Μετά το πρόσφατο ξέσπασμά του κατά τον εορτασμό των Τριών Ιεραρχών, οπότε χαρακτήρισε το υπουργείο Παιδείας ως "υπουργείο απαιδείας και αθεϊας", ο Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος επανέρχεται με επιστολή του προς τον ίδιο τον υπουργό κ. Αρβανιτόπουλο.
Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
Εν Σπάρτη τη 31η Ιανουαρίου 2014
Εξοχώτατο
Κύριο Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο
Υπουργό Παιδείας
και Θρησκευμάτων
Εις Αθήνας
Εξοχώτατε κ. Υπουργέ,Η 30η Ιανουαρίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της Συνάξεως των Τριών Ιεραρχών, έχει καθιερωθεί, όπως γνωρίζετε, λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, και ως ημέρα της Παιδείας.
Τιμάμε τρεις μεγάλες μορφές της Εκκλησίας μας και του Έθνους μας, που αποτελούν αιώνια πρότυπα αρετής, σοφίας και μόρφωσης, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο χριστιανισμό και τα Ελληνικά Γράμματα, πετυχαίνοντας να συμφιλιώσουν τον πιο λαμπρό πολιτισμό που γεννήθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα, τον κλασσικό Ελληνισμό, με την τέλεια θρησκεία, τη μοναδική εξ’αποκαλύψεως θρησκεία, το Χριστιανισμό.
Στο πλαίσιο της Εορτής δίνεται η ευκαιρία να επαναφέρουμε στη μνήμη μας, όσο βέβαια είναι δυνατό, τη ζωή και τη δράση των τριών πρωτοπόρων και θεμελιωτών της Παιδείας μας και παράλληλα παρέχεται η δυνατότητα να προβληματιστούμε πάνω στο σπουδαίο αλλά καταρρακωμένο σήμερα αγαθό της Παιδείας, για το οποίο ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός πίστευε ότι είναι «των παρ’ ημίν αγαθόν το πρώτον».
Δυστυχώς, όμως, τα πνευματικά οφέλη για την εκπαιδευτική κοινότητα από τη σύνδεση της εκκλησιαστικής εορτής των κορυφαίων αυτών Αγίων με την αξία της Παιδείας, παραμένουν αναξιοποίητα, αφού και με ευθύνη του Υπουργείου σας έχει ουσιαστικά υποβαθμιστεί και μετατραπεί η 30η Ιανουαρίου σε ημέρα σχολικής αργίας, όπου η πλειονότητα εκπαιδευτικών και μαθητών επιλέγουν την παραμονή στο σπίτι τους ή τη φοίτηση στην καφετέρια ή άλλες επουσιώδεις και μακράν απέχουσες από το νόημα της ημέρας δραστηριότητες.
Καί είναι άξιο απορίας το γεγονός ότι το υπουργείο που έχει την ευθύνη της πολυπαθούς Παιδείας μας με τις ασαφείς και επιδεχόμενες παρερμηνειών εγκυκλίους του έχει συντελέσει να καθιερωθεί η ημέρα αυτή ως αργία. Ηχηρό παράδειγμα αποτελεί και η πρόσφατη Εγκύκλιος που αναφέρεται σε μία αυτοδιαχείριση της ημέρας με ευθύνη της τοπικής εκπαιδευτικής κοινότητας, χωρίς όμως να προβλέπει τον τρόπο υλοποίησής της. Με ψηφοφορία, με εντολή του προισταμένου, με επίκληση στο φιλότιμο και το θρησκευτικό συναίσθημα του διδασκάλου;
Να σημειωθεί, επίσης, ότι με το χαρακτηρισμό ως «αργίας» της Ημέρας των Τριών Ιεραρχών δεν καλύπτονται τα έξοδα μεταφοράς μαθητών που χρησιμοποιούν λεωφορεία ή ταξί προς τα σχολεία τους και έτσι παρακωλύονται όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στις σχετικές εκδηλώσεις, όπου αυτές οργανώνονται.
Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη, κ.Υπουργέ, με σαφήνεια και αίσθημα ευθύνης το σεβαστό Υπουργείο Παιδείας να ορίσει την ημέρα αυτή ως σχολική εορτή, ως ημέρα της παιδείας, και σύσσωμη η σχολική κοινότητα να συναθροίζεται, για να τιμήσει τους προστάτες Αγίους των Γραμμάτων και να στοχαστεί με το φωτισμό τους επάνω στο αγαθό της Παιδείας, συμμετέχοντας στον πρέποντα εκκλησιασμό και στην οργάνωση σχετικών εκδηλώσεων π.χ. ομιλίες, συναναστροφή με ανθρώπους του πνεύματος, ανοικτές συζητήσεις, επισκέψεις σε βιβλιοθήκες και άλλες πνευματικές δραστηριότητες.
Μετά τιμής και ευχών
Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:
Εν Σπάρτη τη 31η Ιανουαρίου 2014
Εξοχώτατο
Κύριο Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο
Υπουργό Παιδείας
και Θρησκευμάτων
Εις Αθήνας
Εξοχώτατε κ. Υπουργέ,Η 30η Ιανουαρίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της Συνάξεως των Τριών Ιεραρχών, έχει καθιερωθεί, όπως γνωρίζετε, λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, και ως ημέρα της Παιδείας.
Τιμάμε τρεις μεγάλες μορφές της Εκκλησίας μας και του Έθνους μας, που αποτελούν αιώνια πρότυπα αρετής, σοφίας και μόρφωσης, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο χριστιανισμό και τα Ελληνικά Γράμματα, πετυχαίνοντας να συμφιλιώσουν τον πιο λαμπρό πολιτισμό που γεννήθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα, τον κλασσικό Ελληνισμό, με την τέλεια θρησκεία, τη μοναδική εξ’αποκαλύψεως θρησκεία, το Χριστιανισμό.
Στο πλαίσιο της Εορτής δίνεται η ευκαιρία να επαναφέρουμε στη μνήμη μας, όσο βέβαια είναι δυνατό, τη ζωή και τη δράση των τριών πρωτοπόρων και θεμελιωτών της Παιδείας μας και παράλληλα παρέχεται η δυνατότητα να προβληματιστούμε πάνω στο σπουδαίο αλλά καταρρακωμένο σήμερα αγαθό της Παιδείας, για το οποίο ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός πίστευε ότι είναι «των παρ’ ημίν αγαθόν το πρώτον».
Δυστυχώς, όμως, τα πνευματικά οφέλη για την εκπαιδευτική κοινότητα από τη σύνδεση της εκκλησιαστικής εορτής των κορυφαίων αυτών Αγίων με την αξία της Παιδείας, παραμένουν αναξιοποίητα, αφού και με ευθύνη του Υπουργείου σας έχει ουσιαστικά υποβαθμιστεί και μετατραπεί η 30η Ιανουαρίου σε ημέρα σχολικής αργίας, όπου η πλειονότητα εκπαιδευτικών και μαθητών επιλέγουν την παραμονή στο σπίτι τους ή τη φοίτηση στην καφετέρια ή άλλες επουσιώδεις και μακράν απέχουσες από το νόημα της ημέρας δραστηριότητες.
Καί είναι άξιο απορίας το γεγονός ότι το υπουργείο που έχει την ευθύνη της πολυπαθούς Παιδείας μας με τις ασαφείς και επιδεχόμενες παρερμηνειών εγκυκλίους του έχει συντελέσει να καθιερωθεί η ημέρα αυτή ως αργία. Ηχηρό παράδειγμα αποτελεί και η πρόσφατη Εγκύκλιος που αναφέρεται σε μία αυτοδιαχείριση της ημέρας με ευθύνη της τοπικής εκπαιδευτικής κοινότητας, χωρίς όμως να προβλέπει τον τρόπο υλοποίησής της. Με ψηφοφορία, με εντολή του προισταμένου, με επίκληση στο φιλότιμο και το θρησκευτικό συναίσθημα του διδασκάλου;
Να σημειωθεί, επίσης, ότι με το χαρακτηρισμό ως «αργίας» της Ημέρας των Τριών Ιεραρχών δεν καλύπτονται τα έξοδα μεταφοράς μαθητών που χρησιμοποιούν λεωφορεία ή ταξί προς τα σχολεία τους και έτσι παρακωλύονται όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στις σχετικές εκδηλώσεις, όπου αυτές οργανώνονται.
Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη, κ.Υπουργέ, με σαφήνεια και αίσθημα ευθύνης το σεβαστό Υπουργείο Παιδείας να ορίσει την ημέρα αυτή ως σχολική εορτή, ως ημέρα της παιδείας, και σύσσωμη η σχολική κοινότητα να συναθροίζεται, για να τιμήσει τους προστάτες Αγίους των Γραμμάτων και να στοχαστεί με το φωτισμό τους επάνω στο αγαθό της Παιδείας, συμμετέχοντας στον πρέποντα εκκλησιασμό και στην οργάνωση σχετικών εκδηλώσεων π.χ. ομιλίες, συναναστροφή με ανθρώπους του πνεύματος, ανοικτές συζητήσεις, επισκέψεις σε βιβλιοθήκες και άλλες πνευματικές δραστηριότητες.
Μετά τιμής και ευχών