ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ :
Στο δρόμο της πτώχευσης και του λουκέτου
Γράφει ο
Τάκης Μοσχολιός
Η οικονομική και παραγωγική κατάσταση στην εταιρία Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (Ε.Α.Σ.) δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για αναστροφή της πορείας προς πιθανή εκκαθάριση ή ίσως πτώχευση ή ακόμα και κλείσιμο της εταιρίας στο προσεχές μέλλον. Αυτό συμβαίνει διότι η πολιτική ηγεσία ή παραμένει αδιάφορη για το μέλλον της εταιρίας ή το χειρότερο έχει άδηλους στόχους για αυτήν. Ποια είναι διαχρονικά η στάση του μετόχου ;
Παρέχει σταγόνες ρευστότητας και «τοίχο» προστασίας από ενδεχόμενες ενέργειες κατασχέσεων, απαλλάσσει την εταιρία από την υποχρέωση έκδοσης ενημεροτήτων και δέχεται την κεφαλαιοποίηση του ληξιπρόθεσμου μέρους των εγγυημένων από το δημόσιο παλαιών τραπεζικών δανείων.
Όμως η εταιρία έχει ανάγκη ολοκληρωμένης πολιτικής ανόρθωσης με παρεμβάσεις που θα αντιμετωπίζουν τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο και προς τρίτους που αγγίζουν τα 100 εκατ. ευρώ, την χρηματοδότηση των επενδυτικών της αναγκών και την αναδιάρθρωση των γραμμών παραγωγής σε συνεργασία και συνεννόηση με τα Γενικά Επιτελεία ως προϋπόθεση αντιμετώπισης των ελλειμμάτων και βελτίωση της παραγωγικότητας . Τι θα μπορούσε να γίνει;
Τα 100 εκατ. ευρώ να συμψηφιστούν με τις απαιτήσεις από το ΙΡΑΚ ενώ οι επενδυτικές ανάγκες και οι ανάγκες σε κεφάλαιο κίνησης να καλυφθούν από το τίμημα απαλλοτρίωσης του οικοπέδου στον Υμηττό. Σημαντικό ζήτημα είναι η αναδιάρθρωση των γραμμών παραγωγής.
Η ελλειμματική λειτουργία και η μειωμένη παραγωγικότητα της εταιρίας οφείλονται κατά κύριο λόγο σε δύο παράγοντες.
Πρώτο στην διατήρηση υποαπασχολούμενων ή και παραγωγικά ανενεργών γραμμών παραγωγής και δεύτερο σε χαμηλή δυνατότητα απορροφήσεως νέων παραγγελιών ή αυξημένου υποκατασκευαστικού έργου.
Αν τα Γενικά Επιτελεία θέτουν ως αναγκαιότητα την διατήρηση ορισμένων γραμμών παραγωγής που όμως υποαπασχολούνται ή παραμένουν για σημαντικό χρονικό διάστημα ανενεργές π.χ. βομβιδιοφόρα βλήματα κ.λ.π. τότε το Υπ. Εθν. Άμυνας οφείλει να συμμετέχει στο κόστος διατήρησης των γραμμών.
Η διατήρηση αυτών των γραμμών παραγωγής συμμετέχει σε μεγάλο βαθμό στην ελλειμματική λειτουργία της εταιρίας και επιβαρύνει τα κοστολόγια της. Αυτά και άλλα ζητήματα θα αναδεικνύονταν από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναδιάρθρωσης.
Διερωτώμαι γιατί μετά το 2014 και το σχέδιο αναδιάρθρωσης δεν υπήρξε μέριμνα σύνταξης ενός στρατηγικού και επιχειρησιακού σχεδίου ;
Γιατί ο μέτοχος απέτρεψε την εκπόνηση ενός τέτοιου σχεδίου το 2020;
Γιατί ο μέτοχος στερεί την εταιρία από τις οφειλές του ΙΡΑΚ που αφορούν πωλήσεις πυρομαχικών των Ε.Β.Ο. και ΠΥΡΚΑΛ ;
Γιατί άραγε ακολουθούν μια πολιτική διατήρησης της εταιρίας σε παραγωγική αδράνεια που όμως επιβαρύνει τα οικονομικά μεγέθη της ενώ την καθιστά υποψήφια για νέο έλεγχο από την επιτροπή ανταγωνισμού ;
Με ποιο επιχείρημα άραγε ο μέτοχος επέβαλλε στην εταιρία να μεταφέρει τις οφειλές του ΙΡΑΚ από τις απαιτήσεις αυξάνοντας τις ζημιές κατά 80 εκατ. ευρώ στον Ισολογισμό του 2020 ;
https://www.militaire.gr/ellinika-amyntika-systimata-sto-dromo-tis-ptocheysis-kai-toy-loyketoy/