Μία συνομιλία με γνωστό γέροντα ασκητή του Παγγαίου Όρους που αναμένεται να προβληματίσει και εκτενώς να συζητηθεί...
Είθισται καλοί μου Χριστιανοί με την αλλαγή του χρόνου να δίδουμε μεταξύ μας διάφορες ευχές που θα μας συνοδεύουν κατά τη διάρκεια του νέου έτους!
Ευχές για επιτυχίες στις σπουδές των μαθητών, ευχές για καλή υγεία, ευχές για εξασφάλιση της ειρήνης κ.ο.κ. Με το συνηθισμένο λοιπόν αυτόν τρόπο ευχηθήκαμε και στο γνωστό γέροντα ασκητή του Παγγαίου Όρους.
www.orthodoxia.gr
Καλή χρονιά γέροντα! Καλή χρονιά και για την ευλογημένη πατρίδα μας!
Εκείνος, ωστόσο αντί να αντευχηθεί αναστέναξε βαθιά και είπε:
«Χωρίς Χριστό στις καρδιές μας δεν υφίσταται κάτι καλό. Και η καημένη η Ελλάδα μας υποφέρει και θα συνεχίσει να υποφέρει γιατί οι πολίτες της έχουν ως καθημερινή ασχολία να εξοστρακίζουν τον Χριστό από τη ζωή τους και από το ευλογημένο αυτό μέρος.
Πως λοιπόν θα είναι καλή η χρονιά; Για να είναι καλή θα πρέπει η Ορθόδοξη και μόνη αληθινή πίστη να γίνει τρόπος ζωής και να αποτελεί την καθημερινότητά μας. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως η αγάπη του Χριστού θα καθορίζει τις διαπροσωπικές σχέσεις μας. Θα συμβάλει ώστε να επικρατεί το θυσιαστικό πνεύμα προς τον πλησίον μας μέσα από το οικογενειακό η εργασιακό περιβάλλον. Θα ενισχύει την ειλικρίνεια, την υπακοή, την ταπείνωση και όλες εκείνες τις ευαγγελικές αρετές που ανακουφίζουν την ψυχή και αποτελούν το υφάδι που σηματοδοτεί το κέντημα της αγιότητας και της εν Χριστώ σωτηρίας. Τότε θα εξαλειφθούν τα σκάνδαλα και οι ανομίες.
Όταν θωρακίζεσαι με τον Χριστό παιδί μου, τότε δεν έχεις να φοβηθείς από τις τρικυμίες και το σφυροκόπημα των κάθε λογής ανέμων είτε προέρχονται εκ Δύσεως είτε εξ Ανατολής...
Ας μην γελιόμαστε με τις ασυναίσθητες ανταλλαγές ευχολογιών γιατί χωρίς τον Χριστό στην καρδιά μας θα νιώθουμε ανασφαλείς πάντοτε. Θα είμαστε αθωράκιστοι και ως πρόσωπα, όπως αθωράκιστες θα είναι και οι κοινωνίες μας αλλά και η χώρα μας. Το ότι στεκόμαστε ακόμη ως χώρα το οφείλουμε -να το γράψεις αυτό- όχι στην ικανότητα των ηγετών μας αλλά στο αίμα των ομολογητών και των μαρτύρων και στην αγιότητα κάποιων που πάνω από οτιδήποτε στη ζωή τους έβαζαν τον Χριστό και το ευαγγέλιο. Αυτοί έβαλαν γερά θεμέλια στην χώρα. Και αυτά τα θεμέλια αντέχουν και θα αντέξουν ακόμη στον χρόνο. Εμείς όμως οι απόγονοι αυτών έχουμε βαλθεί μετά πρωτοφανούς μανίας σαν τους Καλικατζάρους να γκρεμίσουμε με τις ανάρμοστες συμπεριφορές μας τα θεμέλια τούτα. Αλλά ζει Κύριος ο Θεός. Και το μόνο που με παρηγορεί στην κατάντιά μου είναι πως οι ουρανοί διαλαλούν πως θα παρέμβει σύντομα Ο Χριστός. Και τότε πολλά θα αλλάξουν».
Αυτό γέροντα υποστηρίζουν σύγχρονοι Άγιοι που μιλούν για θαυμαστά γεγονότα που θα έρθουν και προφητικά προδιαγράφουν τα μελλούμενα να γίνουν. Αυτό εννοείται κάνοντας λόγο για την παρέμβαση του Θεού;
Κι εκείνος μας απάντησε: «Ο γεωργός καλό μου παιδί σκαλίζει το χωραφάκι του για να αναπνεύσει το χώμα, ποτίζει τα δεντράκια του, τα κλαδεύει, τα περιποιείται προσδοκώντας να λάβει γλυκούς και πολλούς καρπούς. Έτσι και ο Θεός ως καλός γεωργός θα παρέμβει ώστε το χωραφάκι του που λέγεται Ελλάδα να του αποδώσει τους αναμενόμενους καρπούς... Οι δοκιμασίες που όλοι μας περνάμε είναι το λίπασμα που έριξε ο καλός Θεός για να ανθίσει και πάλι το δεντράκι που λέγεται άνθρωπος. Να βγάλει καινούργια φύλλα, να δυναμώσει, να ξεπεράσει το βαρύ χειμώνα της ξηρασίας και να είναι έτοιμο την Άνοιξη να ξεπεταχθεί και να κάνει καρπούς... Διερχόμαστε πνευματικά βαρύτατο χειμώνα και κινδυνεύουμε από την παγωνιά, το δαιμονικό αβάστακτο κρύο και τους λυσσασμένους αέρηδες να παρασυρθούμε και να χαθούμε. Μοναδική εστία ζεστασιάς που θα μας διατηρήσει ζωντανούς ως πολίτες και ως Έθνος είναι ο Χριστός. Αυτός είναι ο γεωργός. Το ότι δεν έχει ξηλώσει ακόμη τον αγρό της Ελλάδας οφείλεται σε κάποια μικρά δενδρύλλια που διάσπαρτα έχουν ξεφυτρώσει και δίνουν την προσδοκία της καρποφορίας νοούμενης ως αγιότητας»!
Ενόψει της νέας χρονιάς πολλοί γέροντα αναρωτιούνται τι θα πράξει η Ευρώπη; Άλλοι πάλι μιλούν για τον εξ Ανατολών κίνδυνο, άλλοι υποστηρίζουν ότι γίνεται νοικοκύρεμα, άλλοι ότι καταστρέφεται η χώρα από τη λιτότητα και τη φορολογία; Αν κοπιάζεις καθημερινά να εξασφαλίσεις τις δόσεις των δανείων και τα προς το ζην στην οικογένειά σου δεν είναι φυσικό να λησμονείς ενίοτε τον Χριστό και την προσευχή;
«Όχι και πάλι όχι. Αρκεί να κάνουμε όλοι μας ένα απλό πείραμα για να διαπιστώσουμε ότι η λησμονιά του Χριστού προκαλεί κλυδωνισμούς και κάθε λογής τραντάγματα και ενισχύει τις μέριμνες. Το πείραμα είναι το εξής: Επί μία εβδομάδα κάθε ορθόδοξος χριστιανός να θέσει ως προτεραιότητα την επικοινωνία με τον Ιησού Χριστό, δηλαδή την προσευχή. Ας ξεκινά την ημέρα του με ειλικρινή ευχαριστία προς το Θεό που δείχνει τη φιλευσπλαχνία Του και δεν μας πετάει κακήν -κακώς έξωθεν του Αμπελώνα Του. Ας συνεχίζει να βαδίζει την ημέρα του σαν να πορεύεται να συναντήσει τον ίδιο τον Χριστό και βασιλιά του Σύμπαντος κόσμου.
Όταν σε καλέσει κάποιος υψηλά ιστάμενος δεν ενδύεσαι το καλό σου το κοστούμι, δεν ξυρίζεσαι και φρεσκαρίζεσαι. Κατά τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να προετοιμάζεσαι να σταθείς ενώπιον του βασιλιά. Και ποιό είναι το κατάλληλο ένδυμα για την σημαντικότερη αυτή συνάντηση που προσδοκάς ότι θα σου λύσει τα όποια προβλήματά σου. Η φωτιά της ανιδιοτελούς θυσιαστικής αγάπης, το έλεος, η ταπείνωση, η συγχώρηση. Αυτά αποτελούν το ένδυμα για τη βασιλική συνάντηση. Να κοπιάζεις λοιπόν μέσα από την καθημερινότητα να υφάνεις το ένδυμα τούτο για να μπορέσεις να ακούσεις όπως ο Αδάμ το δειλινό τα βήματα του Κυρίου μας Ιησού και να απαλλαγείς από τις εκκωφαντικές σειρήνες της εποχής μας...
Το πυρ της εν Χριστώ αγάπης να είσαι βέβαιος πως όχι μόνο θα σε ελευθερώσει από τα προβλήματα της καθημερινότητας αλλά θα κατακάψει όλα αυτά τα αγκάθια και τις βατσινιές που σε κρατούν δέσμιο στη γη και σε εμποδίζουν να πετάς με αγγελικά φτερά. Λίγες ημέρες αρκούν για να διαπιστώσει κάποιος προσωπικά τις ευεργεσίες αυτού του πειράματος...
Εάν μάλιστα οι πολίτες της ευλογημένης αυτής χώρας διακατέχονται από αυτό το πυρ της εν Χριστώ αγάπης τότε η μνησίκακη και κακή πεθερά Ευρώπη θα κλίνει γόνυ βαθιάς υπόκλισης, όπως έπραξε παλαιότερα έναντι των αξιών του ελληνισμού που ανέδειξαν οι προ Χριστού Χριστιανοί, όπως αποκαλούνται Πλάτων, Αριστοτέλης, Σωκράτης και άλλοι που αν και δεν γνώριζαν τον αληθινό Θεό είχαν και έτρεφαν το σεβασμό νοούμενο ως φόβο Θεού. Και αυτό το πυρ της αγάπης θα ανοίξει ακόμη διάπλατα πύλες στην Ανατολή, έτσι ώστε να στραφούν σε άτακτη φυγή τα δαιμόνια που εμποδίζουν εδώ και αιώνες να κτυπήσουν χαρμόσυνα οι καμπάνες της Αγιάς Σοφιάς και να αναπεμφθούν καθημερινές δοξολογίες από τα πανάγια προσκυνήματά μας στην Μικρά Ασία. Εύχομαι το πυρ αυτό της εν Χριστώ αγάπης να συνοδεύει την πορεία μας καθ ὅλη τη διάρκεια του νέου έτους. Μόνο έτσι θα είναι καλή για όλους η χρονιά».
Σ.Ο.www.orthodoxia.gr
Συντάκτης: ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΤΥΛΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013
