Πριν από μερικές εβδομάδες το γεγονός της καταδρομικής επιχείρησης του Ισραηλινού στρατού στα πλοία τα οποία μεταφέρανε ανθρωπιστική βοήθεια προς την Γάζα είχε μονοπωλήσει την θεματολογία των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης πρωτοστάτησαν στους επιθέσεις οι οποίοι εξαπολύθηκαν εναντίον της κυβερνήσεως του Ισραήλ. Αρκετοί Έλληνες δημοσιογράφοι απέδειξαν την ευαισθησία τους καταδικάζοντας την ‘δολοφονική ενέργεια’ διαρρηγνύοντας τα ιμάτια τους για την συμπεριφορά του ισραηλινού κράτους.
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Καθημερινή κ. Π. Παπακωνσταντίνου εμφανιζόμενος στην εκπομπή του κ. Παπαχελά Φάκελοι απευθυνόμενος στον εκπρόσωπο του Ισραηλινού Υπουργείου Αμύνης – ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω ομιλεί την ελληνική πολύ καλύτερα από τον κ. Σημίτη και τον κ. Παπανδρέου – τον ρώτησε εάν ντρέπεται για την χώρα του. Τι ευαισθησία! Τι ανθρωπισμός!
Δυστυχώς την ντροπή αυτή θα έπρεπε να την αισθάνονται οι συμπατριώτες μας επαγγελματίες προασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πότε έγινε αποστολή βοήθειας με την συμμετοχή προσωπικοτήτων στους εγκλωβισμένους της Καρπασίας; Πότε μίλησαν με τόση θέρμη για τους Κύπριους αδελφούς και τους Βορειοηπειρώτες οι περιουσίες των οποίων εδώ και χρόνια καταπατούνται από το επίσημο αλβανικό κράτος; Πότε πραγματοποιήθηκε αποστολή πλοίων, ανάλογη με αυτή της Γάζας, στη Ίμβρο και τη Τένεδο; Πότε πήγε αντιπροσωπεία ευαίσθητων εκπροσώπων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Σκόπια για επαφές με τον ελληνόφωνο πληθυσμό, όποιο μέγεθος και να έχει αυτός;
Οι Γκρίζοι Λύκοι προασπιστές των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων!
Η σύμπραξη σε ένα προπαγανδιστικό τέχνασμα της Άγκυρας ακυρώνει τις όποιες αγαθές διαθέσεις των Ελλήνων επαγγελματιών του ‘ανθρωπισμού’. Το εν λόγω επεισόδιο σκηνοθετήθηκε από την Άγκυρα με σκοπό την προώθηση των τουρκικών συμφερόντων και την ανάδυση του άρπαγα γείτονα σε προστάτη των μουσουλμάνων.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός καυτηρίασε την πολιτική του Ισραήλ να μην εφαρμόζει καμία από τις εκατοντάδες αποφάσεις που έχει λάβει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. “Το Ισραήλ έχει πλήξει τη διεθνή δημόσια συνείδηση“, ανέφερε σε δήλωσή του ο Πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ.
Η κατοχική δύναμη της Κύπρου εμφανίζεται ως ο διαπρύσιος κήρυκας της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την νομιμοποίηση των Ελλήνων ‘ανθρωπιστών’ η συμπόρευση των οποίων με το γενοκτονικό καθεστώς της Τουρκίας δεν φαίνεται να σκανδαλίζει τις ευαισθησίες τους. Η απώλεια ζωών αμάχων είναι καταδικαστέα και αυτό πλήττει κυρίως την διεθνή θέση του κράτους του Ισραήλ και όχι την αναθεωρητική Τουρκία η οποία ενθάρρυνε- παρά τις προειδοποιήσεις του Ισραήλ – την εν λόγω αποστολή.
Το επιχείρημα δε ότι η οργάνωση IHH υπό την σκέπη της οποίας οργανώθηκε η τουρκική αποστολή είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση, ανεξάρτητη από το τουρκικό κράτος προκαλεί τον γέλωτα. Ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία δεν υφίσταται. Η τουρκική κοινωνία είναι μια εκφασισμένη κοινωνία και κάθε εκδήλωση της λεγόμενης κοινωνίας των πολιτών ελέγχεται πλήρως από το κράτος. Οι λεγόμενες μη κυβερνητικές ομάδες είναι είτε κεμαλικού-φασιστικού προσανατολισμού είτε ισλαμικής κατεύθυνσης και οι οποίες υπάρχουν ακριβώς για να προωθούν την θεματολογία του πάτρονα τους.
Δυστυχώς, η παρουσίαση της Τουρκίας ως θύμα και προστάτης των αδικημένων επί της γης συνέπεσε με την επαναδραστηριοποίηση του ένοπλου αγώνα του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος των Κούρδων. Οι νεκροί των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων τις τελευταίες εβδομάδες ξεπερνούν τους τριάντα. Η αδυναμία των τουρκικών δυνάμεων και η απομυθοποίηση τους από τους αντάρτες Κούρδους δυστυχώς επισκιάστηκαν από τα γεγονότα στην Γάζα. Αλλά οι απώλειες των Τούρκων θα συνεχιστούν και στο μέλλον. Δυστυχώς για αυτούς…
Υστερόγραφο : Πριν από μερικές ημέρες η Διεθνής Αμνηστία έδωσε στην δημοσιότητα έκθεση που συνέταξε για την Τουρκία, όπου ζητεί από τη γειτονική χώρα “να σταματήσει να καταδικάζει τα παιδιά που πετούν πέτρες εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας, καταδίκες που γίνονται με άδικο τρόπο και με βάση τους νόμους που αφορούν την καταπολέμηση της τρομοκρατίας“. Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την ανησυχία της για τον τρόπο με τον οποίο συλλαμβάνονται, κρατούνται και δικάζονται μικρά παιδιά, κατά παράβαση της “Συμφωνίας των Δικαιωμάτων των Παιδιών”, συμβαλλόμενο μέρος της οποίας είναι φυσικά η πάντα ευαίσθητη για τα ανθρώπινα δικαιώματα Τουρκία. Στις φυλακές της φιλελεύθερης και προοδευτικής γείτονος βρίσκονται εκατοντάδες παιδιά ηλικίας 12-16 ετών τα οποία έχουν λάβει βαριές ποινές ή επρόκειτο να δικαστούν με το αιτιολογικό συμμετοχής σε τρομοκρατικές πράξεις. Άραγε οι χρήσιμοι ηλίθιοι, επαγγελματίες προασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα εκδηλώσουν την ευαισθησία τους ή θα απόσχουν από τον φόβο να μην χαρακτηριστούν ως εθνικιστές και υπονομευτές της ελληνοτουρκικής φιλίας;
olympia