Γιατί η Ελλάδα να μην εξάγει αμυντικά προϊόντα όπως το Ισραήλ;
Aυτό ήταν το ερώτημα που έθεσε εμμέσως πλην σαφώς ο πρωθυπουργός Αντώνης
Σαμαράς στην χθεσινή του ομιλία στο συνέδριο του Economist, λέγοντας μεταξύ
άλλων:
«Αν με ρωτάτε τι μπορεί να παράγει (σ.σ. η
Ελλάδα) με ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια θα σας απαντούσα πολύ απλά – με δύο
λέξεις: Τα πάντα! Δείτε άλλες χώρες, αντίστοιχου μεγέθους.
Δείτε την Φιλανδία, τη Σουηδία, τη Δανία, ακόμα και την Ολλανδία. Αλλά και τη Ιρλανδία, αν εξαιρέσει κανείς τις πρόσφατες αστοχίες της. Δείτε ακόμα και το Ισραήλ, για να έλθουμε πιο κοντά μας. Ό,τι παράγουν και εξάγουν οι χώρες αυτές, μπορούμε μακροπρόθεσμα να το παράγουμε και να το εξάγουμε κι εμείς. Δηλαδή τι; Αυτό που σας είπα: τα πάντα! Για ποιο λόγο, άραγε, δεν θα μπορούσε κι η Ελλάδα, πέρα από Τουρισμό και Ναυτιλία που πρωταγωνιστεί και πρέπει να παραμείνει σε αυτούς τους δυο τομείς η μεγάλη πρωταγωνίστρια (…) να έχει μια δική της ΝΟΚΙΑ, όπως η Φιλανδία; Μήπως δε διαθέτουμε δεκάδες χιλιάδες νέους επιστήμονες που διαπρέπουν κι εδώ και σε όλο τον κόσμο; Για ποιο λόγο δεν θα μπορούσαμε να έχουμε την πρωτοπορία της Δανίας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ή την πρωτογενή παραγωγή και τη μεταποίηση της Ολλανδίας; Ή ακόμα την προσέλκυση των μεγαλυτέρων εταιριών διαδικτύου που εγκαταστάθηκαν στην Ιρλανδία ή και τις χρηματοπιστωτικές της υπηρεσίες; Και γιατί όχι την τεχνολογική υπεροχή αλλά και τις εξαγωγικές επιδόσεις, που έχει σε μια σειρά από νευραλγικούς τομείς το Ισραήλ;
Όλα αυτά θα μπορούσε να τα κάνει και η Ελλάδα. Τίποτε δεν της λείπει.
Χώρια που έχουμε, επί πλέον, και μοναδική γεωπολιτική στρατηγική θέση. Αλλά δεν μπορούμε να τα κάνουμε με τις
στρεβλώσεις όπως αυτές που είχαμε ως σήμερα. Με την γραφειοκρατία να μπλοκάρει
τα πάντα. Με τα Πανεπιστήμια σε μόνιμη κατάληψη. Με τη δικαιοσύνη να παίρνει
χρόνια να βγάλει αποφάσεις. Και με τη δημόσια διοίκηση παραλυμένη. Την αλήθεια
λέω. Έτσι δεν μπορούμε».
Πέρα από τις γνωστές στρεβλώσεις, θα μπορούσαμε να θέσουμε 3 συγκεκριμένα
ερωτήματα:
1. Το άρθρο 3 του Νόμου 3978/2011 εισήγαγε την έννοια της Εθνικής Αμυντικής
Βιομηχανικής Στρατηγικής και στις 30 Οκτωβρίου του 2011 συγκροτήθηκε επιτροπή
από υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΕΘΑ, επιτελείς της ΓΔΑΕΕ και εκπροσώπους της
εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας για την κατάρτισή της. Ποιοι είναι οι στόχοι,
ποιο το χρονοδιάγραμμα και ποιες οι ενέργειες που αναλήφθησαν για την υλοποίησή
της;
2. Για ποιο λόγο η κυβέρνηση ασχολείται με αλλαγές διοικήσεων στα ΕΑΣ, όταν η
εταιρεία μαζί με την ΕΛΒΟ, βρίσκεται σε διαδικασία αποκρατικοποίησης και δεν
ορίζει ένα Δ.Σ. με μέλη που θα παρέχουν αμισθί τις υπηρεσίες τους; Για ποιο λόγο
δεν προχωρά η είσπραξη του ιρακινού χρέους $126 εκατ. προς τα
ΕΑΣ από παλαιότερες πωλήσεις οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών στην
μεσανατολική χώρα;
3. Για ποιο λόγο το ΥΠΕΘΑ δεν υποστηρίζει μέσω υπηρεσιακών παραγόντων την
προώθηση αμυντικού υλικού της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στο εξωτερικό και
ιδιαίτερα των μη κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων που έχουν αποκλειστικά εξαγωγικό
προσανατολισμό; Για ποιο λόγο η Ελλάδα εμφανίστηκε και πάλι στην IDEX-2013, σε
μία από τις μεγαλύτερες αμυντικές εκθέσεις παγκοσμίως, χωρίς Εθνικό περίπτερο
που θα συγκέντρωνε όλες τις Ελληνικές, δημόσιες και ιδιωτικές εταιρείες, όπως
πράττει εδώ και χρόνια η Τουρκία;
strategyreports.wordpress.com