Αυτό είναι το «ελληνικό έγκλημα» σε σχέση με την Ουκρανία
Η ένταση γύρω από την Ουκρανία ενδέχεται να οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς. Ποιος κίνδυνος εγκυμονεί για την Ελλάδα και για ποιο λόγο;
Η Ελλάδα με τον τρόπο της, συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη της αμερικανικής επιθετικότητας απέναντι στη Ρωσία, μια κίνηση που κρύβει σειρά κινδύνων για τη χώρα μας. Αν καταληφθεί η Ουκρανία από τις Δυνάμεις του ΝΑΤΟ με την ελληνική συμμετοχή, τότε η Ρωσία θα περικυκλωθεί και αναγκαστικά θα απαντήσει. Αυτά εξηγεί στο Sputnik ο δικηγόρος Γιάννης Ραχιώτης.
Η Ελλάδα μετατρέπεται σε προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ κάτι το οποίο είναι τραγικό για τον ελληνικό λαό και την προοπτική πολεμικών σχεδιασμών.
«Μας εμπλέκουν σε μία κατάσταση που είναι ισότιμη με τον πόλεμο. Πρόκειται περί εγκλήματος».
Γενικότερα, εκτιμά ότι αναπτύσσεται από τους Δυτικούς μια στρατηγική αφόρητης έντασης απέναντι στη Ρωσία με αιχμή του δόρατος την Ουκρανία και με στόχο «να καμφθεί η αντίσταση της Ρωσίας και μάλιστα χωρίς πόλεμο».
«Το πιο λυπηρό είναι ότι σε αυτήν την κατάσταση συμμετέχει η Ελλάδα, και μάλιστα με πρωταγωνιστικό ρόλο αφού παραχωρεί βάσεις με σκοπό να αποτελέσει συμμέτοχο στα σχέδια των Αμερικανών. Αποδεχτήκαμε το στρατηγικό ρόλο των ΗΠΑ στη χώρα μας με τις βάσεις καθιστώντας μας ομήρους. Από αυτήν την άποψη είμαστε συμμέτοχοι στο γεωπολιτικό έγκλημα».
Παράλληλα αναφέρει ότι η προσπάθεια στραγγαλισμού της Ρωσίας μπορεί να αποβεί μοιραία τόσο για την Ελλάδα όσο και για τα Βαλκάνια.
«Πιστεύουν ότι θα πετύχουν τη στρατηγική ήττα της Ρωσίας στα πρότυπα που πέτυχαν με τη Σοβιετική Ένωση».
Επιπλέον, ο ίδιος τονίζει ότι η χώρα μας έχει μία κυβέρνηση που θα δυσκολευτεί να διαχειριστεί την όξυνση της αμερικανικής επιθετικότητας σε σχέση με τη Ρωσία.
Την ίδια στιγμή εκτιμά ότι μόνο ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα θα έβαζε τέλος στη διαδικασία μετατροπής σε προτεκτοράτο.
«Προς το παρόν δεν υπάρχουν δυνάμεις που να μπορούν να εκφράσουν την ανάγκη για κλείσιμο των αμερικανικών βάσεων και αποδέσμευσης από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις λίγα μπορούν να γίνουν για μια ισορροπημένη σχέση της Ελλάδας με τον μη ΝΑΤΟϊκό κόσμο. Αντίθετα, όμως με αυτό που δεν υπάρχει στο πολιτικό σύστημα, ένα σοβαρό ποσοστό των λαϊκών στρωμάτων θα ήταν διατεθειμένο να εμπλακούν σε έναν αγώνα ανεξαρτησίας. Αυτή είναι μια από τις βασικότερες αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν σήμερα το ελληνικό κράτος» τονίζει ο κ. Ραχιώτης.