Πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα από την ημέρα που έγινε γνωστή η ντροπιαστική εγκύκλιος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, της εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία απαγορεύει σε μοναχούς και ηγουμένους του Αγίου Όρους, να επισκέπτονται Μητροπόλεις, να πραγματοποιούν πνευματικές ομιλίες και γενικότερα να έχουν επαφές με τον κόσμο χωρίς την προηγούμενη άδεια της Ιεράς Συνόδου.
Πρέπει να κατανοήσουμε όλοι, ότι αυτό που έγινε δεν είναι τυχαίο, ειδικά μάλιστα όταν αυτήν την εγκύκλιο την έχουν υπογράψει Ιεράρχες που θα περίμενε κανείς να τους δει, μπροστάρηδες σε μία επανάσταση που θα έπρεπε να κάνει η εκκλησία για όλα τα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον της ορθοδοξίας αυτήν την εποχή.
Αντιθέτως και μετά λύπης αντιλαμβανόμεθα ότι εκείνοι τα έβαλαν με το άγιο Όρος.
Εννέα μητροπολίτες πήραν αυτήν την σοβαρή ιστορική απόφαση που ουσιαστικά αποκόπτει το άγιο Όρος από την εκκλησία της Ελλάδος και δημιουργεί τεράστιο χάσμα αλλά κυρίως αφαιρεί το δικαίωμα ,σε όσους δεν μπορούν να πάνε στο άγιο Όρος, να ακούσουν τον αυθεντικό λόγο.
Εννέα μητροπολίτες και όχι ολόκληρη η Ιεραρχία αποφασίζει για ένα τέτοιο σοβαρό θέμα με ποια δικαιολογία άραγε;
Η απαγόρευση αυτή, συνεχίζει να γεννά πολλά ερωτηματικά, γι αυτούς που την εισηγήθηκαν και κυρίως γι αυτούς που έβαλαν την υπογραφή τους, σε ένα κείμενο που διχάζει την εκκλησία και σκανδαλίζει τον λαό.
Σε προηγούμενο κείμενό μας, εκφράσαμε την ανησυχία μας για την απόφαση αυτή.
Αυτό ήταν το μόνο μέλημα που είχαν οι εκπρόσωποι της εκκλησίας, αυτήν την εποχή; και όχι τόσα άλλα επικίνδυνα για την ορθοδοξία θέματα που διαδραματίζονται κάτω από την μύτη τους αλλά κάνουν ότι δεν τα βλέπουν;
Αυτή μας λοιπόν η αντίδραση, βρήκε σύμφωνους και χιλιάδες άλλους συμπολίτες μας, οι οποίοι συμμερίστηκαν την άποψή μας για το γεγονός. Τα σχόλια βεβαίως που ανήρτησαν γι αυτήν την είδηση, ήταν τουλάχιστον ντροπιαστικά για τους εκπροσώπους της εκκλησίας. Λυπούμεθα που μπορεί με το άρθρο μας να σκανδαλίσαμε τον απλό λαό που τον ενημερώσαμε για το γεγονός αλλά κάποια στιγμή, θα πρέπει να παίρνουμε όλοι το μερίδιο της ευθύνης των πράξεών μας και ειδικά οι εκπρόσωποι της εκκλησίας, οι οποίοι δεν θα πρέπει να βρίσκονται στο απυρόβλητο..
Αυτή μας λοιπόν η αντίδραση, βρήκε σύμφωνους και χιλιάδες άλλους συμπολίτες μας, οι οποίοι συμμερίστηκαν την άποψή μας για το γεγονός. Τα σχόλια βεβαίως που ανήρτησαν γι αυτήν την είδηση, ήταν τουλάχιστον ντροπιαστικά για τους εκπροσώπους της εκκλησίας. Λυπούμεθα που μπορεί με το άρθρο μας να σκανδαλίσαμε τον απλό λαό που τον ενημερώσαμε για το γεγονός αλλά κάποια στιγμή, θα πρέπει να παίρνουμε όλοι το μερίδιο της ευθύνης των πράξεών μας και ειδικά οι εκπρόσωποι της εκκλησίας, οι οποίοι δεν θα πρέπει να βρίσκονται στο απυρόβλητο..
Εδώ θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς πως οι αγιορείτες είναι ευπρόσδεκτοι στις μητροπόλεις ,όταν πρόκειται να φέρουν τα ιερά κειμήλια του αγίου Όρους ( άγια λείψανα, τίμια δώρα, εικόνες της Θεοτόκου) και όχι όταν πρόκειται να μιλήσουν στον κόσμο, να απευθύνουν λόγια ανακούφισης, παρηγοριάς και να μεταφέρουν μηνύματα της αγιορείτικης ζωής;
Για να καταλάβουμε λίγο το μέγεθος αυτής της ατυχούς κι επικίνδυνης οδηγίας θα πρέπει να αναλογιστούμε και τα μεγέθη των ανθρώπων που πήραν αυτήν την απόφαση αλλά και τα μεγέθη αυτών που προέρχονται από το άγιο όρος, των οποίων απαγορεύτηκε η επαφή τους με τον κόσμο.
Αν για παράδειγμα ζούσε ο άγιος Παίσιος και του ζητούσε μια μητρόπολη να έρθει, να μιλήσει στον κόσμο θα έπρεπε να περάσει από την Ιερά Σύνοδο για να του δοθεί άδεια επειδή θα ήταν αγιορείτης;
Μήπως ξεχάσαμε ποιοι προέρχονται από το άγιο Όρος και τι έχουν προσφέρει στον λαό, στα γράμματα και στην σωτηρία των ψυχών;
Μήπως έχουμε δει ποιους έχει γράψει η ιστορία και ποιοι μνημονεύονται για την προσφορά τους στην ορθοδοξία και στον τόπο; Όχι βέβαια αρχιερείς που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις αλλά άνθρωποι που προέρχονται από το άγιο Όρος, είτε συνδέθηκαν με το Όρος, όπως ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Ευγένιος Βούλγαρης, ο Βαρθολομαίος ο Κουτουλουμουσιανός και τόσοι άλλοι . Τέτοιους βγάζει το άγιο Ορος.
Αυτοί γράφτηκαν στην ιστορία γιατί πρόσφεραν, με κακουχίες βέβαια, ταλαιπωρίες και προβλήματα αλλά πρόσφεραν . Δεν κάθονταν σε φαρδιές πολυθρόνες και έπαιρναν αποφάσεις για το πως θα αποκόψουν τον κόσμο από τους αγιορείτες .
Άλλωστε όπως είναι γνωστό, σχεδόν πάντοτε οι μητροπολίτες αν κι όχι όλοι, εχθρεύονταν τα μοναστήρια και καταδίωκαν τους μοναχούς.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις μητροπολιτών που έκλεισαν μοναστήρια έδιωξαν μοναχούς ή μοναχές από την περιοχή τους.
Φιλομόναχοι αρχιερείς υπάρχουν λίγοι και αυτοί δυστυχώς σε αυτή την κρίσιμη στιγμή σιωπούν, σκύβουν το κεφάλι στην απόφαση που θα την γράψει ιστορία για τον διωγμό των αγιορειτών.
Αυτή η απόφαση βέβαια υποβαθμίζει και την κυριαρχία των ίδιων των Μητροπολιτών διότι εκείνοι θα πρέπει να ζητούν άδειες, για να καλούν αγιορείτες στην Μητρόπολή τους αλλά φαίνεται οι πιέσεις ήταν τέτοιες, που προς το παρόν δεν το σκέφτονται αυτό.
Αίσθηση πάντως έχει κάνει το γεγονός ότι η εγκύκλιος αυτή αναφέρεται μόνο στους αγιορείτες και όχι στους μοναχούς που προέρχονται από άλλες χώρες γεγονός που δημιουργεί ακόμη περισσότερα ερωτηματικά.
Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών πάντως έδειξε ίσως το πραγματικό του πρόσωπο στο άγιο Όρος, στο οποίο από όσο γνωρίζουμε οφείλει πολλά και αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο πήρε μια τέτοια απόφαση; Αυτή είναι η αγάπη που δείχνει στον λαό; Την στιγμή που γονατίζει από την κρίση και τις ελλείψεις και την πλήρη εγκατάλειψη, του αφαιρεί το δικαίωμα να ακούσει πνευματικά λόγια από μοναχούς που προέρχονται από το περιβόλι της Παναγίας;
Μήπως τον έχει ενημερώσει κανείς πόσοι άνθρωποι αναπνέουν πνευματικά με τη βοήθεια των αγιορειτών; Ή μήπως θεωρεί ότι οι αρχιερείς του, κατεβαίνουν μέσα στον κόσμο, γίνονται ένα με αυτόν , τον αφουγκράζονται και του προσφέρουν αγνή αγάπη και συμπαράσταση;
Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από εκπροσώπους της εκκλησίας που κρατούν αποστάσεις από το λαό ούτε από εκπροσώπους της εκκλησίας που υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στις μανάδες που γονατίζουν καθημερινά, στους άνεργους πατεράδες, στους απεγνωσμένους νέους. Όχι δεν έχουν ανάγκη από τέτοιους αλλά από απλούς και ταπεινούς εκπροσώπους του Θεού που χτυπιούνται καθημερινά από τους πειρασμούς αλλά μένουν όρθιοι και κοιτούν τον κόσμο στα μάτια και υψώνουν τα χέρια με πόνο στο Θεό κάθε λεπτό της ώρας και όχι μόνο στις μεγάλες εορτές μπροστά στον κόσμο.
Τελικά η ιστορία επαναλαμβάνεται και αποδεικνύει γι άλλη μια φορά το χάσμα που υπήρχε και υπάρχει ανάμεσα στους θεσμικούς και χαρισματικούς παράγοντες της εκκλησίας
Αλλά βλέπετε η ιστορία έχει να μας θυμίσει πολλά, για την στάση των αρχιερέων στο πέρασμα των αιώνων. για ακόμη πιο σημαντικά γεγονότα που είχαν να κάνουν με τον ίδιο τον Εσταυρωμένο Χριστό.
Ο Θεός να μας συγχωρέσει...
Διαβάστε ΕΔΩ το άρθρο που ενημερώνει για την τραγική εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου.
Διαβάστε ΕΔΩ την εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου
https://www.briefingnews.gr/orthodoxia/ennea-mitropolites-evalan-tafoplaka-stis-sheseis-agioy-oroys-ekklisias#sthash.ZNi3XcZb.dpbs