"Δεν είναι τυχαίο πως πληθαίνουν οι φωνές", αναφέρει κληρικός του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, "ακόμη και για επιστροφή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ειρηναίου...".

 'η Σύνοδος δεν έχει νομοκανονική σύσταση'
Τα επτά αιτήματα των αραβόφωνων στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων

Του Αιμίλιου Πολυγένη

Έκκληση να ακουστούν τα "δίκαια" αιτήματά τους απευθύνουν αρχιερείς και κληρικοί του αραβόφωνου ποιμνίου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Στην επιστολή που δημοσιεύει σήμερα αποκλειστικά η Romfea.gr, την οποία υπογράφουν ο Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας Θεοδόσιος και επιφανείς αραβόφωνοι κληρικοί του Πατριαρχείου, οι υπογράφοντες καλούν τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο να ανταποκριθεί σε επτά αιτήματα.
Σημειώνουν πως δεν έχουν καμία αντιπαράθεση με τον Πατριάρχη Θεόφιλο και πως τα αιτήματά τους είναι καθαρά πνευματικά και ποιμαντικά και νομοκανονικά.

Συγκεκριμένα, ζητούν να γίνονται μοναχοί και από το ποίμνιό τους, να γίνουν άγαμοι πνευματικοί που να γνωρίζουν την αραβική γλώσσα και να δημιουργηθεί εκκλησιαστική σχολή.

Μεταξύ άλλων, επισημαίνουν πως η Σύνοδος δεν έχει νομοκανονική σύσταση αλλά "γίνεται με τρόπο που αρέσει μόνον στον Πατριάρχη διότι πιστεύει ότι η Σύνοδος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων δεν είναι παρά ένα ηγουμενοσυμβούλιο.

Ο Πατριάρχης διορίζει όσους κρίνει αυτός «ικανούς»".

Σημειώνουν μάλιστα πως "οι συνοδικοί δεν αντιπροσωπεύουν τον λαό ούτε τις επαρχίες αφού δεν έχουν ποίμνιο, με εξαίρεση δύο αρχιερείς και πολλοί από αυτούς είναι Αρχιμανδρίτες".

Όπως ξεκαθαρίζουν από την αρχή οι υπογράφοντες "δεν είμαστε ανθέλληνες και δεν θέλουμε να αλλάξουμε τον παρόντα πατριάρχη με άραβα κάτι το οποίο καταγγέλλουμε σαν μεγάλο ΨΕΜΑ, διότι δεν έχουμε κανένα εθνικό κίνητρο, αγαπάμε την Ελλάδα, σεβόμαστε τον ρόλο που έχει παίξει για τα πανάγια προσκυνήματα και την Ορθοδοξία μας στη μέση Ανατολή".

Το κλίμα για τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο είναι αρκετά βαρύ.

Οι πιέσεις που ασκούνται από την αραβόφωνη πλευρά και η δυσφορία που υπάρχει για την αντιπαράθεση με το Πατριαρχείο Αντιοχείας έχουν αναστατώσει τη διοίκηση του παλαίφατου Πατριαρχείου.

"Δεν είναι τυχαίο πως πληθαίνουν οι φωνές", αναφέρει κληρικός του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, "ακόμη και για επιστροφή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ειρηναίου...".

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή που φέρνει στην δημοσιότητα η Romfea.gr:

ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

ΑΙΤΗΜΑ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΛΑΟΥ ΤΟΥ ΑΡΑΒΟΦΩΝΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ

Παναγιώτατε
Μακαριώτατοι
Σεβασμιώτατοι και Θεοφιλέστατοι
Πατέρες και Αδελφοί,

Το περιεχόμενο του γράμματος αυτού συντάχθηκε με πολλή αγωνία για την τύχη των ορθοδόξων πιστών της Εκκλησιάς Ιεροσολύμων και της Ορθόδοξης Εκκλησίας γενικότερα που σήμερα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, αλλά αυτά καλύπτονται κάτω από το σύνθημα, ότι μια ομάδα φανατικών αράβων ορθοδόξων θέλουν την αραβοποίηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Όσοι πήραν την πρωτοβουλία να μπουν μπροστά και να αποκαλύψουν και να εξηγήσουν το τι συμβαίνει στον εκκλησιαστικό χώρο της Εκκλησίας Ιεροσολύμων, αντί να γίνονται δεκτοί με ευχαριστίες, απειλούνται και ήδη αντιμετωπίζονται κατά παράδοξο τρόπον από την Ηγεσία του Πατριαρχείου με καθαίρεση και διωγμό.

Παρόλα αυτά, πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους όποιες και αν είναι οι συνέπιες διότι το κίνητρο μας είναι το καλό της Εκκλησίας και όχι οι προσωπικές φιλοδοξίες διότι τότε θα είχαμε διαφορετική συμπεριφορά, της υποκριτικής υπακοής, γνωστής στους εκκλησιαστικούς κύκλους.

Βάζουμε το εκκλησιαστικό μέλλον μας σε άμεσο κίνδυνο, προς χάρη της αλήθειας, για να μάθει ο κόσμος την πραγματικότητα των προβλημάτων και μετά θα τους αφήσουμε στην κρίση του Θεού, διότι πιστεύουμε ότι άλλα συμφέροντα εξυπηρετούνται με την αδιαφορία των υπευθύνων που μας κάνει να αμφιβάλλουμε αν αυτοί είναι γνήσιοι ποιμένες μας, γιατί ὁ ποιμένας ο καλός βάζει την ζωή του για να σώσει τα πρόβατα από τούς λύκους. Για ότι συμβεί θα δώσουν λόγο στο Θεό την ημέρα της τελικής κρίσης.

Επειδή είμαστε μέλη του αραβόφωνου ποιμνίου και ζούμε τα προβλήματα των πιστών και τις επιθέσεις που δέχονται λόγω της αδιαφορίας της Εκκλησιαστικής των ηγεσίας από ετεροδόξους, εκθέσαμε επανειλημμένως στον Πατριάρχη μας κ. Θεόφιλο τους προβληματισμούς και τις αγωνίες του κόσμου, επί παρουσία του Αρχιγραμματέα και άλλων Αρχιερέων του Πατριαρχείου. Περιμέναμε αρκετά την ανταπόκριση του Πατριάρχη και της Συνόδου, αλλά μάταια.

Επανήλθαμε με αγάπη και ταπείνωση, υπενθυμίζοντας τα αιτήματα αλλά κτυπούσαμε σε αυτιά κουφών και μάλιστα άρχισαν να μας κατηγορούν ότι είμαστε ανθέλληνες και ότι θέλουμε να αλλάξουμε τον παρόντα πατριάρχη με άραβα κάτι το οποίο καταγγέλλουμε σαν μεγάλο ΨΕΜΑ, διότι δεν έχουμε κανένα εθνικό κίνητρο, αγαπάμε την Ελλάδα, σεβόμαστε τον ρόλο που έχει παίξει για τα πανάγια προσκυνήματα και την Ορθοδοξία μας στη μέση Ανατολή.

Τα αιτήματα μας είναι καθαρά πνευματικά και ποιμαντικά και νομοκανονικά .

1. Ζητάμε όπως νέοι και νέες από το ποίμνιο να μπορούν να γίνονται Μοναχοί, κάτι που δεν επιτρέπει η σημερινή Ηγεσία, αλλά κρατά πάντα ένα μικρό αριθμό μοναχών αραβόφωνων, για να δικαιολογεί ότι δεν ενδιαφέρονται πολλοί εντόπιοι, όπως μας αποκαλούν για τον μοναχισμό. Όταν κάποιος από τους αραβόφωνους πιστούς εκφράζει επιθυμία να γίνει μοναχός, του φέρνουν χίλια εμπόδια και περιμένει χρόνια να εγκριθεί το αίτημα του, ενώ ένας ελληνικής καταγωγής ασχέτου ηθικής συμπεριφοράς, γίνεται αμέσως δεκτός και χειροτονείται χωρίς κανένα δισταγμό, μόνο και μόνο επειδή είναι Έλληνας. Αυτό γίνεται αιτία ώστε δεκάδες κληρικοί και Αρχιερείς, παιδιά της Εκκλησίας Ιεροσολύμων να υπηρετούν σήμερα σε άλλες ορθόδοξες Εκκλησίες. Είναι αυτό στοργική αντιμετώπιση της Μητέρας εκκλησίας και χριστιανική Δικαιοσύνη;

2. Ζητάμε να υπάρχουν και άγαμοι πνευματικοί που να γνωρίζουν την αραβική γλώσσα για να δέχονται τους πιστούς στο μέγα μυστήριο της Ιερής Εξομολόγησης και να κατευθύνουν την ζωή των πιστών στην τελείωση και να τους καθοδηγούν στο δρόμο της σωτηρίας, στο δύσκολο κοινωνικό περίβολο που ευρίσκονται.

3. Ζητάμε να αναγνωρισθεί το πρώτο και μοναδικό γυναικείο μοναστήρι που ιδρύθηκε στην Ιορδανία από τον Μακαριστό Πατριάρχη Διόδωρο στο Ντιμπίν και ανεγέρθη εκ θεμελίων με τους κόπους του Αρχιμανδρίτου Χριστοφόρου Ατάλλα και φιλοξενεί από το 1999 αρκετές Μοναχές και Δόκιμες και είναι πνευματικό κέντρο στην Ιορδανία για χιλιάδες πιστούς.

4. Ζητάμε να δημιουργηθεί μία θεολογική και μία Εκκλησιαστική σχολή κληρικών για να διδάσκονται οι νέοι την χριστιανική ορθόδοξη διδασκαλία και να προετοιμάζονται για την διδαχή των χριστιανικών αληθειών εις τα σχολεία, να ἐχουν εφόδια για να αντιμετωπίζουν τις προπαγάνδες των ετεροδόξων και να συστήνουν κατηχητικά σχολεία σε όλα τα χωριά και τις πόλεις διότι τα υπάρχοντα δεν είναι αρκετά. Ελλείψει αυτών των σχολών πολλοί νέοι σπουδάζουν σε Λατινικά και προτεσταντικά σχολεία και εισέρχονται στα κολλέγια κληρικών των Λατίνων και των προτεσταντών και προς βαθύτατη λύπη μας καταλήγουν στις τάξεις του λατινικού ή προτεσταντικού κλήρου. Αλλά για αυτά δεν διαμαρτύρεται και δεν πονά η Ορθόδοξη Ηγεσία, και αυτό μας κάνει να διερωτούμεθα αν είναι πραγματικοί ποιμένες που αφήνουν τα 99 πρόβατα και ψάχνουν το ένα.

5. Ζητάμε να υπάρχουν Μητροπόλεις ή Επισκοπές, για να υπάρχει πνευματική δραστηριότητα και ποιμαντική ευθύνη και να μην περιμένουν όλα την έγκριση του πατριάρχη ,διότι δυστυχώς στο πατριαρχείο μας δεν υπάρχουν ποιμαίνοντας μητροπολίτες αλλά τιτουλάριοι με αποτέλεσμα το ποίμνιο να μένει χωρίς ποιμένα , κάτι το οποίο είναι καταστροφικό για το μέλλον της Ορθοδοξίας στη πατρίδα μας

6. Ζητάμε να έχουν λόγο στη διοίκηση της Εκκλησίας και ορισμένα μέλη από το ποίμνιο. Η Ηγεσία σήμερα συνεργάζεται και εκπροσωπείται από λαϊκά μέλη. Ποιά είναι αυτά; Άτομα που έχουν άγνοια από Εκκλησία, και εάν είναι Χριστιανοί, δεν συμμετέχουν ούτε κατανοούν τα ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας, έχουν να μεταλάβουν από τη βάπτιση τους και τους παρουσιάζουν ως «προύχοντες», που απολαμβάνουν τιμής στην κοινωνία. Ζητάμε Να έχουν λόγο στα εκκλησιαστικά δρώμενα άτομα πιστά, που ζουν μυστηριακή και πνευματική ζωή, να μη αισθάνονται αποκομμένοι και ξένοι μέσα στην ίδια τους την πατρίδα και τη μητέρα τους Εκκλησία, στην οποία σήμερα έχουν περισσότερα δικαιώματα ξενόφερτοι κληρικοί που δεν γνωρίζουν τα ήθη και τα έθιμα και την γλώσσα του τόπου μας και μοιάζουν σαν αλεξιπτωτιστές , που μερικοί από αυτούς ταπεινώνουν τους εντοπίους κληρικούς και πιστούς με τις σκανδαλιστικές συμπεριφορές τους που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια μας έρχονται έτοιμοι μεγάλοι σε ηλικία κληρικοί άγνωστοι, εις βάρος της αστελέχωτης και συνεπώς ανύπαρκτης παρουσίας της πατριαρχικής σχολής η οποία ήταν το φυτώριο της αγιοταφιτικής μας αδελφότητος μέσα στην οποία συμβίωναν έλληνες και άραβες , που μόνον σήμερα απαρτίζετε με 7-8 παιδιά και αυτά είναι ελληνικής καταγωγής .

7. Ζητάμε την νομοκανονική σύσταση της Συνόδου. Η σύσταση της σημερινής Συνόδου γίνεται με τρόπο που αρέσει μόνον στον Πατριάρχη διότι πιστεύει ότι η Σύνοδος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων δεν είναι παρά ένα ηγουμενοσυμβούλιο. Ο Πατριάρχης διορίζει όσους κρίνει αυτός «ικανούς». Οι συνοδικοί δεν αντιπροσωπεύουν τον λαό ούτε τις επαρχίες αφού δεν έχουν ποίμνιο, με εξαίρεση δύο αρχιερείς και πολλοί από αυτούς είναι Αρχιμανδρίτες. Για να κρατήσουν τη θέση τους στη Σύνοδο και να μην ξεπέσουν από την πατριαρχική εύνοια, και να μπορούν οι Αρχιμανδρίτες να γίνουν Αρχιερείς, τα μέλη της, οι συνοδικοί, γίνονται αφωνότεροι ιχθύος. Εάν κάποιος συνοδικός τολμήσει να αντισταθεί στη γνώμη του πατριάρχη την ίδια στιγμή βλέπει τη πόρτα της εξόδου. Ποιές λοιπόν μπορεί να είναι οι προσδοκίες για ένα καλλίτερο μέλλον της Εκκλησίας μας;

Αυτά είναι τα αιτήματα που υποβάλαμε στην πνευματική μας Ηγεσία και για τα οποία αγωνιζόμαστε με ταπείνωση και αγάπη προς την εκκλησιαστική μας Αρχή, που χρόνια κρατά τα αυτιά της κλειστά και το χειρότερο, παρερμηνεύει τις προθέσεις μας και διαστρέφει τα κίνητρα μας.

Εάν αυτά τα αιτήματα είναι αντιχριστιανικά η ανθελληνικά, κρίνετε Εσείς και αν τα βρίσκετε άδικα και παράλογα από ποιμαντικής και εκκλησιολογικής άποψης, τότε να υποστούμε οποιαδήποτε ποινή και διωγμό.

Είμαστε πρόθυμοι για κάθε διάλογο που θα φέρει θετικά αποτελέσματα, αν και αμφιβάλλουμε για την επιτυχία αφού μάταια προσπαθήσαμε τα περασμένα χρόνια.

Γνωρίζουμε ότι οι τοπικές εκκλησίες δεν αναμειγνύονται στα εσωτερικά άλλης Εκκλησίας.

Αλλά εδώ πρόκειται για καταστροφικό κατρακύλισμα για την ορθόδοξη Εκκλησία στην Αγία Γή, που είναι σοβαρή υπόθεση του συνόλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Εάν ένα μέλος πάσχει τότε όλο το σώμα πάσχει. Αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε.

Προ διετίας το ποίμνιο και τα ορθόδοξα σωματεία με επιστολή τους που υπέγραψαν πάνω από 6.000 πιστοί ανέφεραν το πρόβλημα στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτουμε.

Γι αυτό παρακαλούμε να επέμβετε να τεθεί ένα τέλος στην αντικανονικότητα της διοίκησης και των αυθαιρεσιών του πατριάρχη στην Εκκλησία Ιεροσολύμων, με οποιονδήποτε τρόπο θεωρείτε σωστών, προτού θρηνήσουμε την Ορθοδοξία στα ερείπια της Αγίας Σιών.

Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας Θεοδόσιος

Αρχιμανδρίτης Χριστοφόρος Αττάλλα

Αρχιμανδρίτης Μελέτιος Μπάσαλ

Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Κακκίς

romfea