Ελλάδα: Το παγκόσμιο φυτώριο ανθρωπίνων οργάνων και ιστών, τώρα και με νόμο!

…. Βάσει του νόμου 3984/ΦΕΚ 150/Α/27.06.2011 της κυβέρνησης Παπανδρέου, με τον οποίο ρυθμίζονται οι γενικές αρχές και οι προϋποθέσεις αφαίρεσης οργάνων από ζώντες και θανόντες ανθρώπους με σκοπό τη μεταμόσχευση στο ανθρώπινο σώμα…. από το 2013 και εν αγνοία της πλειοψηφίας των πολιτών, η Ελλάδα μετατρέπεται ουσιαστικά σε τροφοδότη χώρα οργάνων και ανθρωπίνων ιστών για όλο τον πλανήτη. Θα είμαστε δηλαδή το παγκόσμιο φυτώριο ανθρωπίνων οργάνων και ιστών.

Σύμφωνα με όλα τα προαναφερόμενα :

- η διάταξη περί της "εικαζόμενης συναίνεσης" ανοίγει τους ασκούς του Αίολου καθώς : καταστρατηγεί την ελεύθερη βούλησή μας, υποβιβάζει τις ανθρώπινες αξίες, μετατρέπει σε πράγμα τον άνθρωπο και τα όργανά του, υποβιβάζει την έννοια του εθελοντισμού, δημιουργεί κινδύνους για τον πληθυσμό, βάζει σε δοκιμασία τη σχέση ασθενούς και ιατρού, αγνοεί τη θέση των συγγενών του θανόντος και την ιστορική και θρησκευτική παράδοση που αποδίδουν ιδιαίτερο σεβασμό στο νεκρό.

- η ταύτιση της εγκεφαλικής νέκρωσης με το βιολογικό θάνατο, εκτός των προαναφερόμενων, νομιμοποιεί εμμέσως πλην σαφώς και την ευθανασία, επειδή η λήψη ζωτικού μοσχεύματος από εγκεφαλικά νεκρό δότη, προκαλεί τον βιολογικό θάνατό του.

Για το λόγο αυτό όμως, και επειδή η σχετική πράξη μπορεί πια να γίνει χωρίς αίτημα και χωρίς καμία προϋπόθεση, νομιμοποιείται όχι μόνο η ευθανασία αλλά και ο φόνος. Αναρωτιέμαι κιόλας πόσοι ασθενείς από εδώ και πέρα κινδυνεύουν να κηρυχτούν εγκεφαλικά νεκροί από διάφορους ασυνείδητους;

Σχετικά με την Ημερίδα μεταφέρω από το προσωπικό ιστολόγιο του πρεσβυτέρου Αντωνίου ΧΡΗΣΤΟΥ:

  Ένα θέμα που έχει προκύψει έντονα τα τελευταία 40 χρόνια και διχάζει τον ιατρικό αλλά και το θεολογικό και εκκλησιαστικόχώρο της λεγομένης βιοηθικής, σε συνδυασμό με τα νομοσχέδια που προωθούνται προς εφαρμογή με την εικαζόμενη θετική συναίνεση εκ των προτέρων όλων.. .προς δωρεά οργάνων.

Σε γενικές γραμμές περιληπτικά αποκομίσαμε προσωπικά ότι : Ο όρος Εγκεφαλικός θάνατος , θεσπίστηκε σε συνδυασμό με την έναρξη των μεταμοσχεύσεων και «ανακαλύφθηκε» ως όρος, από την Επιτροπή του Χάρβαντ το 1968, για να μπορέσει να παρακάμψει τα νομικά θέματα που προέκυπταν από την εξάπλωση των μεταμοσχεύσεων και το ουσιαστικό «τέλειωμα» των δοτών, αφού η βαρεία τους κατάσταση, σε συνδυασμό τα πολλά έξοδα και τον μακρύ χρόνο νοσηλείας τέτοιων περιστατικών είναι ασύμφορα για πολλούς. Επίσης τα όργανα στην πράξη δεν ωφελούν από νεκρό εντελώς δότη. Όμως ο εγκεφαλικά νεκρός, δεν είναι νεκρός, γιατί έχει πολλές αντιδράσεις και έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά που κάποιοι έχουν επανέλθει ή πέθαναν μετά.

Θεολογικά δεν μπορεί η Εκκλησία να συμβιβαστεί με βάση την πατερική της παράδοση και την Θεολογία του προσώπου, με πρακτικές τέτοιες από στιγμή που η ίδια η επιστημονική κοινότητα δεν συμφωνεί και αντιδρά για αυτό τον όρο και από στιγμή που ο άνθρωπος έχει κέντρο της ζωής του, όχι τον εγκέφαλο αλλά την καρδιά που προϋπάρχει πριν τον εγκέφαλο και αυτή νεκρώνεταιτελευταία στον άνθρωπο κατά τον βιολογικό θάνατο.

Ο Θεός είναι που αποφασίζει πότε και πόσο θα ζήσει κάποιος και δεν δικαιούται κανείς άλλος να αποφασίζει γι΄ αυτό αφαιρώντας μία ζωή για να σωθεί άλλος από τα όργανα του. Η ιερότητα του προσώπου είναι πάνω από όλα.

Η Εκκλησία της Ελλάδος τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με την συνοδική επιτροπή βιοηθικής, έχει κάνει κάποιες άστοχες, αντιφατικές και λανθασμένες διατυπώσεις …και είναι πρέπον και επισήμως να ανασκευάσει και να διορθώσει προς αποκατάσταση της αλήθειας και τον σκανδαλισμό του ποιμνίου.

Όταν αναγράφεται εγκεφαλικός θάνατος, ως διάγνωση ο γιατρός με βάση το νόμο έχει δύο επιλογές ή να δώσει τα όργανα προς μεταμόσχευση ή να αφαιρέσει τα μηχανήματα και μάλιστα το εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα προβλέπεται και φυλακή , απόλυση και μεγάλο χρηματικό πρόστιμο. Μία τέτοια κατευθυνόμενη πίεση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περάσει σε θεολογικό επίπεδο.

Μίλησαν:

Ο κ. Αθανάσιος Αβραμίδης, καρδιολόγος, Ομότιμος Καθηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: « Ὁ λεγόμενος εγκεφαλικός θάνατος είναι πραγματικός θάνατος; »

Ο κ. Κωνσταντίνος Καρακατσάνης, καθηγητής της Πυρηνικής Ιατρικής του Α.Π. Θ. , με θέμα: «Η επινόηση του εγκεφαλικού θανάτου, λόγοι, ασυνέπειες και αντιφάσεις και συνέπειες».

Ο κ. Εμμανουήλ Παναγόπουλος, επίκουρος καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: «Διασώζεται ο εγκεφαλικός θάνατος;»

Ο αιδεσ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Στέφανος Στεφόπουλος, της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος, με θέμα: «Εγκεφαλικός θάνατος. Πώς μία καινοφανής θεωρία, αναιρεί την ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου».

Ο αιδεσ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος, της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, με θέμα: «Δείγματα ερμηνευτικής και Πατερικής προσεγγίσεως, αναιρετικά της εννοίας του εγκεφαλικού θανάτου».

της Χριστίνας Σαλεμή
redskywarning.