Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Ποτέ, μά ποτέ δέν διαψεύστηκε ὁ Χριστιανός πού θερμά Τήν ἐπικαλέστηκε.

Ἡ δύναμη τῆς εὐλογίας τῆς Παναγίας τῆς Ἱεροσολυμίτισσας
Χιλιάδες προσκυνητές, ἔτρεξαν στό Μετόχι τοῦ Παναγίου Τάφου, στή Μάνα τους, τήν Ἁγία Θεοτόκο γιά νά μοιραστοῦν μαζί Της τόν πόνο τους, τήν χαρά τους, νά καταθέσουν τά παράπονά τους, ἀλλά καί τήν εὐχαριστία τους
Τῆς Θεοπούλας Παναγιώτου
Κοσμοσυρροή παρατηρεῖται ἀπό τίς 24 Μαρτίου στό ἱστορικό Μετόχι τοῦ Παναγίου Τάφου στήν Πλάκα. Ἡ παρουσία τῆς θαυματουργῆς εἰκόνας τῆς Παναγιᾶς τῆς Ἱεροσολυμίτισσας στό ἐκκλησάκι τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἔχει προκαλέσει τό ἐνδιαφέρον χιλιάδων προσκυνητῶν. Προσκυνητές πού καταφθάνουν ὄχι μόνο ἀπό τίς διάφορες γειτονιές τῆς Ἀθήνας ἀλλά καί ἀπό τά γύρω νησιά, ἀπό τήν Πελοπόννησο, τή Στερεά Ἑλλάδα ἀκόμη καί τή Θεσσαλία, τή Μακεδονία. Ἡ ἀγάπη στήν πάναγνη Μητέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἄλλωστε δεδομένη γιά τήν πλειονότητα τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων. Κι αὐτό γιατί ἡ Ἁγία Θεοτόκος στέκει πάντοτε καί ὑπό οἱανδήποτε συνθῆκες στό πλευρό κάθε πιστοῦ. Στηρίζει πάντοτε τό εὐλογημένο αὐτό Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων. Εἶναι ἡ μάνα πού σέ παρηγορεῖ, σέ ἐνισχύει, σέ προστατεύει, σέ γιατρεύει καί κυρίως οὐδέποτε σέ διαψεύδει.
Εἶναι ἡ μάνα πού σέ παίρνει ἀπό τό χέρι γιά νά σέ ἀνεβάσει στήν κλίμακα τῆς σωτηρίας, στό πλατύσκαλο τῆς ὁποίας περιμένει γιά νά μᾶς ὑποδεχθεῖ ὁ Υἱός Της καί Θεός μας, ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς Χριστός. Εἶναι ἡ μάνα πού ἄνοιξε τήν πύλη τῆς σωτηρίας στόν ἄνθρωπο δίδοντας τέλος στήν ἀποστασία του πού ξεκίνησε ἀπό τήν Εὔα. Εἶναι τό προοίμιον τῶν θαυμαστῶν μοναδικῶν γεγονότων πού ἀκολούθησαν ἀπό τήν αὐθόρμητη συγκατάβασή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡ γέφυρα πού ἀποκαθιστᾶ τή διασαλευθεῖσα τάξη καί μεταφέρει τόν ἄνθρωπο ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό.
Ποτέ, μά ποτέ δέν διαψεύστηκε ὁ Χριστιανός πού θερμά Τήν ἐπικαλέστηκε. Ἄλλωστε ἡ λέξη «Παναγιά μου» συνοδεύει πάντα τήν ζωή τοῦ  Ἕλληνα. Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγιᾶς τῆς Ἱεροσολυμίτισσας ἐμπερικλείει τή μοναδική θά ἔλεγα δυναμική νά μᾶς μεταφέρει στόν εὐλογημένο τόπο τῆς Ἁγίας Πόλης, νά μᾶς ταξιδεύει στή Γεθσημανή. Στόν τόπο δηλαδή ὅπου ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἔντονα χαραγμένη σέ κάθε πετραδάκι, σέ κάθε γωνιά  καί προσφέρεται ἀνιδιοτελῶς σ’ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς πιστούς χριστιανούς πού θά τόν ἐπισκεφθοῦν. Καί ἀκριβῶς ἡ δύναμη αὐτή τῆς εὐλογίας «αἰχμαλώτισε» χιλιάδες προσκυνητές, οἱ ὁποῖοι στήν κυριολεξία ἔτρεξαν στή Μάνα τους, τήν Ἁγία Θεοτόκο γιά νά μοιραστοῦν μαζί Της τόν πόνο τους, τήν χαρά τους, νά καταθέσουν τά παράπονά  τους,  ἀλλά καί τήν εὐχαριστία τους γιά τήν τόσο τιμητική γιά τήν Ἀθήνα ἐπίσκεψή Της.
Νέες καί νέοι γονάτιζαν μπροστά στήν εἰκόνα καί μέ δάκρυα κατανύξεως προσκυνοῦσαν τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγιᾶς. Σκεπτόμουν πόσα καί πόσα θά ἄκουσε αὐτές τίς ἡμέρες ἡ καλή Παναγιά μας. Πόσο πολύ θά ἱκέτευσε τόν μονάκριβο Υἱό Της, τόν Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστό νά συμβάλει ὥστε νά ξεπεράσουμε ἀφενός μέν τόν προσωπικό γιά τόν κάθε πιστό Γολγοθά, ἀλλά καί τόν Γολγοθά πού διανύει ἡ εὐλογημένη αὐτή χώρα καί νά πορευτοῦμε πρός τήν Ἀναστάσιμη χαρά. Εἶδα πολλούς νά κοντοστέκονται καί ἀτενίζοντας τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Θεοτόκου νά ἀφήνουν τό νοῦ τους νά ταξιδεύει στόν οὐρανό, ἐκεῖ δηλαδή πού ὅλα  εἶναι χαρμόσυνα καί ἰδανικά, ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει λύπη καί ὀδυρμός.
Ἔβλεπα στά μάτια ὅλων τῶν προσκυνητῶν καθώς ἀποχωροῦσαν ἀπό τόν καθαγιασμένο αὐτό τόπο τοῦ Παναγίου Τάφου τήν ἱκανοποίηση ζωγραφισμένη στά πρόσωπά τους. Οἱ περισσότεροι ἔλαμπαν ἀπό χαρά, ὄχι μόνο γιατί ἀξιώθηκαν νά προσκυνήσουν τήν σεπτή εἰκόνα τῆς Παναγίας Ἱεροσολυμίτισσας ἀλλά καί ἐπιπλέον  γιατί ἔλαβαν τό δῶρο Της.  Πολλοί ἦρθαν ἄδειοι, ψυχικά κενοί, γεμάτοι ἀπό τίς θλίψεις πού γεννοῦν οἱ κάθε εἴδους κρίσεις. Καί τό ἀβάστακτο βάρος πού κουβαλοῦσαν στίς ψυχές τους ἡ Παναγιά μέ θαυμαστό τρόπο τό ἐξάλειφε, τό ἔπαιρνε, τό ἐξαφάνιζε καί στή θέση του ἔβαζε τήν χαρά, τήν ἐλπίδα, τήν παρηγορία. Ἔβαζε τούς θησαυρούς πού χάρισε στόν ἄνθρωπο ὁ λυτρωτής Χριστός. Θησαυροί σωτηρίας πού σέ βοηθοῦν νά πετάξεις καί πάλι μέ ἀγγελικά φτερά πρός τόν οὐρανό. Σέ βοηθοῦν νά ἀφουγκραστεῖς ἀπό τά χείλη τῶν Ἀγγέλων τή φράση πού ἔλεγε ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, Χριστός Ἀνέστη χαρά μου.
Μία γυναίκα ταξίδεψε ἀπό τό μακρινό Λουξεμβοῦργο προκειμένου νά προσκυνήσει τήν ἱερή εἰκόνα. «Εἶχα μεγάλη ψυχική ἀνάγκη. Κουβαλοῦσα στήν πλάτη μου τούς τελευταίους μῆνες ἀσήκωτο βάρος. Μία δύναμη ὡστόσο ὅταν  συγγενικό μου πρόσωπο μέ ἐνημέρωσε γιά τόν ἐρχομό τῆς εἰκόνας Της μέ παρακινοῦσε νά ἔρθω στήν Ἀθήνα καί νά μεταβῶ στό Μετόχι τοῦ Παναγίου Τάφου. Κι αὐτή ἡ δύναμη μέ ἔφερε νά προσκυνήσω τήν Παναγία τῆς Ἱεροσολυμίτισσας. Δέν ξέρω τί ἔγινε. Δέν ξέρω πῶς νά τό περιγράψω. Ἡ εὐλογία πού ἔλαβα ἦταν τέτοια πού εἰλικρινά σᾶς λέγω πώς φεύγω ἀνάλαφρη. Εἶναι ἕνα πρωτόγνωρο γιά μένα βίωμα. Τό μόνο πού σᾶς λέγω εἶναι ὅτι ἄξιζε τό ταξίδι. Καλό Πάσχα», μᾶς εἶπε χωρίς κἄν νά μᾶς καταθέσει τό ὄνομά της. Ἄν καί ἡλικιωμένη γυναίκα φαινόταν πώς εἶχε φτερά καί πετοῦσε, ὅπως λέμε ἀπό τήν χαρά της. Καί αὐτή δέν ἦταν ἡ μόνη περίπτωση. Ὅλοι, μά ὅλοι στήν κυριολεξία ἔφευγαν κρατώντας στό χέρι τους τό δῶρο τῆς Παναγίας μας.
Δέν εἶναι ἀκόμη τυχαία ἡ συγκυρία πού ἡ θαυματουργή εἰκόνα φθάνει στήν πρωτεύουσα, στήν Ἀθήνα. Ἄν περιγράψουμε τά ὅσα συμβαίνουν γύρω μας κάλλιστα θά χρησιμοποιούσαμε τό στίχο τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ, «ὅλα τά ‘σκιαζε  ἡ φοβέρα καί τά πλάκωνε ἡ σκλαβιά». Ὁ φόβος γιά τό αὔριο γιά τό μέλλον αὐτῆς τῆς χώρας εἶναι διάχυτος σέ ὅλες τίς Ἑλληνίδες καί σ’ ὅλους τούς Ἕλληνες. Ἡ ἰδιότυπη σκλαβιά πού ἔχουν ἐπιβάλλει οἱ δανειστές εἶναι δεδομένη καί μή ἀμφισβητήσιμη. Ὅπου καί νά κοιτάξεις θά δεῖς καταχνιά, λογιζομένη ὡς ἀνεργία, ἀπογοήτευση, ἀπελπισία, κατάθλιψη, ἀβεβαιότητα καί ἀνασφάλεια Τήν ἴδια στιγμή οἱ ἰαχές ἀπό τά τύμπανα τοῦ πολέμου στήν εὐρύτερη γειτονιά μας  γίνονται ἐνοχλητικές ἀκόμη καί στήν καθημερινότητά μας. Ὁ Ἀντίδικος ἔχει δέσει γιά τά καλά τόν εὐλογημένο αὐτόν τόπο ἐκμεταλλευόμενος τήν ἁμαρτία, νοοούμενη ὡς συνειδητή ἐπί τό πλεῖστον παραβίαση τῶν ἐντολῶν καί τοῦ νόμου τοῦ τριαδικοῦ καί μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ζοῦμε κατά γενική ὁμολογία καί βιώνουμε καιρούς ἀποστασίας ἀπό τό Θεό.
Κι ἀκριβῶς σ’ αὐτήν τήν ἄσχημη γιά τήν Ἑλλάδα συγκυρία, καταφθάνει ἡ θαυματουργή εἰνόνα τῆς Παναγίας τῆς Ἱεροσολυμίτισσας. Δέν ἦρθε ἡ βασίλισσα τῶν οὐρανῶν, μόνο γιά νά παρηγορήσει. Ἦρθε γιά νά ἐκδιώξει τόν Ἀντίδικο, νά ἐξαφανίσει τά δίκτυα τῆς ἀράχνης πού κρατοῦν σέ μία ἰδιόμορφη δουλεία τόν ἑλληνικό λαό. Ἦρθε γιά νά διαλύσει τήν καταχνιά καί τήν ἀπελπισία. Ἡ παρουσία Της κάνει τούς δαίμονες νά φρίττουν καί νά τρέπονται σέ ἄτακτη φυγή. Ἡ ἱκεσία Της στόν Χριστό γιά τήν πορεία αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, γιά τήν πορεία αὐτοῦ τοῦ τόπου εἶναι, ὅπως λέγει γνωστός γέροντας ἀσκητής τῶν Ἀγράφων ὄρων θά ἀλλάξει ἄρδην τά ὑπάρχοντα δεδομένα καί θά ἐπαναφέρουν στόν πονεμένο λαό τό χαμόγελο τῆς λευτεριᾶς ἀπό τά δεσμά τῆς δουλείας.
Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι οἱ προσκυνητές πού μετέβησαν στό Μετόχι τοῦ Παναγίου Τάφου εἶχαν τήν εὐκαιρία νά προσκυνήσουν καί μικρό τεμάχιο τοῦ Παναγίου Τάφου καί ἀντίοστοιχα τοῦ Γολγοθά πού ἔχουν μεταφερθεῖ ἀπό τήν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότητα τό 1830 γιά νά παράσχουν μόνιμη εὐλογία στούς κατοίκους τῆς πρωτεύουσας καί ἰδίως σ’αὐτούς πού ἀδυνατοῦν νά ταξιδέψουν στήν Ἁγία Γῆ.
Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας Ἱεροσολυμίτισσας ἔχει προγραμματισθεῖ νά παραμείνει στήν Ἐξαρχία τοῦ Παναγίου Τάφου καί τή Διακαινίσημο Ἑβδομάδα. Δεν ἀποκλείεται ὡστόσο ἄν παραστεῖ ἀνάγκη νά παραταθεῖ ἀκόμη περαιτέρω ὁ χρόνος παραμονῆς της. (Τελικά ἡ θαυματουργός εἰκόνα θά παραμείνει μέχρι καί τήν 31η Μαΐου)!  
ΠΗΓΗ ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2015 


Συντάκτης: ΘΕΟΠΟΥΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2015