Οκτώ ρωσικά αεροπλάνα αναχώρησαν από την αεροπορική βάση «Hmeimim» στη Συρία, σε μια προσπάθεια να σώσουν τις δυνάμεις του στρατηγού Haftar (LNA), να αποκαταστήσουν την χαμένη βάση και να αποτρέψουν τη μετατροπή της σε τουρκική!
Η Λιβύη έχει περάσει στη φάση της «Συριοποίησης»; Θα είναι η δεύτερη χώρα όπου η Ρωσία θα εμπλακεί ενεργά; Ποιος θα επικρατήσει σε αυτόν τον νέο Ρωσοτουρκικό πόλεμο;
Οι επί εδάφους νίκες των δυνάμεων του GNA (Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας ), επιτεύχθηκαν με άμεση υποστήριξη της Τουρκίας και με περισσότερους από 10.000 φονταμενταλιστές μαχητές της δυτικής ακτής της Λιβύης. Αυτοί οι μαχητές δεν ήταν απαραίτητα ενάντια στις δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ, αλλά εναντίον των υποστηρικτών του, και ιδιαίτερα της Ρωσίας. Αυτό το δεδομένο ίσως ωθήσει τη Ρωσία να ρίξει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στον πόλεμο στη Λιβύη και να υποστηρίξει ακόμα πιο ενεργά με στρατιωτικούς και με εξοπλισμό.
Οι δυνάμεις του GNA προέκυψαν από τη διάσκεψη Skhirat που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ στη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας και πήραν το επάνω χέρι μετά την επιτυχία του τουρκικού αεροσκάφους Bayrakdar να καταστρέψει τα ρωσικά πυραυλικά συστήματα «Pantsir».
Αυτή η στρατιωτική εξέλιξη , συγκλόνισε τόσο τους πολιτικούς όσο και τους στρατιωτικούς ηγέτες της Ρωσίας καθώς ερμηνεύτηκε ως προσβολή για τη ρωσική στρατιωτική βιομηχανία, έβλαψε την εικόνα της δείχνοντας αδυναμίες και την απέκλεισε από τον διεθνή ανταγωνισμό.
Ο Ταγματάρχης Ahmed Al-Mesmari, εκπρόσωπος του Εθνικού Στρατού του Στρατηγού Haftar, δήλωσε ότι οι τεχνικές ομάδες μπόρεσαν να συντηρήσουν και να επισκευάσουν τα 4 μαχητικά αεροσκάφη της Λιβύης (που κατασκευάστηκαν στη Σοβιετική Ένωση ) και ότι τέθηκαν ξανά σε λειτουργία. Σύμφωνα με τη γνώμη πολλών εμπειρογνωμόνων, οι ισχυρισμοί αυτοί είναι «παραπλανητικοί» με στόχο την επικάλυψη και την απόσπαση της προσοχής από την άφιξη των 8 ρωσικών αεροσκαφών στη βάση αεροπορικών δυνάμεων Tobruk στην ανατολική Λιβύη, αποτελούμενων από 6 MiG-29 και από 2 Sukhoi 24.
Η Ρωσία θέλει να σώσει τον στρατηγό Χαφτάρ και θα τον υποστηρίξει από αέρος με τις αεροπορικές της δυνάμεις. Τα ρωσικά αεροσκάφη που αναχώρησαν από τη βάση Hmeimim στη βορειοδυτική Συρία, έχουν πρωταρχική αποστολή να συμμετάσχουν στον επικείμενο και έμμεσο πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας στον εναέριο χώρο της Λιβύης.
Πιο συγκεκριμένα, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν τα τουρκικά συστήματα αεροπορικής άμυνας στη βάση «Al-Watiyah», ως προετοιμασία για την επερχόμενη αντεπίθεση για την αποκατάσταση του LNA (δυνάμεις του Haftar) και την πρόληψη της εγκαθίδρυσης τουρκικής βάση εκεί.
Η Λιβυκή κρίση περνά σε μια νέα φάση, η οποία αποκαλείται «Συριοποίηση της Λιβύης», και η οποία θα μετατρέψει τη χώρα σε έναν διαμεσολαβιτικό πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, παρόμοιο με αυτόν που λαμβάνει χώρα στην επαρχία του Συριακού Idlib.
Η συμμαχία που υποστηρίζει το στρατηγό Χαφτάρ συμπεριλαμβάνει την Αίγυπτο, τα Εμιράτα, τη Γαλλία και τη Σαουδική Αραβία. Είναι πολύ δύσκολο για τη ρωσική πλευρά να αποδεχτεί μια ήττα στην Τρίπολη και στη Δυτική Λιβύη, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι έχασε τον πόλεμο.
Όλες οι φήμες περί διαρροών σχετικά με εγκατάλειψη της προαναφερθείσας συμμαχίας Χαφταρ από ορισμένες χώρες και ειδικά από την Αίγυπτο, τα Εμιράτα και τη Γαλλία, είναι απλή παραπληροφόρηση.
Στην πραγματικότητα , μια μάχη που θα σπάσει κόκκαλα είναι στα σκαριά και αναμένεται να αρχίσει επί εδάφους και επί αέρος της Λιβύης, μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, με την αεροπορική δύναμη να διαδραματίζει τον σημαντικότερο ρόλο.
Σύμφωνα με στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, η απόσυρση των δυνάμεων του Χαφτάρ από ορισμένες τοποθεσίες νότια της Τρίπολης, είναι απλώς μια «τακτική», είναι μια προσπάθεια μείωσης των απωλειών Αλλά και επανατοποθέτησης και επαναπροσδιορισμού ως προετοιμασία για την επερχόμενη μάχη.
Το ερώτημα είναι, ποιος θα επικρατήσει σε αυτόν τον αεροπορικό πόλεμο; και τα αποτελέσματά της θα είναι τόσο αποφασιστικά για την Λιβυκή κρίση;
Είναι δύσκολο να δώσουμε οριστικές απαντήσεις, αλλά σίγουρα, ο Ερντογάν, βάζει όλα τα στρατιωτικά του «αυγά στο καλάθι» της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA). Μια ενδεχόμενη ήττα του GNA θα σήμαινε την κατάρρευση του οθωμανικού ισλαμικού πλάνου και των τουρκικών οικονομικών σχεδίων. Το δε σοκ της απώλειας των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο θα είναι αφόρητο. ..
Όσο για τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης (LNA) που υποστηρίζει τον Στρατηγό Haftar, μια ενδεχόμενη ήττα, θα σήμαινε μια μεγάλη και στρατηγική νίκη του Πολιτικού Ισλάμ («Τζιχάντ») και του Τουρκικού-Καταριανού άξονα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Θα εκληφθεί ως εγκαθίδρυση μιας εναλλαγής του Ισλαμικού Κράτους που θα αντισταθμίσει την ανατροπή της κυβέρνησης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο.
dimpenews.com