Νιώθω περήφανος
Ἐφημερίδα
"Φιγκαρό": Σὲ μία συνέντευξή σας σὲ Ρώσους δημοσιογράφους
ἀποκαλύψατε ὅτι βάλατε πάνω στὸν Πανάγιο Τάφο στὰ Ἱεροσόλυμα ἕνα σταυρὸ ποῦ σᾶς
εἶχε δώσει ἢ μητέρα σας. Ὑπήρξατε ἐν τούτοις καὶ παλιὸ μέλος τῆς ΚGΒ.
Πῶς
συμβιβάζονται αὐτὲς οἱ δύο ἀντιφατικὲς πραγματικότητες;
Βλαντιμὶρ Πούτιν: Ἢ ζωὴ εἶναι γεμάτη ἀντιθέσεις.
Ὅταν πάψουν νὰ ὑπάρχουν ἀντιθέσεις, τότε αὐτὸ θὰ σημάνει τὸ θάνατο. Ἢ Ρωσία δὲν
εἶναι μία χώρα τεχνητή· ἔχει μακρὰ ἱστορία.
Καὶ παρ' ὅλες τὶς προσπάθειες ποῦ
ἔγιναν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς σοβιετικῆς περιόδου, στάθηκε ἀδύνατο νὰ ξεριζωθοῦν
οἱ πολιτισμικὲς ρίζες τοῦ ἔθνους.
Μοιάζει μὲ τὸ χορτάρι στὶς λεωφόρους τῶν
μεγάλων πόλεων, ποῦ τελικὰ κατορθώνει νὰ ξετρυπώσει μέσα ἀπὸ τὴν ἄσφαλτο. Ἢ
μητέρα μου ἦταν ἄνθρωπος πιστός, σὲ μία ἐποχὴ ποῦ ἢ λατρεία ἦταν κάτι ἐπικίνδυνο
στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση. Μὲ εἶχε βαφτίσει κρυφὰ στὴν Ἐκκλησία.
Γιατί, λοιπόν, νὰ
προκαλεῖ ἔκπληξη τὸ γεγονὸς ὅτι... μου ἔδωσε τὸ σταυρό της νὰ τὸν βάλω στὸν τάφο τοῦ Κυρίου
μας, στὰ Ἱεροσόλυμα;... Νιώθω περήφανος ποῦ ἀνήκω στὴ ρωσικὴ ὀρθοδοξη Ἐκκλησία.
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ μὲ πληρεῖ καὶ δημιουργεῖ ἕναν προσωπικὸ δεσμὸ μὲ τὸ λαό μου καὶ
τὸν πολιτισμό του. Ἡ πίστη μου προσφέρει μία ἠθική, μοῦ χαρίζει ἐσωτερικὴ
γαλήνη.