεις Ανατολής και Δύσης σχετικά με όλα τα προβλήματα που προέκυψαν από την κρίση στη Γιουγκοσλαβία», τονίζει. «Είναι μια χώρα - γέφυρα ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή και πιστεύω ότι σήμερα μπορεί να έχει στις διεθνείς σχέσεις ένα ουσιαστικό ρόλο σε πολλά ζητήματα. Σε ό,τι αφορά το ενδιαφέρον μου για τη δράση των αιρέσεων σε γεωπολιτικό επίπεδο εκτιμώ ότι οι σχέσεις που η Σαϊεντολογία ανέπτυξε με διάφορες δομές στην Ελλάδα είναι σημαντικές. Υπενθυμίζω υποθέσεις όπως η ανακάλυψη στην έδρα της Σαϊεντολογίας στην Ελλάδα ντοκουμέντων που απορρέουν από ελληνικά επιτελεία και που αφορούσαν υποθέσεις κατασκοπείας. Ξέρουμε ότι η Σαϊεντολογία διατηρούσε δεσμούς με την τουρκική προϊσλαμιστική οργάνωση «Γκρίζοι λύκοι». Υπάρχουν ντοκουμέντα της Σαϊεντολογίας που αναφέρονται στις σχέσεις της με τη CIA για να αντικρουστούν κινήματα αντίθετα με τις αιρέσεις στην Ελλάδα. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα που συναντάμε παντού στην Ευρώπη, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ισπανία, και που δείχνει τον εξαιρετικά νοσηρό και αντιδημοκρατικό ρόλο που μπορούν να έχουν ορισμένες οργανώσεις».
- Στα άρθρα σας αναφέρετε ότι οι αιρέσεις έχουν δημιουργήσει ένα διεθνές δίκτυο που υποστηρίζεται οικονομικά από πολυεθνικές, ενώ παράλληλα καλύπτεται και σε πολιτικό επίπεδο. Ποια είναι η δομή αυτών των δικτύων;
«Μπορούμε να προσδιορίσουμε άξονες δυναμικής που τροφοδοτούν τις αιρέσεις, αλλά δεν υφίσταται πυραμιδική δομή. Υπάρχει σήμερα μια παγκοσμιοποίηση των ολοκληρωτικών κινημάτων, όπως επίσης και παγκοσμιοποίηση των εγκληματικών οργανώσεων. Τα δύο, άλλωστε, είναι συχνά αλληλένδετα. Σε ορισμένες ηπείρους βρίσκουμε δίκτυα που δρουν επί μερικά χρόνια και διαλύονται, εξαρθρώνονται ή αντιπαρατίθενται, όπως στα κινήματα της άκρας Δεξιάς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είτε κινήματα που ενεργούν με τρόπο ακόμα πιο διεθνικό. Υπάρχουν π.χ. διασυνδέσεις ξεκάθαρες ανάμεσα στην ιαπωνική αίρεση Σαγκακακάι - Νισιρέν Σοντσού και τη "Μιτσουμπίτσι". Στη Γαλλία, υπηρεσίες των μυστικών υπηρεσιών και της εθνικής άμυνας αποκάλυψαν κοινές στρατηγικές ανάμεσα στις δύο αυτές δομές».
-Ποιος είναι ο στόχος των πολυεθνικών οργανώσεων που υποστηρίζουν τις αιρέσεις;
«Υπάρχουν διαφορετικοί στόχοι, ανάλογα με τις εποχές. Παρατηρούμε εποχικά φαινόμενα, όπως στη Γερμανία π.χ., όταν το ακροδεξιό κόμμα του Σονεμπέρ πήρε αντιατλαντικές και αντιαμερικανικές θέσεις. Σε σύσκεψη που έγινε από την αίρεση Μουν και την ακροδεξιά πολιτική της δομή Κάουζα, με συμμετοχή της γαλλικής ομώνυμης αίρεσης και μελών του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, αποφασίστηκε να χρηματοδοτηθεί ειδική δράση για την εξουδετέρωση της αντιατλαντικής τάσης στο γερμανικό κόμμα. Την εποχή του ψυχρού πολέμου, στο όνομα του αντικομμουνισμού οι ΗΠΑ και οι αντικομμουνιστικές δομές της επεδίωξαν να επιβληθούν στον ιδεολογικό αγώνα. Στην πολιτική τους αυτή στηρίχθηκαν από αιρέσεις, είτε υποστήριξαν και αναβίωσαν οργανώσεις όπως η ιαπωνική Νισρέν Σοντσού το 1954 και ναζιστικά κινήματα στη Γερμανία.
Υπάρχουν επίσης στόχοι μακροπρόθεσμης δράσης· όπως στις ΗΠΑ το πόρισμα που εκπονήθηκε στην αρχή της δεκαετίας του 1980 από μέλη της διοίκησης του Ρίγκαν, πράκτορες της CIA και πανεπιστημιακούς, με τίτλο "Οι αμερικανικές σχέσεις Βορρά-Νότου, ασπίδα και ξίφος για την κατάκτηση του κόσμου". Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που αποβλέπει στο να εγκαταστήσει την αμερικανική υπεροχή σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πόρισμα αυτό προτείνει τη χρησιμοποίηση των αιρέσεων για τη διάδοση του μοντέλου αμερικανικής ζωής στην κατανάλωση και την προώθηση αμερικανικών προϊόντων. Οι αιρέσεις των διαμαρτυρόμενων οργανώσεων στις ΗΠΑ ασκούν μια ξέφρενη πολιτική διάδοσης του αμερικανικού τρόπου ζωής και εξαγωγής αυτού του μοντέλου. Ορισμένα λόμπι και προσωπικότητες από το χώρο της διπλωματίας, της οικονομίας, της πληροφορικής, της πολιτικής, της διοίκησης, της εκπαίδευσης, του θεάματος συμμετέχουν στο κίνημα, που αποσκοπεί στο να επιβάλει τις αμερικανικές αξίες μέσω της παγκοσμιοποίησης. Διακεκριμένες προσωπικότητες είναι μέλη της Σαϊεντολογίας, της Σαγκακακάι, της γαλλικής οργάνωσης Νέα Ακρόπολη».
-Ποια είναι η κατάσταση στην Ευρώπη; Στη Γαλλία έχουν ληφθεί ειδικά μέτρα για την αντιμετώπιση των αιρέσεων. Εκπονήθηκε κοινοβουλευτική αναφορά που δίνει τη λίστα 180 αιρέσεων, ενώ παράλληλα υπάρχει διαρκής επαγρύπνηση, και εφαρμόζεται νομική και δικαστική αντίκρουση της δράσης των αιρέσεων. Υπάρχουν αποτελέσματα από τη δράση αυτή που υποστηρίζεται και από τα ΜΜΕ;
«Στην Ευρώπη η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελλάδα έχουν ασκήσει ενεργό δράση κατά των αιρέσεων και ειδικότερα της Σαϊεντολογίας. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξετάζεται η ενίσχυση της υπάρχουσας νομοθετικής και κατασταλτικής δομής, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δράση των αιρέσεων. Υπάρχουν αποτελέσματα στον αγώνα κατά των αιρέσεων. Περισσότερες καταδίκες με την αύξηση των ερευνών, ανακρίσεων και την ευρύτερη ενημέρωση των δικαστών οι οποίοι επαγρυπνούν για τον εντοπισμό των αιρέσεων και την εξακρίβωση των παραπτωμάτων. Από την εποχή του 1970 δημιουργήθηκαν επίσης παντού στην Ευρώπη οργανώσεις με σημαντική κινητοποίηση για την πληροφόρηση και τη βοήθεια οικογενειών και ατόμων που αντιμετωπίζουν προβλήματα, ώστε να αποφευχθούν παραπτώματα, αδικίες, ομαδικές αυτοκτονίες, εγκλήματα. Είναι προφανές ότι στο επίκεντρο της εξέλιξης κάθε ολοκληρωτικής οργάνωσης βρίσκεται η θυσία. Η εγκατάλειψη των ατομικών ελευθεριών για την ομάδα. Οταν υπάρχει μια κλειστή δομή με απατηλές αξίες η δομή αυτή οδηγεί στη θυσία».
- Βρισκόμαστε σε μια εποχή πτώσης των αξιών και κατάρρευσης των ιδεολογιών. Οι πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν τον κίνδυνο των φανατισμών κάθε είδους. Πώς εκφράζεται αυτή η τάση σε σχέση με τις αιρέσεις;
«Από τη δεκαετία του 1960 μέχρι τώρα το φαινόμενο των αιρέσεων βρίσκεται σε συνεχή εξάπλωση. Στη Γαλλία εκτιμάται ότι 800.000 άτομα είναι υποχείρια των αιρέσεων. Αριθμός εξαιρετικά υψηλός. Διαφαίνεται όμως εδώ και 4-5 χρόνια μια ιδεολογική επιστροφή σε επίπεδο ανάκτησης των δημοκρατικών αξιών. Μερικοί πιστεύουν ότι αυτό θα αποτελέσει τροχοπέδη για τις αιρέσεις. Είναι όμως νωρίς ακόμα για να εξαγάγουμε συμπεράσματα. Σημαντική είναι πάντως η διαπίστωση ότι οι αιρέσεις που πριν ήταν μεγάλες οργανώσεις, τώρα θρυμματίζονται σε μικρές δομές, οι οποίες είναι δύσκολο να αποκαλυφθούν και ενεργούν σε ορισμένα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, παιδεία, τέχνη, παροχές υγείας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η προστασία από τις αιρέσεις περνάει από νέους ευρωπαϊκούς νόμους που θα υποχρεώσουν τις οργανώσεις σε διαφάνεια, σε δημοκρατικές λειτουργίες, καθώς και από τη διαρκή επαγρύπνηση και παρακολούθηση της εξέλιξής τους. Η παγκοσμιοποίηση της επικοινωνίας και της πληροφόρησης, επίσης, δίνει σήμερα μεγαλύτερες δυνατότητες για την καταπολέμηση της μάστιγας των αιρέσεων».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/04/2002
