Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2017

2017, ΜΙΑ (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ) ΔΥΣΚΟΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Υπάρχει κίνδυνος σε μερικές δεκαετίες να μιλάμε για μια Ελλάδα που δεν θα έχει Ελληνες
Αυτό σημαίνει ότι η πατρίδα μας και η πολύπαθη ελληνική κοινωνία μπαίνουν στον έβδομο χρόνο συνεχούς,

 βαθιάς και επίπονης οικονομικής κρίσης, η οποία ενέσκηψε ως αποτέλεσμα ενός στρεβλού μοντέλου ανάπτυξης και της αδυναμίας του πολιτικού συστήματος να προσαρμόσει τα δεδομένα της χώρας στις νέες συνθήκες μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Ομως πέρα από τα συστημικού χαρακτήρα προβλήματα που υπήρχαν στη χώρα, που προσέδωσαν τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στην κρίση, έχει συσσωρευτεί μια σειρά από επιπλέον προβλήματα. Ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί, το σύστημα υγείας έχει δεχτεί σοβαρό πλήγμα, όπως και το εκπαιδευτικό σύστημα, ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει συρρικνωθεί, μετά τους κεφαλαιακούς ελέγχους έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα και έχει αφελληνιστεί ο τραπεζικός τομέας, τον οποίο είχαμε χρυσοπληρώσει όλα αυτά τα χρόνια, όπως έχει αφελληνιστεί και η ελληνική επιχειρηματικότητα.

Αν σε όλα αυτά προστεθεί το δημογραφικό, τότε διαγράφεται στον ορίζοντα ένας σοβαρός κίνδυνος. Αν δε η κατάσταση αυτή, που από μόνη της είναι ανησυχητική, συνδυαστεί με την είσοδο και τον εγκλωβισμό στην πατρίδα μας προσφύγων και μεταναστών, τότε μπορούμε να προβούμε στην εκτίμηση ότι, αν η Τουρκία συνεχίσει να στέλνει με σχέδιο στη χώρα μας ανθρώπους που θέλουν ένα καλύτερο μέλλον, τότε σε μερικές δεκαετίες υπάρχει κίνδυνος να μιλάμε για μια Ελλάδα χωρίς Ελληνες. Είναι ξεκάθαρο και όποιος δεν βλέπει αυτό το υπαρκτό πρόβλημα είτε δεν γνωρίζει τα πραγματικά στοιχεία και δεδομένα του είτε αρνείται να δει την πραγματικότητα, την οποία όμως βλέπει πολύ καθαρά η Τουρκία, η οποία έχει άρει το καθεστώς βίζας για όλες τις χώρες της Αφρικής και της Ασίας και έχει βάλει αεροπορικά δρομολόγια στις χώρες αυτές με τις τουρκικές αερογραμμές (ΤΗΥ).

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όποιος από τους κατοίκους των φτωχών χωρών της Ασίας και της Αφρικής θέλει να φτάσει στην Ευρώπη, εκεί όπου έπρεπε να ξοδέψει 10.000 δολάρια, και να διακινδυνέψει την ίδια του τη ζωή, μετά το 2015 και την πολιτική «ανοικτών συνόρων», της κυρίας Χριστοδουλοπούλου, με 100 δολάρια σε δυο τρεις μέρες να βρίσκεται με σχετική ασφάλεια σε ένα νησί του Αιγαίου. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, την οποία αρνείται να δει και να αντιμετωπίσει με ένα εθνικό σχέδιο το πολιτικό κατεστημένο της πατρίδας μας ως σύνολο, όπως επιβάλλεται για τα εθνικά θέματα. Ετσι, το 2017 εισέρχεται με κακούς οιωνούς. Λυπούμαστε που αρχίζουμε τη νέα χρονιά με αυτό το μήνυμα, όμως είμαστε υποχρεωμένοι να μεταφέρουμε στους αναγνώστες μας την καθαρή εικόνα της πραγματικότητας, όσο δυσάρεστη κι αν είναι αυτή.

Απλά, ευχόμαστε οι πολίτες να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και, φυσικά, πάνω από κόμματα, πολιτικούς και ιδεολογίες, να αναλογιστούν τις ευθύνες που έχουν και να μεταφέρουν τα μηνύματα αυτά σε όλες τις κατευθύνσεις. Τέλος, κλείνοντας το πρώτο άρθρο του 2017, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης έξι χρόνων από την κυκλοφορία της εφημερίδας, θα θέλαμε να ζητήσουμε από τους αναγνώστες μας να υποστηρίξουν τη «δημοκρατία», η οποία είναι από τις ελάχιστες εφημερίδες που στηρίζεται στους αναγνώστες της, γι’ αυτό και μπορεί να υποστηρίζει με πάθος την αλήθεια αλλά και τα συμφέροντα της πατρίδας, ελέγχοντας την εξουσία και χωρίς αν έχει την ανάγκη διάφορων… πατρόνων. Καλή χρονιά.
Σάββας Καλεντερίδης
dimokratianews.gr