Ο ελληνικός λαός και η Ελλάδα αξίζουν να ζήσουν τη δική τους Ανάσταση,
μετά από την Μεγάλη Εβδομάδα που έχει κρατήσει χρόνια ολόκληρα με τα οικονομικά προβλήματα τονίζει σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β΄.
Ο Μακαριώτατος αναφέρεται στην «ισχυρή συνεργασία» αγάπης και φιλίας μεταξύ των χωρών Αιγύπτου – Ελλάδος – Κύπρου και των ηγετών τους σχολιάζοντας ότι «δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από αυτή που ζούμε σήμερα» ενώ χαρακτηρίζει το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο και τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό, ως τις γέφυρες ανάμεσα στην Ευρώπη και τον Αραβικό κόσμο.
Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας αναφέρεται και στα φαινόμενα φανατισμού, τα οποία λέει ότι υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες, και προσθέτει ότι τα κατακρίνουμε με όλη μας την ψυχή. Τέλος για το μήνυμα της ημέρας του Πάσχα τονίζει ότι το Φως της Ανάστασης το ανακαλύπτεις περισσότερο εκεί που υπάρχει σκοτάδι και μας καλεί να βρεθούμε κοντά σε αρρώστους, σε ανήμπορους, σε αδελφούς μας που έχουν ανάγκη, οι οποίοι «θα μας δώσουν τα κλειδιά του παραδείσου…»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης
Μακαριώτατε, ζείτε ένα μεγάλο μέρος του βίου σας με τους Αφρικανούς ορθοδόξους. Πού νομίζετε ότι μπορεί κανείς να βρει την ευτυχία και το αληθινό φως της Ανάστασης; Στην προηγμένη Δύση ή στην αναπτυσσόμενη Μαύρη Ήπειρο;
Την Ανάσταση, τη ζει η Εκκλησία μας καθημερινά, κάθε φορά που ο ιερέας τελεί το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Ωστόσο, οι αδελφοί μας στην Αφρική, και κυρίως τα παιδιά αυτά με τα μεγάλα τεράστια μάτια, μέσα από τα οποία αναζητούν την ελπίδα, περπατώντας ώρες ολόκληρες για να βρούνε νερό, να εξασφαλίσουν την τροφή τους, να βρεθούνε στο σχολείο, στους δικούς τους, αυτοί είναι που ζούνε καθημερινά τον Γολγοθά και την Ανάσταση μαζί… Είναι η στιγμή που λυγάει η ψυχή του ανθρώπου, όταν βλέπει ότι πολλά από αυτά τα παιδιά δεν έχουν τα βασικά προς το ζειν… Δεν έχουν παπούτσια… Δεν έχουν τα καλά που έχουν τα παιδιά μας στις προηγμένες χώρες… Αλλά, ωστόσο, έχουν την τεράστια δύναμη που τους προσφέρει η πίστη, ξεπερνώντας καθημερινά τις δυσκολίες, μαθαίνοντας να αντιμετωπίζουν τις καθημερινές προκλήσεις σε μία δύσκολη ζωή, που για αυτά είναι η απόδειξη της ψυχικής τους δύναμης… Από αυτήν την έννοια, το Φως της Ανάστασης το ανακαλύπτεις περισσότερο εκεί που υπάρχει σκοτάδι. Και να είστε σίγουροι ότι στα βάθη της Αφρικής, εκεί όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι δύσκολες, μέσα στις καλύβες όπου τρεμοσβήνει το φως μίας λάμπας πετρελαίου, το Άγιο Φως αγκαλιάζει περισσότερο τις ψυχές των ανθρώπων…
Και για όλους αυτούς τους ανήμπορους και ξενιτεμένους πρόσφυγες; Πού βρίσκεται η δική τους πραγματική Ανάσταση, Μακαριώτατε;
Η πραγματική Ανάσταση σε όλους αυτούς τους πρόσφυγες βρίσκεται στη θέληση των ισχυρών της γης να εισακούσουν την αγωνία τους να ξεφύγουν από την λαίλαπα των δυστυχιών και του πολέμου… Δεν μας τιμά ως Χριστιανούς να αποστρέφουμε το πρόσωπό μας από το πρόβλημα των παράνομων μεταναστών. Να αποστρέφουμε το πρόσωπό μας από τους εμπερίστατους αδελφούς μας… Άλλωστε, αυτοί είναι οι αδελφοί μας που θα μπορέσουν να μας εξασφαλίσουν την βασιλεία των ουρανών… Το είδατε άλλωστε… Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός κάθησε κοντά πολλές φορές κοντά σε εκείνους που η κοινωνία εκείνης της εποχής θεωρούσε μιάσματα. Δίπλα, σε αμαρτωλούς, σε πόρνες, σε ληστές. Κάποιοι από αυτούς εκέρδισαν την Αιώνια ζωή. Ας μην διστάσουμε λοιπόν και εμείς να βρεθούμε κοντά σε αρρώστους, σε ανήμπορους, σε αδελφούς μας που έχουν ανάγκη. Είναι εκείνοι που θα μας δώσουν τα κλειδιά του παραδείσου…
Και πώς οι νέοι μας, Μακαριώτατε, θα μπορούσαν να ανακαλύψουν έτι περαιτέρω αυτήν την αληθινή πίστη; Και το επισημαίνω αυτό διότι έχει αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό μία συζήτηση αν οι νέοι μας πρέπει αποκλειστικά να ενημερώνονται για τη δική μας θρησκεία μέσα ειδικά σε μαθησιακά περιβάλλοντα, όπως τα σχολεία μας…
Το έχω ξαναπεί και δε θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω! Παντού υπάρχουν οι καλές και οι κακές εικόνες στη ζωή μας. Παντού υπάρχουν οι αγνοί εκπρόσωποι της θρησκείας αλλά και οι φανατικοί. Δείτε το Ισλάμ. Μπορείτε να δείτε φωτισμένους ανθρώπους να το εκπροσωπούν μέσα από τις ιδέες που εκείνο πρεσβεύει και οι οποίες αν και μη αποδεκτές είναι σεβαστές, αλλά την ίδια στιγμή, μπορείτε να δείτε και τους φανατικούς μουσουλμάνους που διψάνε για την καταστροφή, για τον αφανισμό των ανθρώπων και κυρίως αφανισμό των ψυχών… Παρόμοια φαινόμενα φανατισμού υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες, τα οποία ούτε επικροτούμε ούτε υιοθετούμε, αλλά κατακρίνουμε με όλη μας την ψυχή… Οι αδελφοί μας, οι νέοι μας έχουν ανάγκη κυρίως από αγάπη, και μέσα από την αγάπη και μέσα από το δικαίωμα που τους δίνει η εκκλησία μας, με το πιο ελεύθερο πρόσωπο που υπάρχει στον κόσμο, μπορούμε να τα κερδίσουμε για πάντα…
Και ποιος είναι ο ρόλος της Εκκλησίας της Αφρικής και του Απόδημου Ελληνισμού για να κερδίσουμε αυτόν όλον τον κόσμο, Μακαριώτατε;
Να είστε σίγουροι ότι ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από υλικά μεγαλεία, από πολυτέλειες, από επιτηδευμένες παρουσίες. Έχει ανάγκη από την απλότητα… Έχει ανάγκη να δει τον διάκονο, τον ιερέα, τον δεσπότη, τον ίδιο τον Πατριάρχη να προσπεράσει την εικόνα που πολλές φορές δημιουργείται για αυτούς και να βρεθούν κοντά στους ξενιτεμένους, τους ανήμπορους, τους φτωχούς, τους μετανάστες. Από αυτήν την έννοια, είναι θεάρεστο το έργο των εκκλησιών που φροντίζουν όσο μπορούν τους ανήμπορους. Η Εκκλησία είναι ευτυχισμένη όταν τα μέλη της νιώθουν την ευτυχία και όχι όταν η ευτυχία περιορίζεται στους λίγους και προύχοντες…
Μακαριώτατε, ζείτε κυρίως στην Αίγυπτο, όπου στο μεγαλύτερο ποσοστό της οι κάτοικοι είναι Μουσουλμάνοι. Τι σημαίνει αυτό για το έργο σας αλλά και για το ρόλο που μπορεί να παίξει το ιεραποστολικό μας πατριαρχείο στη σύσφιγξη των λαών των χωρών της Ελλάδας, της Αιγύπτου αλλά και της Κύπρου;
Καταρχήν, να ξεκινήσω από το τελευταίο: δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από αυτή που ζούμε σήμερα, βλέποντας αυτήν την ισχυρή συνεργασία μεταξύ των χωρών μας με τους ηγέτες των χωρών μας, τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Άμπντελ Φατάχ Αλ Σίσι, με τον Έλληνα Πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη να τείνουν αυτήν συνεργασία αγάπης και φιλίας. Για το λόγο αυτό τους ευχαριστούμε θερμά, και πάνω από όλα την Αίγυπτό μας που μάς στηρίζει το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο μας και τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό, που αποτελούν πλέον τις γέφυρες ανάμεσα στην Ευρώπη και τον Αραβικό κόσμο. Αλλά, την ίδια στιγμή, θα ήθελα να μιλήσω για αυτό το μοναδικό φαινόμενο συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων, φαινόμενο μοναδικό στον κόσμο, που οφείλεται κατά κύριο στη ψυχή και την καρδιά των Αιγυπτίων και του λαοπρόβλητου ηγέτη της Χώρας του Νείλου, Άμπντελ Φατάχ Αλ Σίσι, που τον ευχαριστούμε θερμά και ευχόμαστε ο Θεός να στηρίζει πάντοτε το έργο του…
Και για την Ελλάδα, τούτες τις Άγιες Ημέρες, ποια είναι η πατρική ευχή Σας;
Μέσα από τα βάθη της πατριαρχικής μου καρδιάς, εύχομαι ο απλός κόσμος να ζήσει σύντομα τη δική του Ανάσταση. Όλη η αγαπημένη μας πατρίδα έζησε μία Μεγάλη Εβδομάδα που έχει κρατήσει χρόνια ολόκληρα με τα οικονομικά προβλήματα… Είμαι σίγουρος, το πιστεύω και το εύχομαι, πολύ σύντομα, ο ελληνικός λαός να ζήσει μέσα στις καρδιές του το «Χριστός ανέστη»… Το αξίζει… Το αξίζουν οι κόποι όλων μας… Το αξίζει η Ελλάδα μας…
Ο Μακαριώτατος αναφέρεται στην «ισχυρή συνεργασία» αγάπης και φιλίας μεταξύ των χωρών Αιγύπτου – Ελλάδος – Κύπρου και των ηγετών τους σχολιάζοντας ότι «δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από αυτή που ζούμε σήμερα» ενώ χαρακτηρίζει το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο και τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό, ως τις γέφυρες ανάμεσα στην Ευρώπη και τον Αραβικό κόσμο.
Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας αναφέρεται και στα φαινόμενα φανατισμού, τα οποία λέει ότι υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες, και προσθέτει ότι τα κατακρίνουμε με όλη μας την ψυχή. Τέλος για το μήνυμα της ημέρας του Πάσχα τονίζει ότι το Φως της Ανάστασης το ανακαλύπτεις περισσότερο εκεί που υπάρχει σκοτάδι και μας καλεί να βρεθούμε κοντά σε αρρώστους, σε ανήμπορους, σε αδελφούς μας που έχουν ανάγκη, οι οποίοι «θα μας δώσουν τα κλειδιά του παραδείσου…»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης
Μακαριώτατε, ζείτε ένα μεγάλο μέρος του βίου σας με τους Αφρικανούς ορθοδόξους. Πού νομίζετε ότι μπορεί κανείς να βρει την ευτυχία και το αληθινό φως της Ανάστασης; Στην προηγμένη Δύση ή στην αναπτυσσόμενη Μαύρη Ήπειρο;
Την Ανάσταση, τη ζει η Εκκλησία μας καθημερινά, κάθε φορά που ο ιερέας τελεί το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Ωστόσο, οι αδελφοί μας στην Αφρική, και κυρίως τα παιδιά αυτά με τα μεγάλα τεράστια μάτια, μέσα από τα οποία αναζητούν την ελπίδα, περπατώντας ώρες ολόκληρες για να βρούνε νερό, να εξασφαλίσουν την τροφή τους, να βρεθούνε στο σχολείο, στους δικούς τους, αυτοί είναι που ζούνε καθημερινά τον Γολγοθά και την Ανάσταση μαζί… Είναι η στιγμή που λυγάει η ψυχή του ανθρώπου, όταν βλέπει ότι πολλά από αυτά τα παιδιά δεν έχουν τα βασικά προς το ζειν… Δεν έχουν παπούτσια… Δεν έχουν τα καλά που έχουν τα παιδιά μας στις προηγμένες χώρες… Αλλά, ωστόσο, έχουν την τεράστια δύναμη που τους προσφέρει η πίστη, ξεπερνώντας καθημερινά τις δυσκολίες, μαθαίνοντας να αντιμετωπίζουν τις καθημερινές προκλήσεις σε μία δύσκολη ζωή, που για αυτά είναι η απόδειξη της ψυχικής τους δύναμης… Από αυτήν την έννοια, το Φως της Ανάστασης το ανακαλύπτεις περισσότερο εκεί που υπάρχει σκοτάδι. Και να είστε σίγουροι ότι στα βάθη της Αφρικής, εκεί όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι δύσκολες, μέσα στις καλύβες όπου τρεμοσβήνει το φως μίας λάμπας πετρελαίου, το Άγιο Φως αγκαλιάζει περισσότερο τις ψυχές των ανθρώπων…
Και για όλους αυτούς τους ανήμπορους και ξενιτεμένους πρόσφυγες; Πού βρίσκεται η δική τους πραγματική Ανάσταση, Μακαριώτατε;
Η πραγματική Ανάσταση σε όλους αυτούς τους πρόσφυγες βρίσκεται στη θέληση των ισχυρών της γης να εισακούσουν την αγωνία τους να ξεφύγουν από την λαίλαπα των δυστυχιών και του πολέμου… Δεν μας τιμά ως Χριστιανούς να αποστρέφουμε το πρόσωπό μας από το πρόβλημα των παράνομων μεταναστών. Να αποστρέφουμε το πρόσωπό μας από τους εμπερίστατους αδελφούς μας… Άλλωστε, αυτοί είναι οι αδελφοί μας που θα μπορέσουν να μας εξασφαλίσουν την βασιλεία των ουρανών… Το είδατε άλλωστε… Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός κάθησε κοντά πολλές φορές κοντά σε εκείνους που η κοινωνία εκείνης της εποχής θεωρούσε μιάσματα. Δίπλα, σε αμαρτωλούς, σε πόρνες, σε ληστές. Κάποιοι από αυτούς εκέρδισαν την Αιώνια ζωή. Ας μην διστάσουμε λοιπόν και εμείς να βρεθούμε κοντά σε αρρώστους, σε ανήμπορους, σε αδελφούς μας που έχουν ανάγκη. Είναι εκείνοι που θα μας δώσουν τα κλειδιά του παραδείσου…
Και πώς οι νέοι μας, Μακαριώτατε, θα μπορούσαν να ανακαλύψουν έτι περαιτέρω αυτήν την αληθινή πίστη; Και το επισημαίνω αυτό διότι έχει αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό μία συζήτηση αν οι νέοι μας πρέπει αποκλειστικά να ενημερώνονται για τη δική μας θρησκεία μέσα ειδικά σε μαθησιακά περιβάλλοντα, όπως τα σχολεία μας…
Το έχω ξαναπεί και δε θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω! Παντού υπάρχουν οι καλές και οι κακές εικόνες στη ζωή μας. Παντού υπάρχουν οι αγνοί εκπρόσωποι της θρησκείας αλλά και οι φανατικοί. Δείτε το Ισλάμ. Μπορείτε να δείτε φωτισμένους ανθρώπους να το εκπροσωπούν μέσα από τις ιδέες που εκείνο πρεσβεύει και οι οποίες αν και μη αποδεκτές είναι σεβαστές, αλλά την ίδια στιγμή, μπορείτε να δείτε και τους φανατικούς μουσουλμάνους που διψάνε για την καταστροφή, για τον αφανισμό των ανθρώπων και κυρίως αφανισμό των ψυχών… Παρόμοια φαινόμενα φανατισμού υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες, τα οποία ούτε επικροτούμε ούτε υιοθετούμε, αλλά κατακρίνουμε με όλη μας την ψυχή… Οι αδελφοί μας, οι νέοι μας έχουν ανάγκη κυρίως από αγάπη, και μέσα από την αγάπη και μέσα από το δικαίωμα που τους δίνει η εκκλησία μας, με το πιο ελεύθερο πρόσωπο που υπάρχει στον κόσμο, μπορούμε να τα κερδίσουμε για πάντα…
Και ποιος είναι ο ρόλος της Εκκλησίας της Αφρικής και του Απόδημου Ελληνισμού για να κερδίσουμε αυτόν όλον τον κόσμο, Μακαριώτατε;
Να είστε σίγουροι ότι ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από υλικά μεγαλεία, από πολυτέλειες, από επιτηδευμένες παρουσίες. Έχει ανάγκη από την απλότητα… Έχει ανάγκη να δει τον διάκονο, τον ιερέα, τον δεσπότη, τον ίδιο τον Πατριάρχη να προσπεράσει την εικόνα που πολλές φορές δημιουργείται για αυτούς και να βρεθούν κοντά στους ξενιτεμένους, τους ανήμπορους, τους φτωχούς, τους μετανάστες. Από αυτήν την έννοια, είναι θεάρεστο το έργο των εκκλησιών που φροντίζουν όσο μπορούν τους ανήμπορους. Η Εκκλησία είναι ευτυχισμένη όταν τα μέλη της νιώθουν την ευτυχία και όχι όταν η ευτυχία περιορίζεται στους λίγους και προύχοντες…
Μακαριώτατε, ζείτε κυρίως στην Αίγυπτο, όπου στο μεγαλύτερο ποσοστό της οι κάτοικοι είναι Μουσουλμάνοι. Τι σημαίνει αυτό για το έργο σας αλλά και για το ρόλο που μπορεί να παίξει το ιεραποστολικό μας πατριαρχείο στη σύσφιγξη των λαών των χωρών της Ελλάδας, της Αιγύπτου αλλά και της Κύπρου;
Καταρχήν, να ξεκινήσω από το τελευταίο: δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από αυτή που ζούμε σήμερα, βλέποντας αυτήν την ισχυρή συνεργασία μεταξύ των χωρών μας με τους ηγέτες των χωρών μας, τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Άμπντελ Φατάχ Αλ Σίσι, με τον Έλληνα Πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη να τείνουν αυτήν συνεργασία αγάπης και φιλίας. Για το λόγο αυτό τους ευχαριστούμε θερμά, και πάνω από όλα την Αίγυπτό μας που μάς στηρίζει το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο μας και τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό, που αποτελούν πλέον τις γέφυρες ανάμεσα στην Ευρώπη και τον Αραβικό κόσμο. Αλλά, την ίδια στιγμή, θα ήθελα να μιλήσω για αυτό το μοναδικό φαινόμενο συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων, φαινόμενο μοναδικό στον κόσμο, που οφείλεται κατά κύριο στη ψυχή και την καρδιά των Αιγυπτίων και του λαοπρόβλητου ηγέτη της Χώρας του Νείλου, Άμπντελ Φατάχ Αλ Σίσι, που τον ευχαριστούμε θερμά και ευχόμαστε ο Θεός να στηρίζει πάντοτε το έργο του…
Και για την Ελλάδα, τούτες τις Άγιες Ημέρες, ποια είναι η πατρική ευχή Σας;
Μέσα από τα βάθη της πατριαρχικής μου καρδιάς, εύχομαι ο απλός κόσμος να ζήσει σύντομα τη δική του Ανάσταση. Όλη η αγαπημένη μας πατρίδα έζησε μία Μεγάλη Εβδομάδα που έχει κρατήσει χρόνια ολόκληρα με τα οικονομικά προβλήματα… Είμαι σίγουρος, το πιστεύω και το εύχομαι, πολύ σύντομα, ο ελληνικός λαός να ζήσει μέσα στις καρδιές του το «Χριστός ανέστη»… Το αξίζει… Το αξίζουν οι κόποι όλων μας… Το αξίζει η Ελλάδα μας…