Γράφει ο Γιώργος Πετράκης
Έμπλεξε την «γραμμή» η Μόσχα για την καταγωγή της σλάβικης γραφής και έτσι αφού πρώτα δυσαρέστησε την Σόφια, τώρα ενοχλεί και τα Σκόπια, καθως χαρακτηρίζει την σλαβική γλώσσα μετεξέλιξη της Ελληνικής και αποδίδει στους Θεσσαλονικιούς Κύριλλο και Μεθόδιο την διάδοση του κυριλλικού αλφάβητου στην Ρωσία.
Είχε προηγηθεί μια δήλωση του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν κατά την διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβανοφ για την προέλευση της σλαβικής γλώσσας, που έβαλε φωτιές καθως θεωρήθηκε ότι δικαίωνε τον ψευτο-«Μακεδονισμό» των εθνικιστικών κύκλων των Σκοπίων έναντι του Βουλγαρικού εθνικισμού.
Ο κ. Πούτιν όπως μετέδωσαν τα σκοπιανά ΜΜΕ, υποδεχόμενος τον Πρόεδρο Ιβανοφ, εξέφρασε τη χαρά του που η συνάντηση συμπίπτει με την ημέρα που στη Ρωσία εορτάζεται η ημέρα της σλαβικής γραφής, η οποία, όπως είπε, έφθασε στη Ρωσία «από τη μακεδονική γη» χωρίς να διευκρινίσει φυσικά τι εννοεί με τον όρο αυτό.
Η αναφορά αυτή του κ. Πούτιν προκάλεσε εντονότατες αντιδράσεις στην Σόφια, που θεωρεί ότι η κυριλλική γραφή γεννήθηκε σε περιοχές είτε της Βουλγαρίας είτε της σημερινής ΠΓΔΜ που παγίως βρέθηκαν στο στόχαστρο του Βουλγαρικού αλυτρωτισμού.
«Δεν έχει σημασία ποιος και από που πέρασε. Αυτό δεν αποτελεί ευρωπαϊκή προσέγγιση. Το σημαντικό είναι ότι περίπου 300 εκατομμύρια άνθρωποι διαβάζουν και γράφουν στα κυριλλικά και συμβάλλουν στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Δεν εχει σημασία το ερώτημα από που προήλθε..» ήταν το σχόλιο του Μπόικο Μπορισοφ, πρωθυπουργού της Βουλγαρίας.
Δήλωση υποχρεώθηκε να κάνει και η εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ της Βουλγαρίας Αικατερινα Ζαχαριεβα υπογραμμίζοντας ότι ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος το 2012 σε επίσκεψη του στην Σόφια είχε δηλώσει ότι η Βουλγαρία είναι αυτή που μετέφερε την κυριλλική γραφή στην Ρωσία…
Ο διευθυντής του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου της Σόφιας Μποζινταρ Ντιμιτροφ σε δηλώσεις του τόνισε ότι «την εποχή του Κύριλλου και του Μεθόδιου, η «Μακεδονία» ήταν ήδη 200 χρόνια μέρος της Βουλγαρίας. Οπότε, τι Μακεδονία και παραμύθια! Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Αυτό που γνωρίζουμε ως επίσημη ρωσική θέση είναι ότι ο Ρώσος Πατριάρχης έχει δηλώσει πως την αλφάβητο, την γραφή και τον χριστιανισμό η Ρωσία τα πήρε από τη Βουλγαρία»…
Την περασμένη Τρίτη όμως με την ευκαιρία του εορτασμού της ημέρας της ρωσικής γλώσσας προς τιμήν του κορυφαίου λογοτέχνη και ποιητή της Ρωσίας, Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, ο οποίος γεννήθηκε την ίδια ημέρα στις 6 Ιουνίου του 1799, η Ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα έσπευσε να τιμήσει την ημέρα με μια ανάρτηση (ΕΔΩ):
«Η ρωσική γλώσσα ανήκει στην οικογένεια των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Στη διαμόρφωση της καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι μοναχοί Κύριλλος και Μεθόδιος από τη Θεσσαλονίκη, καθώς και ο Αγιορείτης μοναχός Μάξιμος ο Γραικός, με τη δημιουργία του ρωσικού αλφάβητου τον 9ο αιώνα με σκοπό τη διάδοση της Αγίας Γραφής στους σλαβόφωνους.
Το ρωσικό αλφάβητο προέρχεται από το Κυριλλικό -μια παραλλαγή του ελληνικού (βυζαντινού)- και αποτελείται από 33 γράμματα: 21 σύμφωνα και 10 φωνήεντα, καθώς και από το “μαλακό” και το “σκληρό” σημείο, που αν και δεν αποτελούν από μόνα τους φωνήματα, καθορίζουν τις ιδιότητες των γραμμάτων που προηγούνται.
Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της ρωσικής γλώσσας έπαιξε ο μεγάλος Ρώσος διαφωτιστής και επιστήμονας Μιχαήλ Λομονόσωφ (1711 – 1765) ο οποίος καθιέρωσε τη χρήση της στη λογοτεχνία και στα γράμματα. Στη αρχή του 19ου αιώνα, ο μεγάλος Ρώσος ποιητής Αλεξάντρ Πούσκιν κατάφερε να εκσυγχρονίσει τη ρωσική γλώσσα, σταθεροποιώντας και καθορίζοντας τους γραμματικούς και συντακτικούς της κανόνες. Ο ίδιος είχε πει χαρακτηριστικά : «Η ελληνική γλώσσα χάρισε στη σλαβική τους νόμους της δικής της καλομελετημένης γραμματικής, τους θαυμάσιους τρόπους της, τη μεγαλόπρεπή ροή του λόγου, με άλλα λόγια, την υιοθέτησε απαλλάσσοντάς την έτσι από τις αργές χρονοβόρες βελτιώσεις».
Το ρωσικό αλφάβητο προέρχεται από το Κυριλλικό -μια παραλλαγή του ελληνικού (βυζαντινού)- και αποτελείται από 33 γράμματα: 21 σύμφωνα και 10 φωνήεντα, καθώς και από το “μαλακό” και το “σκληρό” σημείο, που αν και δεν αποτελούν από μόνα τους φωνήματα, καθορίζουν τις ιδιότητες των γραμμάτων που προηγούνται.
Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της ρωσικής γλώσσας έπαιξε ο μεγάλος Ρώσος διαφωτιστής και επιστήμονας Μιχαήλ Λομονόσωφ (1711 – 1765) ο οποίος καθιέρωσε τη χρήση της στη λογοτεχνία και στα γράμματα. Στη αρχή του 19ου αιώνα, ο μεγάλος Ρώσος ποιητής Αλεξάντρ Πούσκιν κατάφερε να εκσυγχρονίσει τη ρωσική γλώσσα, σταθεροποιώντας και καθορίζοντας τους γραμματικούς και συντακτικούς της κανόνες. Ο ίδιος είχε πει χαρακτηριστικά : «Η ελληνική γλώσσα χάρισε στη σλαβική τους νόμους της δικής της καλομελετημένης γραμματικής, τους θαυμάσιους τρόπους της, τη μεγαλόπρεπή ροή του λόγου, με άλλα λόγια, την υιοθέτησε απαλλάσσοντάς την έτσι από τις αργές χρονοβόρες βελτιώσεις».