Έμμεσες απειλές εκτόξευσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά όλων αυτών που υπέγραψαν την ομολογία πίστεως σε ομιλία του μετά τη Θεία Λειτουργία στο Ναό του Ιωάννου Προδρόμου στην Ξηροκρήνη του Βοσπόρου. Παρά όμως, τις απειλές απέφυγε να απαντήσει σε καίρια ζητήματα που τίθενται μέσω της ομολογίας ενώ ταυτόχρονα επιχείρησε κατά τη γνωστή τακτική των κοσμικών αρχόντων να ομαδοποιήσει τους υπογράφοντες προσάπτοντάς τους ετικέτες που αποβλέπουν σε εντυπωσιασμό της κοινής γνώμης, όπως λ. χ. «υπερ-ορθόδοξοι».
Εν τούτοις υπεραμύνεται του ευτελούς θεολογικού διαλόγου με την αιρετική Δύση, ενώ την ίδια στιγμή αρνείται να διαλεχθεί με τους αδελφούς του ορθοδόξους που εκφράζουν μία διαφορετική θέση, η οποία κατοχυρώνεται με πατερικά κείμενα. Οι πατριαρχικές απειλές εξανάγκασαν τον Μητροπολίτη Γόρτυνος Ιερεμία να αποσύρει την υπογραφή του από το κείμενο της ομολογίας!!! Την ίδια ώρα η Εκκλησία της Κύπρου σε μία προσπάθεια να αποφύγει τυχόν αντιδράσεις πιστών ξεκίνησε μέσω των ΜΜΕ μία εκστρατεία προσεκτικής ενημέρωσης που αποβλέπει στον εφησυχασμό των ορθοδόξων Χριστιανών ενόψει της επικείμενης -κεκλεισμένων των θυρών- συνάντησης της Μεικτής Θεολογικής Επιτροπής Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών που θα πραγματοποιηθεί στην Πάφο από τις 16 έως και τις 23 Οκτωβρίου. Η παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου αλλά και η επικοινωνιακή προσπάθεια της Εκκλησίας της Κύπρου στην ουσία αποδεικνύουν τον διάχυτο φόβο που κυριαρχεί έναντι του ολοένα αυξανόμενου ρεύματος ορθοδόξων προσωπικοτήτων κατά του άκρατου, ισοπεδωτικού και δίχως προσχήματα οικουμενισμού. Το επικίνδυνο δεν είναι ο διάλογος αλλά η διπροσωπία που επιδεικνύουν οι εκφραστές αυτού και οι ιδιοτελείς μύχιες παρασκηνιακές επιδιώξεις τους.
Οι συμπροσευχές και οι φθηνές υπόγειες συναλλαγές που αποτελούν τα βασικά παρακλάδια του θεολογικού διαλόγου ουσιαστικά καθιστούν τις προσπάθειες αυτές ανούσιες και μη αρεστές στον τριαδικό Θεό. Η έλλειψη δε αγιότητας που χαρακτήριζε τους διαλόγους ανέκαθεν σηματοδοτεί την εκ προοιμίου παταγώδη αποτυχία τους και δεν αποκλείει την άμεση παρέμβαση του Θεού στους πρωταγωνιστές αυτού...Αναλυτικότερα λοιπόν οι πατριαρχικές αναφορές στην ομολογία πίστεως πέραν των απειλών αποδεικνύουν de facto αυτή την διπροσωπία που ακολουθούν οι εκφραστές του οικουμενισμού. «Ευγνωμονούμε τον Θεό των πατέρων μας διότι μας αξίωσε να γεννηθούμε μέσα σ’ αυτήν την Εκκλησία και να βαπτισθούμε μέσα στην κολυμβήθρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και διατηρούμε αυτή την σώζουσαν πίστιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας ακαινοτόμητον και ακατάτμητον. Πολλές φορές, όπως γνωρίζετε, υπάρχουν οι εντός εισαγωγικών «υπέρ-Ορθόδοξοι», οι οποίοι κατηγορούν το Πατριαρχείο μας και τας άλλας Ορθοδόξους Εκκλησίας διότι διεξάγουν διαλόγους με τους μη Ορθοδόξους Αδελφούς μας, διότι έχουμε διαφόρους επικοινωνίας και ανταλλαγές επισκέψεων. Και πως θα γινόταν δια
φορετικά στον 21ο αιώνα, να μέναμε απομονωμένοι μέσα στο κέλυφός μας ο καθένας με αυτάρκειαν και αυταρέσκειαν, χωρίς να επικοινωνούμε, χωρίς να διαλεγόμεθα, χωρίς να δίδουμε μαρτυρία της Ορθοδόξου Πίστεώς μας;Τελευταίως αυτοί οι αδελφοί μας, οι οποίοι διαπνέονται από υπερβάλλοντα ζήλον, εκυκλοφόρησαν μίαν «Ομολογίαν Πίστεως» στην Ελλάδα, εις την οποίαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, λένε ότι αυτοί που δεν υπογράφουν αυτήν την Ομολογίαν, αυτοί που έχουν διαλόγους και επικοινωνίαν με τους ετεροδόξους, αυτομάτως θέτουν εαυτούς εκτός Εκκλησίας!
φορετικά στον 21ο αιώνα, να μέναμε απομονωμένοι μέσα στο κέλυφός μας ο καθένας με αυτάρκειαν και αυταρέσκειαν, χωρίς να επικοινωνούμε, χωρίς να διαλεγόμεθα, χωρίς να δίδουμε μαρτυρία της Ορθοδόξου Πίστεώς μας;Τελευταίως αυτοί οι αδελφοί μας, οι οποίοι διαπνέονται από υπερβάλλοντα ζήλον, εκυκλοφόρησαν μίαν «Ομολογίαν Πίστεως» στην Ελλάδα, εις την οποίαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, λένε ότι αυτοί που δεν υπογράφουν αυτήν την Ομολογίαν, αυτοί που έχουν διαλόγους και επικοινωνίαν με τους ετεροδόξους, αυτομάτως θέτουν εαυτούς εκτός Εκκλησίας! Τους ευχαριστούμε πολύ διότι μας εξωεκκλησιάζουν. Προσεχώς θα πάρουν την δέουσαν απάντησιν από το Οικουμενικό Πατριαρχείον, διότι αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα. Όταν όλη η Ορθόδοξος Εκκλησία και όχι μόνον το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, αλλά εν Πανορθοδόξω Συνόδω, αποφασίζει να διεξάγει θεολογικούς διαλόγους και να έχει επικοινωνία με τους ετεροδόξους για να βρούμε που συναντώμεθα και πως μπορούμε να επανέλθουμε εις την ενότητα της πίστεως της πρώτης χιλιετίας, όταν-λέγω-όλοι οι Ορθόδοξοι, οι επίσημες Εκκλησίες, εν Συνόδω αποφασίζουν υπέρ αυτών των διαλόγων, πως μπορεί ένα άτομο η πλείονα άτομα να διαφοροποιούνται από τας αποφάσεις των Συνόδων των Εκκλησιών των και να επικρίνουν τας Συνόδους και τους Προκαθημένους ότι έχουν αποκλίνει από την Ορθόδοξον πίστιν;». Αυτά τόνισε ο κ. Βαρθολομαίος φανερά ενοχλημένος από το μη αμφισβητούμενο και προσεκτικά διατυπωμένο περιεχόμενο της «ομολογίας πίστεως»! Ωστόσο, λησμόνησε το πως λειτουργούσε ο Μέγας Αθανάσιος και το ότι και ο Πάπας πριν εισχωρήσει στην αίρεση Ορθόδοξος είχε γεννηθεί...
Συντάκτης: Δ.ΜΑΚΡΗΣ