"Εγκλημα κατά της ανθρωπότητας": 1800 Παλαιστίνιοι συνεχίζουν για 12η ημέρα την απεργία πείνας
στις Ισραηλινές φυλακές καταγγέλλοντας τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησής τους
Οι άθλιες, απαράδεκτες και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης των Παλαιστινίων κρατουμένων στις φυλακές του Ισραήλ, που διαρκώς χειροτερεύουν, οδήγησαν τους φυλακισμένους να ξεκινήσουν από τη Δευτέρα 17 Απρίλη, «Μέρα αφιερωμένη στους κρατούμενους», μαζική απεργία πείνας.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Πέπη Οικονομάκη
Ξεκίνησαν από μερικές εκατοντάδες, έφθασαν τους 1800 και ο αριθμός των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων που συμμετέχουν στην απεργία πείνας διεκδικώντας τον σεβασμό των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων τους, τον σεβασμό των Διεθνών Συνθηκών, των Αποφάσεων της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης, του Διεθνούς Δικαίου, συνεχώς αυξάνεται.
"Ήμουν μόλις 15 ετών, όταν φυλακίστηκα για πρώτη φορά. Ήμουν μόλις 18, όταν ένας Ισραηλινός ανακριτής με ανάγκασε να τεντώσω τα πόδια μου καθώς στεκόμουν γυμνός στην αίθουσα ανακρίσεων και μετά με χτύπησε στα γεννητικά μου όργανα.
Λιποθύμησα από τον πόνο και το χτύπημα που έκανα καθώς έπεσα, μου άφησε ένα μόνιμο σημάδι στο μέτωπο...", περιγράφει ο πρωτεργάτης της απεργίας Μαρουάν Μπαργούτι, βουλευτής και ηγετικό στέλεχος του Παλαιστινιακού κινήματος Φάταχ, ο οποίος συνελήφθη τον Απρίλιο του 2002 και καταδικάστηκε για φόνο και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση σε 5 φορές ισόβια συν 40 χρόνια.
Κατά τη δίκη, ο Μπαργούτι αρνήθηκε το δικαίωμα να έχει υπεράσπιση και δεν αναγνώρισε τη νομιμοποίηση και την δικαιοδοσία του Ισραηλινού δικαστηρίου.
Ανάμεσα στους Παλαιστίνιους υπό αιχμαλωσία, υπάρχουν παιδιά, πολλά από τα οποία είναι κάτω των 16 ετών γυναίκες, μέλη του κοινοβουλίου, ακτιβιστές, δημοσιογράφοι, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακαδημαϊκοί, πολιτικά πρόσωπα, στρατιωτικοί, συγγενείς άλλων φυλακισμένων. Κάποιοι από αυτούς αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, είναι κατάκοιτοι και η ζωή τους διατρέχει μεγάλο κίνδυνο.
Ανάμεσα στους Παλαιστίνιους υπό αιχμαλωσία, υπάρχουν παιδιά, πολλά από τα οποία είναι κάτω των 16 ετών γυναίκες, μέλη του κοινοβουλίου, ακτιβιστές, δημοσιογράφοι, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακαδημαϊκοί, πολιτικά πρόσωπα, στρατιωτικοί, συγγενείς άλλων φυλακισμένων. Κάποιοι από αυτούς αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, είναι κατάκοιτοι και η ζωή τους διατρέχει μεγάλο κίνδυνο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε ο πρέσβης της Παλαιστινιακής Αρχής στην Αθήνα, Μαρουάν Τομπασί, οι Παλαιστίνιοι φυλακισμένοι υφίστανται βασανιστήρια, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και ιατρική αμέλεια. Κάποιοι έχουν σκοτωθεί ενώ ήταν υπό κράτηση. Σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση του Συλλόγου Παλαιστίνιων Φυλακισμένων, περίπου 200 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι έχουν πεθάνει από το 1967, εξαιτίας τέτοιων ενεργειών.
Σήμερα, περίπου 6.500 είναι ακόμα στη φυλακή, μεταξύ τους και κάποιοι που κατέχουν παγκόσμια ρεκόρ για την πιο μακρόχρονη κράτηση πολιτικού κρατούμενου.
Το Ισραήλ έχει εγκαθιδρύσει ένα διπλό νομικό καθεστώς, ένα είδος δικαστικού απαρτχάιντ, που ουσιαστικά παρέχει ατιμωρησία στους ισραηλινούς που διαπράττουν εγκλήματα εναντίον Παλαιστινίων.
"Η Συμφωνία του Όσλο του 1993", τόνισε ο πρέσβης της Παλαιστινιακής Αρχής στην Αθήνα, "προέβλεπε την αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και αντίο γι’ αυτό σήμερα ζητάμε και επιμένουμε να σταματήσει ο αργός θάνατος των φυλακισμένων.
Το απάνθρωπο σύστημα του Ισραήλ αποικιακής και στρατιωτικής κατοχής έχει ως στόχο να σπάσει το ηθικό των κρατουμένων και του έθνους στο οποίο αυτοί ανήκουν, προκαλώντας τους σωματικό πόνο, χωρίζοντάς τους από τις οικογένειες και τις κοινότητές τους, χρησιμοποιώντας εξευτελιστικά μέσα για να τους εξαναγκάσουν να υποταχτούν."
Δίνοντας μάλιστα μια ιδέα για τη ζοφερή εικόνα που επικρατεί στις Ισραηλινές φυλακές ο Πρέσβης έκανε λόγο για κελιά απομόνωσης 1μ χ 2μ χωρίς φως με μια μικρή τρύπα στο έδαφος για να κάνουν οι κρατούμενοι την ανάγκη τους. Κάποιοι είναι αναγκασμένοι να στέκονται για πολλές ώρες με τα χέρια ψηλά και με καλυμμένο το πρόσωπό τους με σακί, ενώ άλλοι στέκονται ολόκληρα 24ωρα με τα χέρια δεμένα πίσω και τα πόδια τους να κρέμονται.
Σημειώνει μάλιστα ότι για πολλούς από τους κρατουμένους δεν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες ή δεν έχουν δικαστεί, καν.
Βάσει της πολιτικής που έχει υιοθετηθεί από το υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας, η Υπηρεσία Φυλακών του Ισραήλ δεν διαπραγματεύεται με τους κρατούμενους, και κάνει ξαφνικές εφόδους στα κελιά ψάχνοντας για αλάτι, το... "όπλο" των απεργών πείνας για τη διατήρηση μιας υποτυπώδους αρτηριακής πίεσης και ενάντια στη σηψαιμία...
Το Ισραήλ έχει χτίσει όλες τις φυλακές στην περιοχή του Ισραήλ και όχι στις κατεχόμενες περιοχές προκειμένου να περιορίσει τις επισκέψεις των μελών της οικογένειάς τους και να τους κάνει να υποφέρουν με μεγάλες μετακινήσεις υπό σκληρές συνθήκες.
"Η απεργία πείνας είναι η πιο ειρηνική μορφή αντίστασης που έχουμε στη διάθεσή μας. Προκαλεί πόνο μόνο σε αυτούς που συμμετέχουν και στους αγαπημένους τους, με την ελπίδα ότι τα άδεια τους στομάχια και η θυσία τους θα αντηχήσει πέρα από τους τοίχους των σκοτεινών κελιών τους", λέει ο κρατούμενος βουλευτής Μαρουάν Μπαργούτι καλώντας τη Διεθνή Κοινότητα να αντιδράσει και να απαιτήσει την εφαρμογή της Νομιμότητας.