Κακά τα ψέματα!.. Ο Έλληνας αγαπά την πατρίδα του, γιατί είναι ο χώρος όπου κατοικούν άνθρωποι με κοινή καταγωγή, μιλούν την ίδια γλώσσα, έχουν την ίδια θρησκεία, τα ίδια ήθη κι έθιμα. Κάτω απ' τη σκέπη αυτής της πατρίδας ζουν και μεγαλουργούν οι Έλληνες. Κι έχει απόλυτο δίκιο ο ποιητής που λέει:
"Πατρίδα σαν τον ήλιο σου, ήλιος αλλού δεν λάμπει". Ο Έλληνας και να ξενιτευτεί, θέλει να ξαναγυρίσει στην αγαπημένη του πατρίδα. Νοσταλγεί, σαν άλλος Οδυσσέας, να δει "καπνόν αναθρώσκοντα". Κι όταν κινδυνεύει η αγαπημένη του πατρίδα, πότε θυμάται το "ίτε παίδες Ελλήνων" και πότε το "μολών λαβέ"! Κι αυτό μη το ξεχνάμε ποτέ!..
.jpg)
ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ έκπληξη, αλλά και ικανοποίηση, διαβάσαμε σήμερα στην εφημερίδα «Εστία» ένα ρεπορτάζ σχετικά με τις δηλώσεις που έκανε με έμφαση ο Βρετανός πρωθυπουργός κ. Νταίηβιντ Κάμερον ότι «η Αγγλία είναι χριστιανική χώρα με χριστιανικές αξίες»! Η επαναφορά των χριστιανικών αξιών στα πολιτικά επιχειρήματα σε κράτη όπως η Βρετανία, αποτελεί μια μεγάλη καινοτομία για τις εν πολλοίς «αποχριστιανισμένες» κοινωνίες, λέει η «Εστία», η οποία, αναφερόμενη στην Ορθόδοξη χώρα μας, θυμίζει ότι «η Κυβέρνησις επιμένει όχι μόνον να αρνείαι κάθε συζήτηση για τον χριστιανικό χαρακτήρα της χώρας, αλλά αγωνίζεται μανιωδώς να καταργήσει τα θρησκευτικά στα σχολεία». Και καταλήγει λέγοντας: «Εδώ ούτε η Αντιπολίτευσις έχει το θάρρος να απευθύνει τέτοιο μήνυμα»!
Άλλη μία ευχάριστη έκπληξη μας επιφύλαξε σήμερα και η εφημερίδα «δημοκρατία» δημοσιεύοντας εικόνες Ηρώων του 1821 δίπλα σε αγίους της Εκκλησίας μας, θυμίζοντάς μας ορισμένα άρθρα του παρελθόντος όπου υποστηρίζαμε κι εμείς την αγιοποίηση του Θοδωρή Κολοκοτρώνη (βλέπε ιστοσελίδα μας).
Τι είναι η πατρίδα μας; Χωρίς αμφιβολία, αν θελήσουμε να φιλοσοφήσουμε και λίγο, ο Έλληνας κατάφερε να πορευτεί μέσα στην μακραίωνη Ιστορία του έχοντας ως κανόνα ζωής το τρίπτυχο: Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια.Τι είναι, όμως, Πατρίδα;
Η έννοια της πατρίδας άρχισε να διαμορφώνεται από τότε που ο άνθρωπος σταμάτησε τη νομαδική περιπλάνηση. Συνδέθηκε με τον τόπο που καλλιεργούσε, που έθαβε τους αγαπημένους του νεκρούς, που μεγάλωνε τα παιδιά του, που ζούσε ο ίδιος κι η οικογένειά του.
Πολλές φορές, για τον τόπο αυτό πολεμούσε τους επιδρομείς. Αυτή είναι η έννοια της ιδιαίτερης πατρίδας. Βεβαίως, ο σχηματισμός της έννοιας της πατρίδας οφείλεται στους αρχαίους προγόνους μας. Πρώτοι αυτοί απ' όλους τους λαούς ανάπτυξαν τη φιλοπατρία σαν ανώτερη αρετή. Κι όλοι οι πόλεμοι των Ελλήνων, ανέκαθεν, ήταν πόλεμοι αμυντικοί. Το ίδιο κι οι δικοί μας πόλεμοι, όπως ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του υπέροχου Εικοσιένα, ο πόλεμος του Σαράντα κ.ά.
Κακά τα ψέματα!.. Ο Έλληνας αγαπά την πατρίδα του, γιατί είναι ο χώρος όπου κατοικούν άνθρωποι με κοινή καταγωγή, μιλούν την ίδια γλώσσα, έχουν την ίδια θρησκεία, τα ίδια ήθη κι έθιμα. Κάτω απ' τη σκέπη αυτής της πατρίδας ζουν και μεγαλουργούν οι Έλληνες. Κι έχει απόλυτο δίκιο ο ποιητής που λέει: "Πατρίδα σαν τον ήλιο σου, ήλιος αλλού δεν λάμπει". Ο Έλληνας και να ξενιτευτεί, θέλει να ξαναγυρίσει στην αγαπημένη του πατρίδα. Νοσταλγεί, σαν άλλος Οδυσσέας, να δει "καπνόν αναθρώσκοντα". Κι όταν κινδυνεύει η αγαπημένη του πατρίδα, πότε θυμάται το "ίτε παίδες Ελλήνων" και πότε το "μολών λαβέ"! Κι αυτό μη το ξεχνάμε ποτέ!..
.jpg)
Τι είναι η Θρησκεία μας; Για να είμεθα ειλικρινείς, η θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων ταυτίζεται σχεδόν με ένα σημαντικό μέρος της Μυθολογίας μας. Η θρησκεία αυτή δεν είναι στείρα ειδωλολατρική, όπως άστοχα υποστηρίζουν μερικοί, αλλά ένα δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων, στο οποίο έδωσαν όλα τα προϊόντα της γόνιμης φαντασίας τους, της αισθητικής τους και της φιλοσοφικής τους σκέψεως.
Εμβαθύνοντας στα γεγονότα, που περιγράφονται, βρίσκει κανείς επεισόδια παρόμοια με αυτά που υπάρχουν στην Παλαιά Διαθήκη, ιδίως όσον αφορά τη δημιουργία του κόσμου. Αυτό σημαίνει ότι το κίνητρο που οδήγησε τους αρχαίους Έλληνες σ' ορισμένα συμπεράσματα για τη δημιουργία του κόσμου ήταν το ίδιο. Ίσως μάλιστα πολλά γεγονότα να συνέβησαν πραγματικά αν και αργότερα αλλοιώθηκαν από τη φαντασία και τους δόθηκαν μυθικές προεκτάσεις. Πάντως έτσι και αλλιώς η θρησκεία και η μυθολογία των αρχαίων Ελλήνων είναι κάτι συναρπαστικό και για το σημερινό ακόμη αναγνώστη.
Σήμερα ο Έλληνας, ακολουθώντας το παράδειγμα των προγόνων του, που πρώτοι μίλησαν για ένα και αληθινό Θεό, υιοθέτησε την Διδασκαλία του γλυκύτατου Ιησού και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στο «Προσωρινό Πολίτευμα της Ελλάδος», που ψηφίστηκε στην Επίδαυρο την 1η Ιανουαρίου 1822, «μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας», αναφερόμενο στα πολιτικά δικαιώματα των Ελλήνων, λέει επί λέξει τα εξής:
«Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν, εισιν Έλληνες και απολαμβάνουσιν, άνευ τινός διαφοράς, όλων των πολιτικών δικαιωμάτων. Ομοίως, Έλληνες εισι και των αυτών δικαιωμάτων απολαμβάνουσιν όσοι, έξωθεν ελθόντες και την ελληνικήν φωνήν πάτριον έχοντες και εις Χριστόν πιστεύοντες, ζητήσωσι, παρρησιαζόμενοι εις τοπικήν ελληνικής επαρχίας αρχήν, να εγκαταριθμηθώσιν δι’ αυτής εις τους πολίτας Έλληνας» (Άρθρον 2)
Τι έχουν να πούνε, αλήθεια, όλοι αυτοί οι μυκτηρίζοντες και λοιδορούντες την επικρατούσαν θρησκείαν των Ελλήνων; Είχαν άδικο, δηλαδή, οι πατεράδες μας, που θυσιάστηκαν, για να ζούμε σήμερα εμείς ελεύθεροι, όταν έλεγαν ότι για να είσαι Έλληνας πρέπει να πιστεύεις στον Χριστό; Και όσοι υποστηρίζουν τον «βελούδινο χωρισμό» Κράτους και Εκκλησίας τι έχουν να πούνε πλέον σ’ αυτούς που τους εμπιστεύθηκαν με την ψήφο τους όπου άλλα υπόσχονταν και άλλα πράττουν;
Κλείνοντας, θεωρούμε αυτονόητο το θέμα της μεγάλης αξίας και χρησιμότητας του θεσμού της Οικογένειας, το κύτταρο αυτό της ελληνικής κοινωνίας, που επί χιλιάδες χρόνια διαιώνισε το είδος της φυλής και του Γένους! Τίποτε άλλο.
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ