Σύμφωνα με τον κ. Πουργουρίδη, αφορμή για τη δήλωση του αποτέλεσαν η εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου που διαβάστηκε στις εκκλησίες στη διάρκεια της λειτουργίας των Χριστουγέννων, η αγορά 10.000 αντιτύπων του βιβλίου του τέως Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Χριστόδουλου Χριστοδούλου για το κόστος της λύσης και οι καθημερινές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου στα ΜΜΕ.
«Ο λόγος του Αρχιεπισκόπου αντί να ενώνει διχάζει», αναφέρει ο κ. Πουργουρίδης, προσθέτοντας παράλληλα ότι «οι πράξεις και οι λόγοι του Αρχιεπισκόπου, αντί της αγάπης καλλιεργούν το μίσος» και «απωθούν τον κόσμο αντί να τον φέρνουν κοντά στην εκκλησία».Ο ίδιος μάλιστα ομολογεί, όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του, πως αν είχε τη δυνατότητα να εκκλησιάζεται σε ορθόδοξη εκκλησία, η οποία να μην ανήκει στην εκκλησία της Κύπρου θα το έκανε ευχαρίστως.
«Πηγαίνω εκκλησία για να βρω γαλήνη και φεύγω με ταραχή μεγάλη κάθε Χριστούγεννα και Ανάσταση από τις ανοησίες που περιέχονται στις εγκυκλίους του Αρχιεπισκόπου», αναφέρει.
Επιπρόσθετα, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ αναφέρει ότι «ο Αρχιεπίσκοπος κατασπαταλά την περιουσία της εκκλησίας για αλλότριους προς την αποστολή της σκοπούς», προσθέτοντας πως ο Αρχιεπίσκοπος «αντί να αγοράσει 10.000 αντίτυπα του βιβλίου του Χριστόδουλου Χριστοδούλου, με σημαντικότατο κόστος, μπορούσε να δώσει το ποσό αυτό στους φτωχούς».
«Η αποστολή της εκκλησίας δεν είναι να προπαγανδίζει ενάντια στη λύση αλλά να προάγει την αλήθεια και όχι να συντηρεί μύθους και όνειρα», προσθέτει.
Ο κ. Πουργουρίδης αναφέρει ακόμη ότι ο Αρχιεπίσκοπος και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου φαίνεται πως δεν κατανοούν ότι τα χρήματα και η περιουσία της εκκλησίας δεν είναι προσωπική τους περιουσία, ότι ανήκουν στα πλήρωμα της εκκλησίας και πως συνεπώς δεν μπορούν να τα χρησιμοποιούν κατά το δοκούν.
Εκφράζει την άποψη πως «εφόσον ο Αρχιεπίσκοπος συνεχίζει να προκαλεί με τη συμπεριφορά του» έφθασε η ώρα η Βουλή να προχωρήσει σε τροποποίηση του Συντάγματος έτσι που η διαχείριση της περιουσίας της Εκκλησίας να συνεχίσει να γίνεται από τους Ιεράρχες όπως σήμερα, αλλά να τεθεί κάτω από τον πλήρη έλεγχο ενός ανεξάρτητου οργάνου, το οποίο να διορίζεται από τους εκλελεγμένους εκπροσώπους του κυπριακού ελληνισμού και όχι από την Ιερά Σύνοδο.
«Είναι καθήκον της Βουλής των Αντιπροσώπων να επιφέρει τις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, που να θέσουν τέρμα στις αυθαιρεσίες και τις καταχρήσεις στα οικονομικά της εκκλησίας», καταλήγει.