Τουρκία: Εξελίξεις σε θέματα φορητού οπλισμού
Τους τελευταίους μήνες καταγράφονται αρκετές σημαντικές και ενδιαφέρουσες εξελίξεις όσον αφορά τον φορητό οπλισμό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας, τις οποίες συγκεντρώνουμε και παρουσιάζουμε συνοπτικά εδώ.
Πρώτη εξ αυτών είναι οι δοκιμές του νέου τυφεκίου MPT-76 (MPT: Milli Piyade Tüfeği) της ΜΚΕΚ, μια πρώτη παρτίδα 200 τεμαχίων των οποίων έχει ήδη παραδοθεί από τον περασμένο Μάιο σε Μονάδες πρώτης γραμμής της ΝΑ Τουρκίας κυρίως, για αξιολόγηση επί του πεδίου.
Επισήμως αναφέρεται ως MPT-13 (το «13» εκ του 2013 που είναι η χρονιά ολοκλήρωσης της σχεδίασής του). Υπενθυμίζεται ότι το όπλο αυτό διατηρεί τελικά το διαμέτρημα των 7,62x51mm (τα αρχικά σχέδια για το Mehmetçik-1 των 5,56mm απορρίφθηκαν) βασίζεται στο HK-417 όσων αφορά τα μηχανικά του μέρη. Η δε απόφαση για παραμονή στο διαμέτρημα των 7,62x51mm για τις συμβατικές Μονάδες Πεζικού (όλα δείχνουν πως αυτό θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ακόμη και αν το MPT-13/76 δεν προχωρήσει) δείχνει, αν μη τι άλλο, και την σαφή διδαχή από τα συμπεράσματα του πολυετή πόλεμο με το PKK αλλά και των πρόσφατων συγκρούσεων διεθνώς.
Από την άλλη πλευρά το διαμέτρημα των 5,56mm παραμένει πρώτη επιλογή για της Ειδικές Δυνάμεις όπου θεωρείται καταλληλότερο. Έτσι και στην Τουρκία οι κορυφαίες Μονάδες ειδικών επιχειρήσεων προχωρούν σε ανανέωση του οπλοστασίου του που περιελάμβανε παλαιότερες εκδόσεις κυρίως από την αραβίδα Μ-4. Τα «Μπορντώ Μπερέ» του Γενικού Επιτελείου υιοθέτησαν το γερμανικό HK-416A5, συνοδευόμενο από προσαρμοζόμενα βομβιδοβόλα M-320 και διάφορα παρελκόμενα. Οι δε Ειδικές Δυνάμεις της Τουρκικής Αστυνομίας -η οποία άρχισε να παραλαμβάνει και το νέο της πιστόλι TP-9, εγχώριο αντίγραφο του Walther P99- συνεχίζουν να παραλαμβάνουν το Sig SG-516 (σε έκδοση αραβίδας με κάννη των 14,5in, υποαραβίδας με κάννη των 10in και -σε μικρούς αριθμούς- ακριβείας PMR) που μαζί με κάποια τουρκικής κατασκευής M-4A1 και Τ-50 (εγχώρια βελτιωμένη έκδοση του ΗΚ-33Ε) που παρελήφθησαν προ ετών έχουν υποσκελίσει σχεδόν πλήρως τα παλαιότερα M-16A2 & M-4.
Από την πλευρά της η SAT του Τουρκικού Ναυτικού παραμένει στα M-4A1 (τα οποία άλλωστε είναι σχετικά πρόσφατης κατασκευής), αναβαθμίζοντάς τα όμως -όπως και τα υποπολυβόλα MP-5A3 που χρησιμοποιεί- με την προσθήκη βελτιωμένων κοντακίων, πολλαπλών ραγών picatinny και παρελκομένων όπως κάθετες εμπρόσθιες χειρολαβές, τακτικοί φακοί, ολογραφικά σκοπευτικά EOTech XPS-3 κ.ά.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την MAK της Τουρκικής Αεροπορίας, η οποία πλέον εκτός από αποστολές CSAR αναλαμβάνει και την κατάδειξη στόχων/καθοδήγηση αεροπορικών προσβολών.
Παρατηρείται λοιπόν ότι η σχεδόν κάθε Μονάδα αποκτά ξεχωριστό τύπο όπλου στην ίδια ακριβώς κατηγορία, κάτι που αν και εκ πρώτης όψεως, αποτελεί όμως συνήθη πρακτική διεθνώς όταν μιλάμε για σχετικά ολιγομελείς αμιγώς επαγγελματικές δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων που η κάθε μία έχει τα δικά της ιδιαίτερα κριτήρια επιλογής.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ανάλογο ενδιαφέρον για νεότερα όπλα των 5,56mm δεν έχει επιδείξει προς το παρόν η Τουρκική Χωροφυλακή, περιοριζόμενη σε κάποιες ποσότητες ΗΚ-33Ε που παρέλαβε προ δεκαετίας αλλά και μικρούς αριθμούς ενός άλλου γερμανικού τυφεκίου που σπάνια συναντάται σε στρατιωτική χρήση, του G-41.
Επιστρέφοντας στα «Μπορντώ Μπερέ» θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το τελευταίο διάστημα καταγράφεται μια ευρύτερη προσπάθεια ανανέωσης του συνόλου των υλικών και των όπλων που αξιοποιούν. Ως προς το τελευταίο αυτό σκέλος, κατά την διάρκεια πρόσφατης συνεκπαίδευσης με Σέρβικές Ειδικές Δυνάμεις (όπου οι Τούρκοι καταδρομείς είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή και με το G-36) επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη των συστημάτων βολής υπό γωνία CornerShot, τα οποία πρέπει να αποκτήθηκαν από το Ισραήλ προ της επιδείνωσης των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων μαζί με μικρούς αριθμούς τυφεκίων Tavor ΤΑR-21. Επίσης αποκτήθηκαν ελαφρά πολυβόλα Minimi Mk.2 των 5,56mm (και μάλιστα στην έκδοση Standard αντί της βραχύτερης Para που ήδη διέθετε η SAT) για αντικατάσταση των παλαιότερων Minimi Mk.1 και ημιαυτόματα τυφέκια ακριβείας Μ-110 SASS των 7,62x51mm που αντικατέστησαν τα SVD Dragunov και τα πανομοιότυπα ρουμανικά FPK (έτσι η Μονάδα περιορίζεται πλέον αποκλειστικά σε δυτικά διαμετρήματα). Τα όπλα αυτά προορίζονται κυρίως για τον εφοδιασμό των παρατηρητών των ζευγών ελευθέρων σκοπευτών ή των ακροβολιστών των Ομάδων Μάχης.
Κινητικότητα ως προς τα ημιαυτόματα τυφέκια ακριβείας των 7,62mm επιδεικνύουν επίσης τελευταία οι Ειδικές Δυνάμεις, τόσο της Αστυνομίας όσο και της Χωροφυλακής. Οι μεν πρώτες απέκτησαν ποσότητες του γερμανικού HK-417A2, οι δε άλλες αξιολογούν και δοκιμάζουν διάφορους τύπους όπως το G-28 (επίσης της H&K) και το Sig SG-716, ώστε να επιλεγεί το καταλληλότερο. Οι κινήσεις αυτές ίσως και να υποδεικνύουν ότι το εγχώριο Bora-12/JNG-90 δεν έχει ικανοποιήσει πλήρως, αν και έχει ήδη γνωρίσει εξαγωγική επιτυχία στο Αζερμπαιτζάν.
Όσον αφορά τα βαρέα τυφέκια ειδικών εφαρμογών, η SAT παρέλαβε πρόσφατα νέες εκδόσεις των όπλων της Barrett. Πρόκειται τόσο για ημιαυτόματα M-82A1M, όσο και για κινητού ουραίου M-95M (διαμόρφωσης «bullpup») τα οποία αντικατέστησαν τα παλαιότερα M-82A1. Τα τελευταία ωστόσο δεν αποσύρθηκαν αλλά μεταβιβάστηκαν στη SAS, την έτερη ειδική Μονάδα του Τουρκικού Ναυτικού. Αυτή αναλαμβάνει αποστολές ασφαλείας και φρούρησης εγκαταστάσεων, αναγνώρισης και εκκαθάρισης ακτών αποβάσεως και εξουδετέρωσης πυρομαχικών (αφήνοντας στην SAT τα καθήκοντα του ανορθόδοξου πολέμου και των ειδικών επιχειρήσεων σε θαλάσσιο περιβάλλον). Τυχόν χρήση των παλαιότερων M-82A1 σε καθήκοντα EOD θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον όντας πρωτότυπη για τα τουρκικά δεδομένα (αν και σε άλλες χώρες είναι αρκετά δημοφιλής).
Τέλος, το περασμένο καλοκαίρι ο Τουρκικός Στρατός παρέλαβε δοκιμαστικά μικρή ποσότητα -14 τεμάχια σύμφωνα με κάποιες πηγές- πολυβόλων minigun των 7,62mm, τύπου M-134. Τα πολυβόλα αυτά θα δοκιμαστούν τόσο επί επίγειων , όσο και επί εναέριων φορέων (έχουν ήδη θεαθεί επί ελαφρών τ/θ οχημάτων αναγνώρισης Cobra και ελικοπτέρων AS-532 Cougar). Η τεράστια ισχύς πυρός τους πιστεύεται ότι θα τους βρει διάφορες εφαρμογές σε τουρκική υπηρεσία και υπάρχουν σχέδια για εγχώρια παραγωγή 110 τεμαχίων, σε πρώτη φάση τουλάχιστον.
Δοκιμές του πολυβόλου M-134 με τις 6 περιστρεφόμενες κάννες, επί οχήματος Cobra του Τουρκικού Στρατού.