Προϋπόθεση της επιτυχούς αντιμετωπίσεως από κάθε πολιτεία οιασδήποτε σοβαράς δυσκολίας, επομένως δε και της οικονομικής κρίσεως, είναι η εθνική ομοψυχία και σύμπνοια. Για την εξασφάλισή τους όμως απαιτείται πρωτίστως η εμπιστοσύνη του Λαού προς την πολιτική ηγεσία του, διά της οποίας και μόνο δημιουργείται το κατάλληλο κλίμα γενναιοφροσύνης και εθνικής εξάρσεως. Αλλά η εμπιστοσύνη αυτή κλονίζεται, όταν δεν διαφαίνεται σαφής και σταθερά εθνική πολιτική, επί των εκκρεμών εθνικών θεμάτων.
Ο κ. Πρωθυπουργός, με την ανάληψη της εξουσίας, δήλωσε ότι λόγω της κακής οικονομικής καταστάσεως της χώρας μας, θα υποχρεωθούμε να ανεχθούμε μείωση της εθνικής κυριαρχίας μας. Και ναι μεν μέλη της κυβερνήσεως και ορισμένοι δημοσιογράφοι, διά της ερμηνείας της δηλώσεως αυτής, οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα, ότι ο περιορισμός της κυριαρχίας ανάγεται στον τρόπο διαχειρίσεως των δημοσίων οικονομικών της χώρας.
Πλην όμως σημαντικό μέρος των πολιτών δεν αποδέχεται την εξήγηση αυτή, εξακολουθεί δε να πιστεύει, ότι η πρωθυπουργική δήλωση αναφερόταν στην εδαφική κυριαρχία της χώρας.
Ενόψει τούτου, για την ψυχική ενίσχυση του Λαού, επιβάλλεται ο κ. Πρωθυπουργός να δηλώσει πανηγυρικώς προς αυτόν, ότι επί των εθνικών θεμάτων δεν θα δεχθεί καμία υποχώρηση, ούτε για σπιθαμή ελληνικού εδάφους. Αν δεν δοθεί η σαφής και ρητή αυτή διαβεβαίωση, δεν θα εκλείψουν ποτέ οι αμφιβολίες και οι καχυποψίες, για τους κυβερνητικούς χειρισμούς επί των θεμάτων τούτων.
Ήδη διαθρυλείται, ότι προωθείται διπλωματική λύση επί του ονόματος του κρατιδίου των Σκοπίων, με το να ονομασθεί τούτο «Βόρεια Μακεδονία». Διά της λύσεως αυτής όμως επιβραβεύεται η δόλια ενέργεια του Τίτο, να ονομάσει «Δημοκρατία της Μακεδονίας» την περιφέρεια των Σκοπίων, που ονομαζόταν «Βαρντάρσκα» από της ιδρύσεως του Σερβικού Κράτους και μέχρι του τέλους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά δεν έχει τόση σημασία η ονομασία του κρατιδίου τούτου, όση έχει το αν οι πολίτες του θα εξακολουθήσουν ή όχι να διεκδικούν τα εδάφη της ελληνικής Μακεδονίας, με το να αυτοπροβάλλονται ως απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων – με τους οποίους ουδεμία έχουν εθνολογική ή ιστορική σχέση – και να κυκλοφορούν χάρτες, διδασκομένους και στα σχολεία τους, στους οποίους συμπεριλαμβάνουν στην έκταση του κρατιδίου τους και τα ανωτέρω ελληνικά εδάφη.
Ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει την ευκαιρία να περάσει στην ιστορία ως εθνικός ηγέτης, διά της κατοχυρώσεως των δικαίων της Ελλάδος, επί όλων των εκκρεμών εθνικών υποθέσεων. Η κατοχύρωση αυτή όμως δεν επιτυγχάνεται διʼ υποχωρήσεων, αλλά διά της έναντι πάντων παραθέσεως της ιστορικής αληθείας και των κανόνων του διεθνούς δικαίου. Κατʼ αυτούς δε ουδέν κράτος δικαιούται να χρησιμοποιεί ως ονομασία του το όνομα μιας μεγάλης περιφερείας άλλου, προς την οποία μάλιστα δεν έχει καμία εθνολογική σχέση.
Οι διά της συνθήκης της Λωζάννης ονομασθέντες ως Έλληνες μουσουλμάνοι κάτοικοι της Θράκης, δεν είναι επιτρεπτό να αυτοαποκαλούνται σήμερα Τούρκοι, ούτε να υπόκεινται σε θρησκευτικό ηγέτη διοριζόμενο από την Άγκυρα.
Όπως δεν δικαιούται η κυβέρνηση της τελευταίας να επεμβαίνει στον τρόπο διοικήσεως μιας ελληνικής περιφέρειας. Εφʼ όσον δε ο οικείος Τούρκος Πρόξενος συμπεριφέρεται ως επιθεωρητής των Ελληνικών Δημοσίων Υπηρεσιών της Θράκης, θα έπρεπε να ζητηθεί η διπλωματική ανάκλησή του. Εξ άλλου, η άρνηση της Τουρκίας να απομακρύνει τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο είναι σοβαρός λόγος για να ζητήσει η Ελλάδα το «πάγωμα» της διαδικασίας εντάξεως της Τουρκίας στην Ε.Ε., καθώς και την διακοπή των διακοινοτικών συζητήσεων.
Τέλος ο κ. Πρωθυπουργός είχε κάθε δικαίωμα να εγκαλέσει τους συναδέλφους του για την ουσιαστική αδιαφορία των μελών της Ευρωζώνης, στις κατά της Ελλάδος επιθέσεις της διεθνούς τοκογλυφίας, να ζητήσει δε τη θεσμοθέτηση ποινικής διώξεως αυτής, όταν επιτίθεται εναντίον οιουδήποτε κράτους. Δεν είναι νοητό να τιμωρείται η τοκογλυφία διεθνώς όταν θύμα της είναι ένας πολίτης και να μένει ατιμώρητη, όταν διά αυτής καταστρέφεται ένας λαός. Χωρίς αυτή τη θεσμική πρόβλεψη, οι λαοί είναι στο έλεος των μεγαλοληστών της υφηλίου.
Κατά τα λοιπά, αυτονόητο καθήκον του κ. Πρωθυπουργού είναι να μην δημοσιοποιεί τα λεγόμενα στο Υπουργικό Συμβούλιο για προπαγανδιστικούς λόγους, ούτε τις οικονομικές δυσκολίες της χώρας, όταν μάλιστα η δημοσιοποίηση αυτή εξαχρειώνει τους επιδιδομένους συστηματικώς στην αισχροκέρδεια.
Γράφει: Βασίλειος Κόκκινος