Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Ελλάδα – Τουρκία: Oι καμπάνες του κινδύνου ηχούν.

του Πάρη Καρβουνόπουλου. Ακόμη και σε εποχές που η χώρα βρισκόταν σε πόλεμο, είναι αμφίβολο αν ο ερχομός του νέου χρόνου γινόταν με τόση επιφύλαξη, ακόμη και φόβο, για όσα έρχονται. Ακόμη και στα σκληρά χρόνια της κατοχής υπήρχε η αίσθηση του αγώνα, της αντίστασης και η χειροπιαστή ελπίδα ότι το τέλος του μαρτυρίου είναι κοντά.
Το 2013 είναι βέβαιο ότι γίνεται δεκτό μέσα σε κλίμα φοβικό και με την ελπίδα να είναι το πιο σημαντικό δώρο που όμως κανείς δεν πήρε αυτές τις γιορτές. Δεν είναι διαπιστώσεις απαισιόδοξων.
Είναι πεποίθηση που προκύπτει από γεγονότα. Η νέα χρονιά, υπάρχει διάχυτη η ανησυχία, δεν θα είναι απλά δύσκολη οικονομικά. Η πιθανότητα να κληθεί η χώρα να αντιμετωπίσει απειλές και έμπρακτες αμφισβητήσεις στα εθνικά θέματα είναι εξαιρετικά μεγάλη.
Και αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στην στρατιωτική ηγεσία. Ελπίζουμε και στην πολιτική ηγεσία της χώρας. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα, 2 Ιανουαρίου, η κυβέρνηση ξεκινά τη νέα χρονιά με συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, στην οποία θα ληφθεί απόφαση για τα απαραίτητα εδώ και χρόνια ανταλλακτικά των αεροσκαφών F 16. Αλλά όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το ”Onalert”, η ανησυχία που επικρατεί στην στρατιωτική ηγεσία δεν πρόκειται να καταλαγιάσει απ΄ αυτή την απόφαση. Αντιθέτως: Οι εκτιμήσεις των Γενικών Επιτελείων και των ανώτατων στελεχών τους , που έχουν και εγγράφως διατυπωθεί, κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις που έχει η κρίση στις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και από την παροιμιώδη αδιαφορία πολλών υπουργών Άμυνας να διοικήσουν επί της ουσίας. Κάτι που προϋποθέτει τη λήψη αποφάσεων που χρόνια τώρα έπαιρναν αναβολή, έχοντας οδηγήσει σήμερα σε ανυπέρβλητα προβλήματα τη στρατιωτική μηχανή της χώρας.
Όχι, κανείς δεν μιλά για “νέους εξοπλισμούς” , όπως έσπευσαν τις τελευταίες ημέρες να “αποκαλύψουν” γνωστοί κύκλοι που παίζουν πάντα το ρόλο “γραφείων προώθησης” οπλικών συστημάτων. Διαβάσαμε πολλά απίθανα για αγορές δισεκατομμυρίων που περιελάμβαναν λίγο απ΄όλα. Οι στρατιωτικοί γελούν πικρά με την εμμονή κάποιων να ζουν στις εποχές του “ελληνικού εξοπλιστικού σούπερ μάρκετ”, που τελικά διέλυσε αντί να αναβαθμίσει το οπλοστάσιό μας. Οι στρατιωτικοί ζητούν να υποστηριχθεί άμεσα και δραστικά το υπάρχον οπλοστάσιο. Αυτό είναι αρκετό, μέχρι να μπορέσει να ανασάνει η χώρα, υποστηρίζουν. Ο στόχος της επιστροφής των ποσοστών διαθεσιμότητας σε αποδεκτά όρια είναι η αγωνία και ο στόχος των στρατιωτικών, και αυτό, επαναλαμβάνουμε, το έχουν κάνει σαφές στους πολιτικούς προϊσταμένους τους.
Τα όσα μπορούν να προκύψουν στην περιφέρεια της χώρας, αλλά ακόμη και οι απειλές που ενδέχεται να κληθεί να αντιμετωπίσει εντός του 2013, κάνουν την ανάγκη για πραγματικό συμμάζεμα και νοικοκύρεμα των Ενόπλων Δυνάμεων, επιτακτική. Και απ΄ αυτή τη λογική δεν μπορεί να εξαιρεθούν οι υπάρχοντες εξοπλισμοί της.
Την ίδια ώρα ο σημαντικότερος παράγοντας για την εύρυθμη λειτουργία του στρατεύματος, τα στελέχη και το προσωπικό του, βρίσκονται σε πραγματική μάχη καθημερινής επιβίωσης. Έχοντας υποστεί δραματικές μειώσεις, χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά, οι στρατιωτικοί καλούνται να είναι έτοιμοι για όλα. Και θα είναι.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η αδυναμία των κυβερνήσεων των τελευταίων τριών ετών να υπερασπιστούν τα αυτονόητα στις ΕΔ δεν θα έχει σοβαρές επιπτώσεις. Η μαζική φυγή έμπειρων, άξιων και καταρτισμένων στελεχών αναμένεται σύντομα να κορυφωθεί. Η έλλειψη οποιασδήποτε προοπτικής και ελπίδας, απειλεί να απλώσει παντού ένα πέπλο απαξίωσης που μπορεί να αποδειχτεί καταστροφικό. Και όπως σχεδόν όλοι οι άνθρωποι της Άμυνας έχουν επισημάνει, η χώρα μπορεί να αντέξει τα πάντα , όχι όμως τη κατάρρευση των Ενόπλων Δυνάμεων.
Το καμπανάκι θα χτυπήσει και στο σημερινό ΚΥΣΕΑ. Ελπίζουμε κι ευχόμαστε ότι αυτή τη φορά θα ακουστεί. Γιατί αυτή τη φορά, μπορεί να’ ναι το τελευταίο…
ΟnAlert